Hoi iedereen, Ik hoop een beetje op vergelijkbare verhalen van mensen die de dezelfde soort situatie hebben gezeten. We hebben een zoon van 13 maanden die heel veel ongemakken en pijn heeft gehad de eerste 8 maanden van zn leven, toen kreeg hij de juiste medicatie en sindsdien gaat het beter. Motorisch loopt hij officieel niet achter en volgens de fysio komt het goed maar duurt het gewoon iets langer. Daarnaast heeft hij een lagere (wel binnen de norm) spierspanning dus kost het allemaal wat meer moeite. Maar onze zorg gaat eigenlijk meer om het volgende; hij zwaait bijv niet gericht, wel bij het naar bed gaan maar dat is meer omdat het onderdeel is van het ritueel verwacht ik. Daarnaast wijst hij ook niet echt speelgoed aan of geeft hij speelgoed aan ons tijdens het spelen. Hij reageert soms wel op zn naam maar soms ook niet. We lopen al in het ziekenhuis maar ik heb gemerkt dat je ook echt baat kan hebben bij succes verhalen. Dus hopelijk hebben jullie die voor mij
Het is uit een korte post niet op te maken of dit nu echt afwijkend is, maar ik zou vooral adviseren om je zorgen ergens uit te spreken (kinderarts, CB, huisarts of..?). Misschien kan je gerustgesteld worden, misschien klopt er iets van je onderbuik gevoelens. En vaak heeft het ook tijd nodig om te zien welke kant een ontwikkeling op gaat. En wellicht als je kind zo'n moeizame start heeft gehad, loopt hij nog een beetje achter in zijn ontwikkeling.
Je zoontje is nog echt ontzettend jong. Mijn dochter wees ook nog niet gericht iets aan met 13 maanden. Dat kwam pas ergens met 18 maanden ofzo. Ook luisterde ze niet altijd naar haar naam en heb ik me ook weleens zorgen gemaakt hoor. Achteraf allemaal onnodig en ik kan nog steeds balen dat ik daardoor te weinig genoten heb. Geef je zoontje nog wat tijd....