Zo ik heb ff een baal middag.. Lijkt wel of het bij mijn 2 kinderen van 7 en 12 nooit genoeg is. Vandaag ook weer. Ze gingen een dag naar zo een vakantie week waar ze hutten kunnen bouwen en knutselen. Is elke dag . Hadden van te voren al gezegd dat ze niet elke dag konDen. A: woensdag doktersafspraak dochter en b: ik vond het anders veel te duur. Is 30 euro p,d voor 2 kinderen en 5 dagen zou dus 150 euro zijn. Afgesproken dat ze ma di en vrijdag mochten . Oke kom ik ze vanmiddag afhalen en voordat ze mij nog gedag gezegd hebben meteen al roepen waarom mogen we morgen niet??????? En dan is er dit en dat!!!!! . Ik gezegd waarom niet en gelijk weer 2 chagrijnige kinderen. Komen we thuis komt net de ijscoman eraan . Oke ze mochten ijsje halen. Ben geld aan het pakken. Mogen we 2 bolletjes??? Nee jullie krijgen ieder 1 bolletje. Gelijk weer boos . Daarna wat gaan we eten? Bietjes . Oh gatver dat hoef ik niet. Ik jammer maar jeen krijgt niks anders . Weer gejank en gedrein. Dit is dus nog maar van 1 dag. Echt word er soms zo moe van Is echt iets van het laatste jaar. Zodra we in dorp zijn of ergens winkelen gelijk mogen we wat kopen ? Als we dan zeggen nee want je hebt geen zakgeld meer of je hebt laatst al wat gehad gelijk boos en sfeer verpesten . Ik probeer er gewoon niet op in te gaan maar slurpt soms energie . Gaan we naar Mac Donalds , dan willen ze van alles . Wij weten dat ze grotere ogen hebben als dat ze op kunnen dus gewoon een happy meal en dan nog voor ze het ophebben roepen van we krijgen ook nog ijsje toch ????? Als wik dan nee zeggen omdat ze al ijs op hebben gelijk weer zo een gezicht. En tuurlijk ik geef niet toe en wij beslissen maar baal er soms zo van Zo weer ff lekker geklaagd. Maar zou dit aan de leeftijd liggen ? Ik hoop het.
Whahaha soms herkenbaar, ze hadden bij mij al geen ijs meer gehad bij thuiskomst, tenzij ze het zelf betalen. Ik zeg soms nee en soms zeg ik prima van je eigen geld! Nou maar dat kan toch niet? Ehh waarom niet? Misschien heb je dan een idee hoe duur is iets en hoe lang je ervoor moet sparen... Komende tijd zou ik overigens even nee blijven zeggen, wedden dat ze dan weer blij worden of je ja zegt
Heel herkenbaar, wij waren zondag in de dierentuin en toen wilden ze allebei bij het naar huis gaan een knuffel kopen in de shop. Die zijn altijd erg duur en ze hebben nog maar 100 andere knuffels thuis. Dus antwoord was nee, wat we 30 keer moesten herhalen en dan is het antwoord dat dit de stomste dag ooit was . Wij gaan dus voorlopig nergens meer heen.
Volgens mij hoort dit bij kinderen opvoeden.....nee zeggen is lastig, maar kinderen moeten leren omgaan met teleurstellingen.
Blij om te horen dat het dus niet alleen hier zo gaat. Ja achteraf dacht ik dat ijsje had ik ook niet moeten doen maar ja. En idd bij een dierentuin zou het hier net zo gaan. In de vakantie naar ook soort dierentuin geweest en begon dochter bij binnenkomst al of ze zo een knuffel mochtem Antwoord was nee en dus liep ze de eerste 20 min chagrijnig mee. Mijn eerste reactie was gelijk omdraaien en weer terug naar bungalowpark. Maar vond dat zo sneu voor zoon die wel lief was . En het nee zeggen is hier absoluut het probleem niet en 9 van de 10 keer heb ik er schijt aan dat ze boos zijn maar soms zuig't het alle energie op en kan ik er zo boos om worden. Weet het hoort bij opvoeden maar soms kan ik zo zo wel achter het stuc werk denken . Laatst ook dochter had op ali soort make up kwasten gezien . Maar was er nog niet vsn gekomen om te bestellen. Zien we ze op bij de action en zeg dat ze wel een pakje mee mag nemen . Gelijk de vraag mag ik er ook 2? Heb het afgekapt en gezegd dat we nu helemaal niks meer kopen en zo de action uitgelopen. Maar heeft dus weinig geholpen
Heel herkenbaar! Mijn oudste is 7 en de jongste bijna 4. Zij kopieert alles van haar oudere broer, incl. het ongewenste gedrag wat jij beschrijft. Vooral in de winkel of als je even in het dorp wat moet halen, willen ze elke winkel leeg kopen. Ik blijf herhalen dat mama's centjes op zijn of dat we alleen dit of dat moeten kopen, en dat ze dan de volgende keer hun eigen spaarpot mee moeten nemen. De oudste gaat dan meteen in de verdediging dat hij aan het sparen is voor dure Lego technic, en de jongste roept zeurend "ohhhoohhhhh ik mag ook nooit wat!" Of krijgt een driftbui als ik voor de 100e keer binnen vijf minuten nee zeg. Negeren is een kunst maar op een gegeven moment is je emmer gewoon vol en dan floept een nee er misschien net iets te snel uit. Natuurlijk horen zij zelf dan alleen de hele dag het woord nee en springen in een dwarse modus. Nogmaals, negeren... Is beter dan de negativiteit voeden wellicht? Ik denk trouwens dat we allemaal hard toe zijn aan de tijd dat het schoolritme er weer goed in zit. Ik in ieder geval wel. PS. Die speelweek vind ik belachelijk duur zeg! Hier is het 2,50 per dag! 4 dagen, dus voor 10,- ben ik de oudste 4 dagen 'kwijt' en is er rust en regelmaat voor de jongste.
Dit dus... Energieveters zijn het! Ben ergens wel blij dat je dit topic hebt geopend want herken er zo veel in. Dacht echt dat ik faalde als opvoeder. Dat laatste, over "mag ik er twee" zou ook mijn reactie zijn geweest. Je wil ze iets geven en nog is het niet goed. Voelt zo ondankbaar allemaal. Dan maar helemaal niks hoor! Hopelijk valt het kwartje snel bij de kinderen Toch fijn dat dit forum er is om even te kunnen ventileren
Hier gaat het soms ook zo, maar ze weten inmiddels ook heel goed dat ondankbaar gedrag en veel zeuren vaker 'nee' betekent. Ook probeer ik vaak dingen door vooraf te melden hoe we dingen gaan doen (of juist niet, bv. in het geval van winkeltjes in dierentuinen en pretparken). Helpt ook niet altijd, maar dan kan ik in ieder geval zeggen dat ik het al gemeld had. Mbt zakgeld is het idee juist dat ze leren dat ze niet altijd alles kunnen kopen (en wij dus ook niet), dat vind ik dus juist goed werken hier. Natuurlijk zijn ze wel eens boos of geirriteerd daardoor, maar dat zie ik echt als een leermoment en kan ik dus prima handelen. En in het geval van opmerkingen mbt dat ze ook nooit iets mogen ed herinner ik ook nog wel eens aan een zeer toepasselijk liedje: Dan begrijpen ze het ook wel.
En als je de kinderen gaat vertellen wat je wil gaan doen en de verwachtingen. We gaan naar de stad, je hebt .... nog nodig. Je hebt ..... zoveel zakgeld nog over dus kan wel/niks besteden. Misschien met andere dingen meer inbreng. Mee laten beslissen wat jullie eten en dan een duidelijke regel 1 keer wat ongezonder. Samen er uit kunnen komen en misschien kunnen ze wel helpen. Ik zou ook invoeren wanneer ze wat krijgen en er meteen over zeuren gaat het hele feestje niet door. Doe ik bij mijn 4jarige ook. Ik zeg dan ook dus wat we gaan kopen is niet goed genoeg dan kopen we het maar niet.(geen boze stem, meer een opmerking van ons uit) gelukkig is hij voor nu slim genoeg om eieren voor zijn geld te kiezen Misschien helpt het ook omdat hij mega veel vraagt en we veel antwoorden geven. Waarom 1 bolletje, omdat we een andere keer ook nog een ijsje kunnen nemen. Ik vertel hem ook dat voor 2 ijsjes je ook een grote doos ijsjes kan kopen en dus niet elke keer zo'n duurder ijsje nemen. Vond hij logisch er was geen boos gezicht en genoten beide. Misschien zijn ze ook weer toe aan school, nieuwe regelmaat , nieuwe uitdagjngen, afleiding, vriendjes. Heel veel succes!
Ohhh zoooo lastig he. Wat hier werkt met avondeten: "Lust ik niet/he bah/wil ik niet"? Dan hoor ik "mamaaaa ik wil nog meer" En dan schep ik dus extra op.. en blijven ze zeuren? Elke keer een lepel erbij.
Dat je kinderen balen dat ze niet de hele week naar de huttenbouw mogen/kunnen snap ik wel. Dat is natuurlijk superleuk, maar ja soms kan het gewoon niet. Vind het ook wel heel duur, dus snap jouw keuze hierin helemaal. Ook heel goed dat je dat van te voren gezegd hebt. Een keer gemopper kan ik wel hebben, maar als elke vraag een hele discussie wordt is het op den duur niet leuk meer .Dan ontplof ik ook wel eens hoor Gemopper op het eten is hier ook: wil je er een schep bij? Werkt heel goed Denk dat je het beste van te voren even tegen ze kan zeggen wat je gaat doen/kopen. En vragen om iets is niets krijgen. Best kans dat ze ook weer toe zijn aan school en regelmaat. Hier was het de laatste week ook niet altijd gezellig
Bij verwend en ondankbaar gedrag blijf ik meestal niet zo vriendelijk hoor. Dan zeg ik al snel ‘bah wat ondankbaar en verwend, wees eens blij met x of y wat je net hebt gekregen in plaats van zeuren om nog meer. Er zijn kinderen die dat helemaal niet krijgen’, of iets dergelijks.
Misschien kun je ook op andere momenten aan dankbaarheid werken. Bijvoorbeeld een schriftje waar ze elke avond drie dingen moeten opschrijven waar ze dankbaar voor zijn, je kunt dat zo uitgebreid maken als je zelf wilt. Mogen ze van hun zakgeld wel kopen wat ze willen?
ik kan dat ook niet zo goed tegen. dus boos reageren op een grens betekent hier meteen nihil. ik wil 2 bollen ijs? ik kan voor 1 bol betalen. boos? = Geen ijs. ik weet niet waarom ik zo doe tegen ondankbaarheid.
Ik denk dat je met humor en erkenning heel veel kan bereiken. Als ze erg moeten van iets leuks is het logisch dat ze ervan balen, kinderen leven zo in het moment en denken wat dat betreft voornamelijk aan zichzelf. Als je dan erkent van 'ja het is ook wel heel leuk hier hè, jammer dat het zo moet' dan helpt dat vaak heel veel. Hoor ze even aan zonder er gelijk tegenin te gaan. En met eten als ze zeuren zeg ik gewoon lachend: zo, heb jij even pech zeg. En ga ook geen strijd aan, leg de nadruk op de gezelligheid tijdens het eten en als ze het niet lusten dan eten ze maar niet. Ze zullen heus niet verhongeren. Hoop dat het helpt, succes!
Volgens mij hebben alle kinderen wel zo'n fase. De oudste kan op het moment geen winkel in om ergens over te zeuren. Gestoord wordt je ervan. Ik negeer het hoor.
Hier helpt het heel erg om er niet negatief tegenin te gaan. Dus bij gezeur in de winkel geen ‘nee, die mag je niet, stop met zeuren’ maar een ‘och ja zeg, die is echt leuk he? die moet je onthouden voor als je weer wat zakgeld hebt gespaard!’. En bij een ijsje 2 bolletjes willen ipv 1, zou ik lachen;’Ja, twee is nog lekkerder natuurlijk! Maar dat is me gewoon te duur, dus helaas! Welke smaak wil je?’ Bij bv dat huttenbouwen snap ik heel goed dat ze balen, ze balen niet omdat jij niet wil/kan betalen, maar omdat het gewoon super leuk was en ze het jammer vinden dat ze niet vaker kunnen. ‘Was het zo leuk? Fijn! Maar echt wel jammer dat het zo duur is he, gelukkig konden jullie vandaag wel gaan.’ En hier moeten ze soms ook gewoon even balen en mokken over iets dat niet mag/kan, lekker even laten.
ik zou niet zo veel reageren met het geld als hoofd thema/de reden etc. ze gaan dan alles met geld meten en zo denken. dus denken als je geld hebt mag je meer en meer. duur, geld sparen, te duur... deze gebruik ik nooit als verklaring. als je 1 bol ijsje krijgt moet je blij zijn ipv boos omdat t geen 2 bollen zijn. dat leg ik niet zo met geld gerelateerd uit.
Als geld de reden is, benoem ik dat ook zo. Ik vind het juist goed dat ze zich leren realiseren dat dingen geld kosten en we geen geldboompje hebben; als je iets wil, moet je er voor werken en sparen. Als geld niet de reden is, dan benoem ik de werkelijke reden. Bv dat ze een hooverboard willen; ‘Ziet er super cool uit, maar dat vinden we echt te gevaarlijk.’. Of als ze gewoon genoeg gesnoept hebben;’Jaaa dat ziet er heerlijk uit he! Maar vandaag hebben we al genoeg gesnoept.’ Etc etc.
Heel herkenbaar! Het hoort er echt bij. Neefje van 9 krijgt ook van alles en nog wat en als ik dan een keer 'nee' zeg hoor ik meteen 'ik krijg ook nooit wat'. Ik negeer dat soort dingen, want vaak duurt zo een moment maar kort en zijn ze het daarna snel weer vergeten.