Het is zover, maandagmorgen 7 dec 2009 6.30 uur gaat de wekker. Maureen ligt nog heerlijk in bed maar je mama en ik gaan eruit. Irene heeft bij haar oom en tante gelogeerd na een gezellige Sinterklaasavond. Mama gaat naar beneden en drinkt een lekker slap bakje thee omdat ze dat nog net mag hebben voordat ze wordt geopereerd. Wanneer de thee op is mama gaat even lekker onder de douche. Maureen wordt ook wakker en trekt de kleren aan. Ondertussen heb ik een broodje gesmeerd voor Maureen en mezelf (mama mag niets meer) en opgegeten. Het is kwart voor acht en we brengen Maureen naar haar vriendinnetje. Rond 8 uur Maureen geeft nog een dikke kus op mamas buik en zegt: straks zie ik je- vertrekken mama en ik richting het ziekenhuis en we komen mooi op tijd aan. We worden naar de kamer gebracht en mama komt aan een bewakings apparaat te liggen (CTG) om te kijken of de baby het goed doet. Om 9 uur mag mama naar de voorbereidingskamer waar mamma 3 zakken vloeistof per infuus krijgt toegediend. En dan is het wacht tot mamma naad de ok. kan waar de ruggenprik kan worden toegediend. Dan kan mama alles meemaken tijdens de operatie. Rond 10 voor 10 staat de operatie gepland. Rond kwart over 9 gaat papa naar de omkleed ruimte van de artsen waar ik ook een mooi groen pakje en een witte jas krijg. En weer terug naar de kraamafdeling. Terwijl ik achterblijf op de kraamafdeling wil de ruggenprik bij mama niet goed lukken en het duurt tot 20 over 10 om voordat ik hoor dat ik naar mama mag in de operatiekamer. Samen met de zuster ga ik weer wachten in de voorbereidingskamer vlakbij de ok. Ondertussen hoor ik de artsen en mama in de ok. Ze zijn met de voorbereiding bezig. helaas wil de ruggenprik niet in 1 keer lukken en hebben ze hier 4 of 5 pogingen voor nodig voordat deze eindelijk is gelukt Ja hoor, iets over half elf kan de operatie beginnen. Mama ligt achter een blauw scherm en kan de operatie zelf niet zien. Ik ga naast mama zitten en geef haar een hele dikke zoen. Traantjes vloeien. Het is zover. Drie vrouwelijke artsen, waaronder de gyneacoloog beginnen aan de operatie. Mama wordt een erg misselijk maar het gaat verder goed. helaas moet ze vaak overgeven tijdens de operatie Er zijn naast de drie artsen nog 5 mensen aanwezig (1 voor mama, 1 voor als het babytje straks komt 1 stagiaire 1 voor ondersteuning en 1 voor .). De operatie gaat voorspoedig en om de geboorte makkelijker te maken wordt een vacuümpompje "de kiwi"op het hoofdje gezet. 10.52uur. HET IS EEN MEISJE. Papa en mama huilen van geluk. Mama krijgt haar even snel te zien want de wond moet weer worden dichtgemaakt. Ik ga met de baby terug naar de voorbereidingskamer waar ze wat kleine testjes moet ondergaan. Alles lijkt in orde. Hoe gaat ze heten vraagt een van de artsen, SUSANNE, zeg ik met tranen in de ogen. Heerlijk lief klein zacht meisje. Je bent nummer drie maar weer een even groot wonder als bij Maureen en Irene. Haar volledige naam is Susanne Gerritdina Berendina Maria. Samen met papa ga je terug naar de kraamafdeling waar je door de zuster lekker wordt ingepakt en waar ze een foto van je maken die weer aan mama, die in de uitslaap kamer ligt, wordt gegeven. Heerlijk lig je in mijn armen te slapen en moeten we weer wachten totdat mama hersteld is en terug komt op de kraamafdeling. Totdat mama terug is heb ik de naaste familie opgebeld Je temperatuur wordt gemeten en blijkt ietsjes te laag, twee lekkere warme kruiken worden in je bedje gelegd en na een heerlijk eerste flesje (waar je wel raad mee weet) wordt je in het bedje gelegd. En nu maar heerlijk bijkomen van het getrek en gepluk en al het andere gedoe. Rond half 1 (ik moet je even achter laten bij de zuster) mag papa naar beneden om weer om te kleden en mama op te halen. Mama en papa komen gelijk bij de lift uit en we komen samen aan bij Susanne op de kamer. Dit is de eerste keer dat mama je heerlijk uitgebreid in de armen kan vasthouden, ja hoor, weer gelukstranen. Supermooi moment.