Hay Dames , Ik moet even me hart luchten. Ik zit vanochtend gezellig op de koffie bij mijn moeder. En we komen op het gesprek zwanger zijn en worden. Mijn moeder is in totaal 4 keer zwanger geweest waarvan 2 kinderen die overleden zijn. Het volgende mijn moeder is na 1.5 jaar klussen niet zwanger geraakt , toen moest ze nog naar utrecht naar een gynacoloog. Toen waren ze net begonnen met GIFT . Het was toen nog een experiment. Ze hadden 16 eitjes weggehaalt bij haar. 8 waren er goed en zouden terug geplaatst kunnen worden. Maximaal 6 per keer ( natuurlijk een vergrootkans op tweeling of meerlingen). 6 zijn er terug geplaatst maar helaas niet zwanger. Daarna zijn de laatste twee eitjes weer getest maar helaas die waren niet goed meer. Na ongeveer 3 maanden werd ze ziek , ging naar een vervangende huisarts. Mevrouw bent u misschien zwanger ? Nou zegt ze ik weet niet wat u zegt maar ik ban al 2.5 jaar bezig alle onderzoeken gehad ik neem aan van niet. Toch een test en ja hoor zwanger !! Mijn ouders gelijk naar Utrecht en die dokter kon het niet geloven en is hoogst persoonlijk gaan testen en ja hoor zwanger !! Het einge waar ze last van had bij 12 weken was ze al 15 kilo aangekomen. Waarschijnlijk door alle hormonen die ze heb gehad. Bij 23 weken ging het mis. Een scheur in de vruchtzak (?). Kindje is geboren en na een uur overleden. 1 jaar later was ze weer spontaan weer zwanger. Alleen bij 19 weken ging dit weer mis. Na weer een jaar was ze zwanger van mij , toen heeft me moeder 5 maanden in het ziekenhuis gelegen met een bandje om haar baarmoeder van mij. Bij 34 weken was ze zo in de put dat ze besloten hadden mij te halen met 2 dagen al !! Me moeder heeft 5 maanden lang long rijpers gekregen en ik was er ondanks mijn lengte en gewicht helemaal klaar voor. Een gezonde dochter kwam er op de wereld en na 2 weken mochten wij naar huis. na 1 jaar borstvoeding , raakte mijn moeder gelijk weer zwanger van mijn broertje. Hier ging alles perfect en na 40 weken was hij er nog niet. na 41 weken kwam mijn broertje. Zo een heel verhaal he , de reden dat ik in de put zit komt omdat ik ook nu 4 maanden bezig ben met een kindje. Ik loop al vanaf mijn 12e bij een gynacoloog door cystes etc. Nu moest ik laatst komen als check up en omdat ik heel erg flauw viel en dit ook met cystes had. Alles zag er goed uit , alleen ik heb langere cyclus. Mijn eitjes rijpen net als bij me moeder toen de tijd niet goed en niet snel genoeg. Inprincipe wel zo goed dat ik zwanger kan raken. Als ik 3 maanden cyclussen heb van 35 dagen of langer mocht ik gelijk terug komen. Ik ben gewoon een klein beetje angstig geworden door het hele verhaal van mijn moeder en mijn eigen verleden al. Gelukkig ben ik hardstikke jong dus tijd zat. Ik wilden gewoon even me hart luchten , misschien dat er vrouwen of meiden zijn die zwanger zijn geworden terweil hun moeder heel veel problemen heeft gehad ? Dankjewel voor het lezen , lucht mij enorm op.
Geen ervaring mee, mijn moeder leeft helaas niet meer maar zover ik weet nooit problemen gehad met zwangerschappen of zwanger raken.. Al is het in deze tijd ook niet fijn dat ze er niet meer is, stik van de vragen Maar snap jouw dipje heel goed, tjeee wat een verhaal, zou het gewoon eens aan je gyn vragen of hij meer gevallen zoals jij kent en wat de ervaringen daarmee zijn? Grote kans natuurlijk.. Ik wens je in ieder geval sterkte en succes, en wie weet is het jou wel gewoon gegund! Sterkte! Liefs
jeetje wat een verhaal joh! kan me voorstellen dat je je zorgen maakt, maar volgens mij hoeven de problemen die je moeder heeft ervaren niet te betekenen dat jij ook problemen zult ondervinden... mijn ouders hebben er 3 jaar over gedaan voordat mijn broer kwam... ze wisten niet waarom, waren er ook nog niet voor naar de ha gegaan... toen mijn broer er eenmaal was, leek de weg gebaand zeg maar, want vervolgens heeft ze mij en mijn broertje nog gekregen. tussen mij en mijn broer zit 1 jaar en 3 maanden (ik werd wel 10 weken te vroeg geboren, wrs omdat ik 1 van een tweeling was) en tussen mij en mijn broertje zit ook maar 17 maanden wij hebben daarentegen helemaal geen moeite gehad met zwanger worden (helaas wel 3x misgegaan, maar denk dat dat helaas pure pech is geweest...) 1e zwangerschap, 2e ronde > gezonde zoon 2e zwangerschap, 1e ronde > ma 3e zwangerschap, 1e ronde na ma > gezonde zoon 4e zwangerschap, 2e ronde > vmk 5e zwangerschap, 1e ronde na vmk > ma 6e zwangerschap, 1e ronde na ma > nu 36 weken zwanger... kortom, ik hoop dat het voor jullie ook snel raak zal zijn en dat je niet te maken zult krijgen met mk's of vroeggeboorten...
Geen ervaring mee (gelukkig eigenlijk), maar misschien een idee om eens na te vragen of zoiets überhaupt erfelijk is om het zo maar te noemen. En ik snap natuurlijk je angst en dip, maar ook mijn moeder heeft een miskraam gehad en zelfs mijn zus heeft een miskraam gehad. Ik laat mij hier echter niet door leiden en geloof in mijn lichaam. Zij werden namelijk de eerste ronde (hooguit tweede) zwanger, maar kregen een miskraam. Ik heb er bij mijn zoontje 17 maanden op moeten wachten voor ik zwanger was, maar ging vlekkeloos de hele zwangerschap. Nu ben ik weer in ronde 11 maar hou de moed vast. Ik ben nu eenmaal verminderd vruchtbaar, maar dat wil niet zeggen dat het niet lukt. Geduld hebben en in je lichaam blijven geloven. Dat is het enige dat ik nu kan doen en je als advies kan meegeven. Heel veel succes meid, gooi het er hier maar lekker uit als het je teveel wordt en ik duim in ieder geval hard voor je!!!
Jeetje wat een vervelend verhaal zeg! Misschien dat het je opbeurt om te vertellen wat mijn huisarts mij verteld heeft namelijk dat elke vrouw anders is, ook al zou jouw moeder bij wijze van spreken binnen een maand of 2 zwanger zijn, wil dat niet zeggen dat het bij jou ook het geval is. Dus ik neem aan dat dat andersom ook zo werkt, al heeft jouw moeder er heel erg lang over gedaan, wil dat niet zeggen dat dat voor jou ook geld. Nogmaals ook al ben je haar dochter, toch is elk lichaam anders Liefs! (Ps geniet een beetje van het klussen... is ook een 'leuke bezigheid' toch? dan kun je je angst misschien wat opzij zetten )
Dank jullie wel voor jullie reactie.... Ik weet heel goed dat elk lichaam anders is maar heb ook cystes gehad die me moeder ook heeft gehad , eitjes die langer nodig hebben om te rijpen etc etc. Dus vandaar mijn angst. Ik probeer er gewoon niet over te denken het zou wel los lopen. Zit vandaag op dag 31 afgelopen keren 35 en 38 dagen dus alles kan nog. Al heb ik een vreemd vermoeden van niet. Veel krampen en veel afscheiding. Wel pijnlijke borsten maar dat heb ik altijd wel een beetje. Als ik volgende maand weer 35 dagen of meer heb dan mag ik zowiezo terug komen dus dan ga ik dat wel even met haar overleggen. Ik krijg dan in iedergeval iets om me eitjes sneller te laten rijpen. Het deed me echt ff goed de reacties te lezen !! Fijn Pinksterweekend allemaal xx