Mijn vader is op 17-9 overleden, mijn moeder vannacht.. ik ben net 5 weken zwanger en ben heel erg bang. Bang dat mijn kindje het zo niet gaat redden. Ik hou me redelijk rustig maar ergens weet ik me geen raad. Zijn er meer meiden die een overlijden hebben meegemaakt tijdens zwangerschap? Hoe heb je dit ervaren?
Gecondoleerd meis wat een rollercoaster en wat n verdriet geen herkenning maar wou je even sterkte wensen met alles.
Jeetje wat heftig! Gecondoleerd. Waarom ben je bang dat je kindje het niet gaat redden, door alle emoties? Volgens mij heeft je kindje daar nog geen last van. In elk geval heel veel sterkte.
Gecondoleerd, heel veel sterkte en gefeliciteerd! Houdt je niet groot en laat alles gaan, je verdriet, woede maar ook je blijdschap! Neem even een pauze van je werk (als je dat al niet hebt gedaan) en bespreek dit verlies met je vk/huisarts. Voor de rest ben ik even sprakeloos en zou wel naar je toe willen komen om je te knuffelen!
Beste Morgaine, wat vreselijk voor je. Ik herken het gevoel, het verdriet en de angst tegelijk. Ik kreeg bij onze zesde zwangerschap (daarvoor 5 mk's) daags na de eerste goede echo te horen dat mijn vader doodziek was. Ik ging door de grond van verdriet en dacht tegelijk: m'n kindje, m'n kindje, m'n kindje. Diep verdriet en de diepe angst ook nog dit kindje te verliezen kwamen samen. Dus ik snap het. Maar dat kindje in jou heeft een eigen kracht, echt. Ik hoop dat je dat zo ook zult gaan voelen. Heel veel sterkte, het is waanzin, waar je nu in zit. Xx
Jeetje meid wat vreselijk! Ik wil je heel veel sterkte wensen. Probeer een gesprek aan te gaan met je huisarts of verloskundige, waarschijnlijk dat dat de pijn wat verzacht. Xxx
Wat een heftige situatie!! Afschuwelijk! Wordt echt naar van je verhaal! Ik ben zelf m'n oma verloren in het begin van m'n zwangerschap. Het is geen ouder laat staan twee maar ik had het er heel moeilijk mee. En nog! Veel gehuild en idd de angst dat t door m'n emoties niet goed zou gaan met m'n zwangerschap. Ik ben nu 30 weken zwanger en ga keurig volgens het boekje qua zwangerschap volgens vk. Zorg dat je over je gevoelens blijft praten. Vertel het meteen tijdens je eerste afspraak met de vk, dan is die op de hoogte en kan je daarin misschien helpen. En laat je gerust gaan, Huil Huil Huil als je het zo voelt ik geloof er zelf in dat dat uiteindelijk beter is voor jezelf en je kindje. Dan dat je er lang mee blijft lopen en het op loopt te kroppen. Heel veel sterkte! En hoe moeilijk het ook lijkt nu probeer te genieten van de kleine dingen van je zwangerschap. (Echo, schopje ed) ontneem jezelf dat niet want het gaat super snel!
Och lieverd toch, gecondoleerd... Ik kan je helaas geen tips geven, maar probeer idd even pauze te nemen van je werk en laat je verdriet /boosheid/blijdschap de vrije loop. Nu geen dingen gaan opkroppen. Heel veel sterkte de komende tijd en een dikke virtuele knuffel!
Wat een lieve reacties, bedankt. Ik voel me best alleen nu..ik heb gister nog met mn moeder gesproken over vanalles en ik wilde mijn zwangerschap zo graag met haar delen. Ze was echt mn beste vriendin en ze zou me zo graag helpen. Net als wat Maria zegt, ik denk steeds mn kindje mn kindje..ik ben zo bang het te verliezen! Ik zal morgen bellen met het ziekenhuis misschien kunnen ze me helpen.
Wat vreselijk verdrietig ..... ik wens je heel veel sterkte! Logisch dat je bang bent de kleine ook te verliezen.. maar die is er om jou bij deze vreselijk moeilijke periode te helpen. Probeer van je kleine wondertje te genieten, meis..
Jeetje heftig ! Heel veel sterkte en gecondoleerd . Probeer met mensen die je kunnen helpen te praten. Veel sterkte met dit heftige verdriet
Ik snap het echt, Morgaine. Focus op de kleine, en doe verder wat je kan. Bewaak je grenzen, het gaat nu om het leven binnenin je. En, heel cliché, maar je hebt een enorme kracht in je, waar ook je kleintje heel veel baat bij heeft. Heel veel sterkte.