Hoe overleven jullie 2e zwangerschap?

Tanden op elkaar en doorgaan meid
Ik heb te kampen met chronische moeheid sinds mijn zwangerschap, ik ga moe slapen en sta moe op. Voel mij een zombie die geleefd word, maar heb er eentje van 5,5 rondlopen die ook mama's aandacht wil.
Nu heb ik het voordeel dat hij naar de basisschool ga, en ik hoofdzakelijk vanuit huis werk..want ik zou niet weten hoe ik nu nog naar mijn werk zou moeten komen, en blijven!
Probeer nu mijn rustuurtjes mee te pakken, en het huishouden deels aan manlief over te laten (wat hij overigens helemaal niet erg vind) tsja en het gaat allemaal een tandje langzamer, dat moet ik er maar voor lief bijnemen, het is niet anders!

Echt ik heb zoveel respect voor de dames die al 3/4> kinderen hebben rondlopen en zwanger zijn!

 

Ik heb ook best wel een kleine pittige tante van 3 jaar, maar ook ik ben heel erg moe, mijn man doet ook het huishouden erbij wat hij overgins ook helemaal niet erg vind ik heb overal pijn, en voel me soms honds beroert, dan zegt ze ook mama ben je ziek? zal ik mama weer beter maken en dan pakt zij de doktersspulletjes aaaa wat ben je liefff,

 

Ik zit in een vergelijkbare leeftijd..
Momenteel gaat het met mijn kwaaltjes gelukkig een stuk prettiger, maar ik moest de eerste maanden toch regelmatig eventjes naar de wc rennen om alles eruit te gooien.
En hoe combineer je het.. nou maar op 1 manier, gewoon doorgaan.
En ook nu het lichamelijk wat moeilijker wordt, ik ga gewoon door. Ik kan Sam niet negeren, gelukkig "moest" ik haar van het cb wat vaker in de box zetten en dat is voor mijn eigen rust toch wel prettig eigenlijk.

 

Ik ook hier met dochter van 6 jaar die alles wil hebben en uitdagingen enzovoort, waar ze niet goed luistert, poeh! Maar andere dag is ze schat van de meid, maar aanzien dat ze van iemand anders had geleerd dat ze zo hysterisch kon zijn tegen mij als ze niet wil luisteren en vol met scheldwoorden, zo is mijn dochtertje helemaal niet, op die avond later heeft ze alles toegegeven dat ze niet leuk vond....... wij hebben zoveel erover gepraat, kost me ook zoveel tijd als je zo moe bent, maar me dochtertje gaat om twee weken een weekend naar haar vader en elke woensdag, dus heb ik even tijd voor mijzelf, maar ik mis dr zo verschrikkelijk, maar ze heeft recht op dr vader.

Dus ene dag gaat goed ene dag niet, het is ook vermoeiend. Maar ze gaat idd naar school en ik werk maar ong 2 uurtjes per dag, vind ik wel lekker zo hoor

 

Ik heb een dochtertje van bijna 2 jaar, ben bijna 12 weken zwanger en ik ben chronisch moe. Gelukkig werk ik vanuit huis en neemt manlief veel van de huishoudelijke taken over en komt m'n schoonmoeder zo nu en dan ook even wat helpen, anders had ik niet geweten hoe ik het allemaal moest redden. Ik kan m'n dag op deze manier goed indelen en goed m'n rust pakken.
Verder is het echt jezelf de dag doorslepen, maar het feit dat het tot nog toe met het kindje allemaal goed gaat, maakt veel goed.

 

Ochhhhhh ik heb een puberende dochter van 12, en een dochter van 10 die ook al begint, een hyperactief mannetje van 5.

4 wassen per dag, een lading met huisdieren,een veel werkende man(vannacht pas om 1.00 uur thuis)


Nog even die laatste paar 9 weken volhouden

 

ik heb net vanavond positief getest en ik ben bij Britt tot een week of 16 zo ontzettend misselijk (overgeven) geweest dat ik hoop dat ik dat nu niet weer heb,

al weten we nu wel dat na een week of 16 je ECHT een stuk beter gaat voelen...

 

Hier een dochter van 2,5 jaar en nu 34 weken zwanger. En ook al 34 weken moe..... Ze voelt me precies aan en als ik extra moe ben, dan doet zij er nog een schepje bovenop. Ik ben dan ook elke avond zooooo blij als ze in bed ligt.
M'n buik zit behoorlijk in de weg bij het aankleden, en het voorlezen e.d. En ik heb dan ook vaak harde buiken en last van m'n rug als ik haar naar bed breng.
Ik ga op tijd naar bed, en rust elke middag als zij slaapt. Voor de rest gebeurd er weinig. Ik kom bijna nergens meer. Mijn man wil wel van alles voor me doen in 't huishouden maar de nesteldrang speelt op dus hij kan het nooit goed doen. Ik zorg dat ik Norah altijd goed op tijd in bed heb liggen, want dan kan ik het zelf nog aan en ben ik niet zo snel geiiriteerd door haar peuter puber gedrag. En verder is het gewoon volhouden.......

 

Mijn 1e gaat maandag voor het eerst op school wennen en 2 weken later, als ik net met verlof ben gaat ze alle dagen naar school. Ideaal!
Nu is het nog werken, het huishouden doen enz. maar ik moet zeggen dat ik het niet zo zwaar ervaar als de rest hier schrijft. Ik heb wel erg last gehad van mijn buik en van oorsuizen, maar dat is voorbij nu. Ik kijk er wel naar uit om mijn lichaam weer voor mijzelf te hebben zeg maar!

 

Hier een dochter van 15 maanden en 39 weken zwanger..
Doorzetten.. je kan niet anders en hulp van iemand anders aannemen..
Vind/vond het erg zwaar.. Eliza kan nog niet eens zelf lopen..
Het is heftig, maar de zwangerschap vliegt voorbij..
Tenminste heb zelf het idee dat ik nog maar net zwanger ben

 

Mijn eerste zwangerschap was een ramp, en nu tijdens de 2e (bijna 35 weken onderweg) heb ik helemaal nergens last van gehad (op harde buiken na). Dus ik ervaar mijn 2e zwangerschap lichamelijk als veel minder zwaar dan de eerste, en ik vind het goed te doen met een kleintje over de vloer wat nu net 1,5 jaar is.
(Emotioneel is een ander verhaal, omdat ons ongeboren kindje niet helemaal gezond is gebleken tijdens de 20-weken echo, maar juist dan is 'kindje nummer 1' de drijfveer om elke dag weer op te staan en er het beste van te maken).

Ik herken eigenlijk niks van de bovenstaande verhalen, dus zo kan het ook!

 

Ik heb er nog 1 van 3 jaar rondlopen. Ik ben onzettend veel moe maar probeer zoveel mogelijk alles op het gemakje te doen. Sinds kort slaapt hij 's middags niet meer maar gelukkig kan hij zich wel prima een uur of anderhalf in z'n bedje vermaken. Echt slapen lukt mij dan niet maar ik neem wel lekker even de tijd voor mezelf op de bank met een kop thee en een boekje. 's Avonds probeer ik op tijd in m'n bed te liggen maar dat lukt niet altijd. Vaak doe ik dan nog even wat kleine dingen in het huishouden. Tja, m'n huis heeft er wel eens netter uitgezien maar dat komt wel weer als ik me wat beter voel of als vriendlief het een beetje rustiger heeft op de zaak Verder werk ik nog 2 dagen maar die avonden lig ik voor pampus op de bank.

 

ticho is 2 jaar en ik ben 8 weken zwanger.....
elke morgen misselijk wanneer ticho gepoept heeft misselijk wanneer man lief deo gebruikt of parfum misselijk
het eten van ticho (en ons eten trouwens ook) ik hoef het maar te ruiken en ik ben misselijk.

ticho vraagt erg veel aandacht en energie ik had gehoopt dat ik 's morgen vaak nog even wat langer in bed kan liggen dan gaat de misselijkheid over.

verder ben ik behoorlijk chagie naar mijn vriend toe.
soms ook wel erg terecht al zeg ik het zelf

(hij ligt nog in bed. ticho stond om half 7 naast ons bed dan ligt hij vaak nog even tussen ons is maar om half 8 vind hij het genoeg en wilt hij eruit op zich wel begrijpelijk me vriend word dan boos als ticho gaat spelen met teveel geluid of wanneer hij vraagd op een spekje of koekje. me vriend word dan boos etc en ticho gaat huile alleen omdat hij dorst en honger heeft. me vriend word dan boos en ik lig in bed proberen niet naar de wc te rennen vanwege de misselijkheid)

het is een kwestie van doorgaan totdat je bent bevallen en daarna krijg je het ook nog haha.

maar ik moet echt zeggen ik heb echt respect voor moeder met 3 of 4 kinderen en dan ook nog zwanger zijn. ik word al moe van een peuter van 2

 

Ik heb hier twee meiden van drie en twee rond lopen. De eerste drie maanden was het tanden op elkaar en proberen door te gaan. Moest namelijk van smorgens tot 's-avonds spugen.
Hulp die wordt aangeboden met twee handen aanpakken. En het lijkt een eeuwigheid, maar je weet waar je het voor doet en dat er een eind aan komt.

Kwebbel

 

hoi hoi

nou ja voor mij is dit nummer 5 maar denk dat het op hetzelfde neerkomt zoals de meeste ook zeggen probeer zoveel mogenlijk hulp in te schakelen als je kan zodra iemand aanbied (natuurlijk geen vreemde) om te helpen met iets geef ze iets wees daar niet bang voor en niet vergeten zodra je partner thuis komt kan hij zich een uurte met jullie nu jongste bezig houden als jij even een uurtje ligt

ik moet eerlijk bekennen dat ik het getroffen heb met mijn man hij doet alles neemt alles uit handen neemt de kinderen mee boodschappen doe zodat ik aan mijn rust kom

groetjes nathalie

 

ik heb er hier eentje van 3 en eentje van 1. Helaas helaas.....gewoon doorgaan. Ik heb er in de eerste maanden ook flink van gebaald. Daarna ging het wel weer maar nu wordt het weer zwaarder. Heb wel de mazzel dat ik nu verlof heb en dat de kids 3 dagen naar de oppas blijven gaan. Heb ik in iedere geval 3 dagen per week voor mezelf.

Maar het is en het blijft zwaar. Klopt!