Elke maand weer die nieuwe kwaaltjes.... Elke maand weer die teleurstelling... Bah, ik wordt er af en toe zo moe van! Elke maand denk ik; hmm, dit heb ik nog niet eerder gehad? Vooral na mijn miskraam kon ik nergens een pijl op trekken! Deze maand ook weer niet.. Normaal altijd ei-pijn en gevoelige borsten, deze maand geen ei-pijn of gevoelige borsten. Ik ben zelfs al zo ver, dat ik gewoon geen zin meer heb ik seks! Elke keer het moeten seksen.. het moet leuk blijven en dat is het naar mijn idee niet meer. Ik zou graag de stap naar de HA willen zetten, maar vriendlief helaas (nog) niet.
Ik snap precies wat je bedoelt. Elke maand voel je je wel weer wat anders. En dan komt de NOD eraan en dan moetje blijven wachten en hopen. Je kan nergens anders meer mee bezig zijn. Heel frustrerend.
He ja klote he! Ik ken je gevoel heb er zelf ook Een tijd over gedaan, ben dan wel met 12maanden naar de ha geweest en dat luchte erg op het idee dat er naar gekeken zou worden. Waarom wil je vriend nog niet naar de ha? Heel veel succes meid en eens komt de tijd. Xxx
Jaaaaaaaaaaa! Heel herkenbaar... Manlief en ik zijn na 8 maanden meteen naar de gyn geweest omdat ik een erg onregelmatige cyclus heb en nu zijn we met IUI bezig... Ik zou er toch niet meer te lang mee blijven zitten hoor, zie dat je al 19 ronden ver bent... het kan echt geen kwaad! veel succes!
Meid ik ken het, Ik hoop echt dat je snel zwanger bent.. Om eerlijk te zijn ben ik zo blij dat we 2 gezonde kids hebben en er geen 3de meer komt, niet meer die rompslomp van zwanger worden, die tranen elke maand pfff wat een ramp tijd zeg! Succes met zwanger worden..
@ Jannique... Ja vooral na de eisprong. Vooral omdat ik al eens zwanger geweest ben, hou ik me een beetje vast aan die kwaaltjes, maar dat zegt niets natuurlijk!! @ Bloemetjes... Mn vriend heeft een aantal jaar geleden al eens een sperma onder zoek gehad en daar kwam uit, dat hij trage zwemmers heeft! Hij heeft maar 40% goede zwemmers. Hoeveel precies, dat weet hij ook niet meer, want het is al een poos geleden. Ik denk dat de angst meer zit in; straks is het mijn schuld! Een stukje schaamte en daarbij heeft hij echt een bloed hekel aan doktoren, ziekenhuis e.d. Van hem hoeft al dat gepluk niet zo.. Ergens snap ik het wel, want ik zie een kindje als iets wat uit geliefde gemaakt wordt, maar goed.. als de wens zo sterk is, dan zul je uit eindelijk toch die stap moeten zetten. Liefst wil ik net als ieder ander dat het op de natuurlijke manier gaat. Toch hoop ik nog op dat moment. Het is immers al eens gelukt! Alleen mis gegaan bij 5,5 week... @ Ineke... Hoe lang heeft het allemaal bij jullie geduurt dan? Onderzoeken e.d. voordat jullie groen licht kregen voor IUI? @ Veertje... Zijn jullie lang bezig geweest dan met zwanger worden?
Bij de eerste 16 maanden en bij de tweede 14 maanden dus helaas niet heel erg kort maar gelukkig gelukt op de natuurlijke manier Wel bij de 2de bijna alle onderzoeken bij de gyn gehad, moest nog 1 onderzoek en dan zouden ze kijken hoeveel procent we kans hadden op een natuurlijke zwangerschap maar moest bellen voor een afspraak na een week maar kon bellen dat ik een positieve test in handen had
indd heel frustrerend.. ik zit nu ook in ronde 19 maar loop ook voor onderzoeken bij de gyn sinds vorige maand.. snap wel dat jou vriend geen zin heeft in al dat rompslompen, mijn man ziet er ook heel erg tegen op, daarin tegen is de gyn, doordat ik dit aan hem vertelde, begonnen met onderzoeken bij mij en mag mijn man zich nog even voorbereiden.. misschien een idee om aan te kaarten bij je vriend?? succes iig ik zal voor je duimen dat het niet lang meer duurt..
@G89 ik ben 20 augustus naar de gyn gegaan... alles uitgelegd (had een briefje bij met mijn cyclussen), toen een inwendig onderzoek gehad en bloedtest... de dinsdag daarna is mijn mannetje binnengegaan voor testen (enkel zaad en bloed). Er werd beslist de menstruatie na 80 dagen op te wekken en 2 weken erna was ik ongesteld. Toen opnieuw naar gyn geweest (begin september dus) voor nog een onderzoek, toen cycte gevonden en op 2 oktober hebben we de 1ste IUI gehad, dus op 1,5 maanden en 3 gynafspraken was het voor ons al rond!!! Ik woon wel in België, hier gaat het allemaal was makkelijker heb ik al gehoord... er is een IUI topic als je eens wil gaan snuiten
@Veertje Dat is inderdaad ook erg lang ja! De 1x werd ik zwanger na 10 maanden en dat was net in een periode, dat onze kop er totaal niet naar stond. Het was erg welkom hoor, maar we zaten midden in een verhuizing van GLD naar Limburg. Totaal niet over na gedacht met eisprong e.d. en ineens zwanger, maar geloof niet in; als je er niet aan denkt, dan gebeurt het! Ik denk dat het gewoon een toevals treffertje was! @Sabina, Dit heb ik al voorgesteld, maar helaas! Heeft geen effect... Hij heeft een overweging gedaan, en was toen een beetje over die "angst" heen, maar ineens.... wilde hij niet meer! Ik wil het ook niet forseren, want we hebben wel een vaker woorden er over en dat schiet natuurlijk ook niet op! Hij wil graag weten wanneer ik mn ei heb, zodat hij zn best kan doen! En als ik het dan zeg, en dan "moeten" we s avonds dr tegen aan, dan hebben we vaak allebei geen zin, omdat we gewoon moe zijn van een dag hard werken e.d. Of hij heeft zo iets van; tja vorige maand is het ook niet gelukt. Mn zaadjes zijn gewoon niet goed. @ Ineke.. Dat is inderdaad erg snel!! WOW... ik kijk vooral tegen al die onderzoeken op. Dat gefrimmel aan mn lijf, boeit me niet zo! En daarbij las ik een poosje terug een topic in nieuws en tv ( dacht dat het zo genoemd werd ) dat een IVF meestal 3x vergoed werd en daarna moet je het zelf betalen en dat kost 3000,- en daar gingen mn oogjes toch even van open! Jeej, daar schrok ik van! Hoe zit dat met IUI?
dat is inderdaad wel een erg groot nadeel van zwanger willen worden. Veel sex. Leuk maar niet als het een verplicht nummertje gaat worden. En zo gaat het inderdaad na een tijdje aanvoelen. Maar probeer met elkaar op de mooie momenten te vrijen en niet zo van kut ik moet vanavond nog even aan de bak. succes
Ja, dat is ook zo! Maar als je net als ons al 19 maanden bezig bent, dan wil je zó graag!! Toen we pas gestopt waren met de pil, toen deden we het ook wanneer we zin hadden. Tot er een jaar verstreken was... dan wil wordt de drang steeds sterker en haal je van alles uit de kast.
IUI wordt altijd vergoed!!! Ja je hebt kosten met eventuele medicatie (als je geen eisprong hebt) en de gynbezoekjes, maar daar komt de ziekteverzekering tussen...
Heey meis, Ten eerste heb ik super veel bewondering voor je. Als ik zo jou onderschrift lees ben je al zo lang bezig voor een beebje. Ik ben in September gestopt en voel me af en toe al een zeikerd . Ik ben al vrij snel naar de HA gegaan, omdat ik sinds november niet meer ongi ben geworden.. Hij heeft mij dus doorgestuurd naar de Gyn. waar uiteindelijk PCO is uitgekomen. Ben wel super blij dat ik er 'vroeg' achter ben gekomen hoor. Maar ik wordt er soms ook zo verdrietig van, als ik denk hoelang het nog wel niet kan duren... maar ik wil ook wel heel erg positief blijven! En ik heb ook altijd steun aan jullie meiden!! Wij zijn allemaal toppertjes, en wij gaan het allemaal redden daar ben ik 100% zeker van. Dikke knuf dus voor jullie allemaal!
Oké, dan weet ik dat ook weer! Daar heb ik me namelijk nooit in verdiept. Misschien eens een goeie reden om dat te doen!
Hallo allemaal, Ik snap jullie allemaal heel erg goed, en aan de adere kant denk ik maar als het bij mij maar niet zo lang gaat duren! En dan denk ik weer wat klaar ik toch, ik heb 2 gezonden kinderen waarom dan nog een 3e. Daar schaam ik me wel een beetje voor vooral tegenover mensen waar het niet vanzelfsprekend gaat. Bij mijn 2e was het ook niet snel gegaan, we hadden net besloten als het deze maand niet raak was dat we dan naar de ha zouden gaan. Gelukkig was het raak (12 maanden). In november heb ik een miskraam gehad, nu ben ik bang dat ik weer zo lang moet wachten om zwanger te worden, en bij die gedachten word ik al helemaal moedeloos en verdrietig. Natuurlijk geniet ik wel van mijn 2 kinderen, maar dat 3e wondertje is oh zo welkom en al zeker in mijn gedachten!!! Ik wens jullie allemaal heel veel succes!!! Liefs Lies
Hey meis, Ik begrijp je ook hardstikke goed hoor! Wij zitten nu in maand 14 en elke maand opnieuw lopen er weer tranen over mijn wangen zodra ik ongesteld ben. In maand 11 heb ik een echo gehad omdat ik veel buikpijn had, maar dat zag er toen goed uit zover ze konden zien. Ik had geen cyste ofzo en baarmoederslijmvlies was dik genoeg voor een innesteling. Na ronde 12 wou ik naar de huisarts maar ik heb dus ook een vriend die totaal niet houd van doktoren enz. Na een fikse ruzie heeft hij toen zijn zaadjes na laten kijken en dat bleek niet goed. De hoeveelheid was maar de helft van het gemiddelde en de beweeglijkheid was ook sterk verminderd (die uitslag kregen we kerstavond). De huisarts wou toen dat we het nog even zelf probeerde ivm mijn leeftijd (ik 20 en vriend 26) nou ik werd hier natuurlijk een beetje boos om, omdat mijn wens net zo groot is dan bij iemand van 30. En daarbij kiezen zij er zelf voor om de pil dan pas te stoppen en ik wil een gelijke behandeling als hun. Nou goed vriendlief was toch al niet van plan om naar de gyn te gaan en zei dus tegen de huisarts dat het goed was om nog even door te proberen. Nou ronde 13 weer geen geluk gehad en toen hield ik het niet meer! Ik merk gewoon aan mezelf dat ik niet meer ben wie ik ben. Elke maand ben ik een paar dagen flink verdrietig, kan weinig hebben en denk maar aan 1 ding van 'smorgens vroeg tot 'savonds laat! Nu heb ik veel gesprekken (en ruzies) met mijn vriend gehad en vandaag gaan we dan naar de huisarts. Ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt dat de meeste onderzoeken bij een vrouw gebeuren en dat hij niet bang hoeft te zijn, of zich schuldig hoeft te voelen over zijn zaadkwaliteit. Wat voor mij ook nog erg moeilijk is, is mijn beroep. Ik ben doktersassistente en moet dus met regelmaat iemand naar de abortuskliniek doorsturen. Dan wil ik haar het liefst door elkaar schudden en duidelijk maken hoe moeilijk het kan zijn, maar dat kan helaas niet. Ik hoop dat onze huisarts ons wil doorsturen, zo niet dan heb ik gelukkig met mijn baas (huisarts) kunnen regelen dat hij ons helpt om bij de Gyn terecht te komen. Nu mijn vriend akkoord heeft gegeven moet ik natuurlijk niet te lang wachten, voordat hij zich weer bedenkt haha Nou sorry voor mijn hele lange verhaal. Het lijkt me leuk om elkaar een beetje op de hoogte te houden! -xxx-
Wat fijn, dat jullie een doorverwijzing hebben van de HA! Ik las je onderschrift... Ik zou ook graag willen, maar ik wil mn vriend nergens toe dwingen, want ik ben al lastig genoeg! Al zeg ik het zelf.... Bij ons is ook wel het probleem het klussen tijdens de vruchtbare periode. Als ik een hele dag gewerkt heb, dan ben ik gewoon op en wil ik lekker vroeg mn bedje in! Mn vriend daar in tegen is gewoon een nachtbraker en hoeft ook pas om 12:00/13:00 te beginnen met zn werk, dus hij kan lekker uitslapen. Ik moet om 06:00 uit mn bed, dus blijf niet wachten tot hij gaat slapen! Mn hele zin in seks is dan gewoon al weer weg, en als het dan gebeurt, dan is het niet om dat ik zin heb, maar omdat ik mn vruchtbare periode heb en gewoon een kindje wil! We hebben ook al vanalles geprobeert.. ovu testen/tempen/om de dag/elke dag.... kussen er onder.. nou noem het maar op! Wij zijn ook jong; 21 en 25 en ben ook een beetje bang voor de reactie; jullie zijn al eens zwanger geweest en zijn nog jong, dus doe 't zelf nog maar een half jaar! Na mijn miskraam in juli 09 ben ik nog een checkup gehad, om te kijken of alles wel goed schoon was. Daarna heb ik nog een gesprek met de gyn gehad en ook aan gegeven, dat we al 11 maanden bezig waren. Ook toen kreeg ik als antwoord; meid je bent nog jong!! Wel mocht ik als ik weer zwanger was direct bellen en zou ik strak in de gaten gehouden wordt mbt onderzoek/echo.. Dat vond ik dan wel fijn, maar goed we zitten inmiddels in rond 19 en denk dat rond 20 er aan zit te komen en nog heb ik niet die 2 streepjes gezien op een zw-test! Ik hoop gewoon dat mn vriend in gaan zien, dat er echt een dag moet komen, dat we naar de HA moeten gaan!