Hallo, Ik ben eind maart bevallen van mijn kindje. Tijdens de zwangerschap raakte mijn man me bijna niet meer aan, seks was heel zelden en dan bedoel ik dus hoogstens 1 keer per maand. Hij had al veel minder zin tijdens mijn eerste zwangerschap en na de geboorte van ons eerste kindje werd dat niet beter. Zoals ik al schreef, ongeveer 1 keer per maand. Ik voel me niet meer aantrekkelijk hierdoor, terwijl ik mijn oude gewicht en figuur al meteen weer terug had, er is lichamelijk niets veranderd, behalve mijn borsten, die zijn groter, door de bv Dat zou hem juist niet moeten storen. Ik snap het niet meer, verdenk hem van vreemdgaan, of in iedergeval iemand anders meer aantrekkelijk vinden, want hij is niet het type dat vreemdgaat ( maar zeggen dat niet alle vrouwen van hun mannen...) Als ik hem erop aanspreek, dan wordt hij boos, klapt meteen dicht, wil er niet over praten, zegt al sinds anderhalf jaar, dat komt wel weer. Maar het komt juist niet meer... Ik wil begeerd worden en het gevoel hebben, dat mijn man mij wil... Hij kijkt! niet eens meer naar me... Bah, ik snap er niets van... En voel me enorm lullig, want ik ben pas 30 en mijn seksleven is nu al voorbij...
Is hij geschrokken van wat hij gezien heeft tijdens de bevalling? Of kan hij jou, na het krijgen van een kindje, niet meer zien als lustobject? Heel vervelend meid, ik snap dat je je onzeker voelt.
Het is hier al net zo droevig gesteld....maar dat was het al voor de zwangerschap/bevalling. Dus daar komt het niet door....maar ja, waardoor wel? Werk, stress, moe? Leeftijd? Mijn vriend is wat ouder, dus zitten we misschien in een andere 'fase'...Maar klaar ben je ermee. 'Hulp' zoeken is ook zo wat.... Hem misschien de keus geven (samen aan de slag of therapie)?! Om hem zo wel de ernst te laten in zien.
brr mijn vriend wil mn gehele zwangerschap al niet meer, ook geen andere intieme dingen en ik kan naakt de hoela hoela voor hem dansen, hij zou nog niet op of om kijken ben ook heeeeeeel bang dat het na de bevalling niet meer terug komt
Je schrijft dat je man boos wordt als je hem erover aanspreekt Ik zeg heel eerlijk dat ik daar altijd een naar gevoel van krijg... Want vaak duid dat dus op vreemd gaan, want waarom zou hij anders boos worden? Ik zeg niet dat hij het doet,maar ik zou de mogelijkheid ook niet uitsluiten Gewoon zeggen dat je een gesprek met hem hierover wilt zonder boos worden maar een rustig gesprek, met hopelijk een oplossing Mijn man heeft een periode gehad (toen was ik niet zwanger maar ver daarvoor) dat dit gedrag er ook was en prompt betrapte ik hem op contact met andere dames Heb hem goed te kennen gegeven wat zijn opties waren en dat hij scharrelen mag wat hij maar wil,maar dan wel als vrijgezel en dat hij alles bespreekbaar moet houden en niet moet liegen of bedriegen Hij is er flink van geschrokken en heeft echt voor mij gekozen ( gelukkig) En nu hebben we ondanks de zwangerschap en de pijntjes toch echt wekelijks fijne knuffel en vrij partijen Een man die echt voor je gaat dat merk je,dat voel je Ik zou de moedige stoute schoenen aantrekken en proberen om toch dat gesprek een beetje af te dwingen
Natuurlijk hoeft boos worden niet te betekenen dat hij vreemd gaat! Dat even als eerste. Neisha, wat een onwijs vervelende situatie. Ik kan me voorstellen dat jij je niet aantrekkelijk voelt en het liefste gewoon begeerd wilt worden. Het is best een extreem iets, dus van vreemd gaan of verliefd op een ander zijn zou ik niet meteen uit gaan. Het kan ook een hele andere, persoonlijke reden hebben. Misschien heeft hij erectie problemen, vind hij het eng en denkt hij je pijn te doen. Praten met elkaar is altijd lastig. Hoe begin je er over, met welke toon spreek je hem aan, hoe moet je iets zeggen zonder dat de ander meteen in de verdediging gaat. Als jullie er samen echt niet over kunnen praten en briefjes schrijven ook niet helpt, dan is therapie absoluut een optie. Toen het tussen mijn partner en mij een beetje saai begon te worden hebben we een aantal dingen gedaan. Allereerst hebben we samen een briefje gepakt en onze fantasie opgeschreven. Ook beschreven we wat we niet leuk vonden van ons seks leven en wat juist wel. Uit zijn briefje bleek dat hij het niet zo charmant vond dat ik 's avonds in een pyjama liep. Toen heb ik voorgesteld dat hij de volgende dag een nieuwe out-fit voor me kon uitzoeken. Oke, je loopt dan dus wel te koukleumen in een sexy jurkje, maar hij was wel weer tevreden. Voor alles is een oplossing meid. Met of zonder hulp, jullie komen hier echt wel weer uit! Hopelijk kun jij je snel weer sexy en begeerlijk voelen! Probeer een seksuologe, wie weet kan zij/hij wat voor jullie betekenen.
Hallo, mijn vriend heeft mijn tijdens de zwangerschap ook niet aangeraakt. Hij vertelde me eerlijk dat hij zwangere vrouwen niet aantrekkelijk vondt,hij is wel gek op me zei hij,maar vondt de verandering van mijn lichaam maar vreemd,en zag me ook niet als lustobject zo gezegd. Nu 9,5 maanden later is het gelukkig wel veranderd,maar ik merk wel dat het anders is dan voorheen.
Wat een vervelende situatie. Ik heb weleens een man gesproken die zijn vrouw na de zwangerschap niet meer aantrekkelijk vond, omdat hij haar alleen nog maar als ''moeder'' kon zien en niet meer als vrouw/vriendin. Hij vond dit zelf ook vreselijk, maar had moeite om met sex te ''schakelen''. Hij kan wel boos worden, maar ik vind dat jij meer dan recht hebt op een gesprek hierover en uitleggen wat dit met jou en jullie relatie doet. Succes ermee!