Tjongejongejonge.. Ik ben met me 7 weken zwangerschap helaas vergezeld met een flinke hoeveelheid misselijkheid, wel zetpillen tegen gekregen gister maar ondanks dat toch overgegeven vanmorgen. Werk in een verpleeghuis en dus om 7 uur, alles behalve fris op t werk.. De een na de ander, goh wat zie je wit, ik zeg ja ben niet lekker, beetje beroerd.. Wel 4 collega's afzonderlijk van elkaar: ben je ook zwanger ofzo, hebben nogal wat collega's zwanger op t moment.. Vindt dit nu zo'n brutale vraag! Als ik t wil vertellen doe ik dat zelf wel, ga vooral niet lopen vissen! Dus 1 keer kaatste ik terug: joh vind t nogal brutaal, straks wil ik heel graag zwanger worden en lukt het niet, gooi jij me die vraag steeds naar me hoofd. Daar schrok hij wel even van! Net goed! Maar oooo wat wordt het moeilijk zo om me mond te houden! Herkenbaar?
het duurt even voordat de pillen werken , geef het de tijd dus , vaak werken ze niet meteen vooral emesafene niet, die gaat bij regelmatig gebruik na een paar dagen pas goed werken ,, dan nog niet dan kan je om iets anders vragen, ene je hoeft niets te zeggen gewoon maag problemen of een virusjes ik hoefde het niet voor me te houden iedereen wist om mij heen dat we bezig waren met icsi
Ik moest het met 6 weken op het werk vertellen ivm de veiligheid dus had geen last van lastige vragen op het werk. Vanaf 10 weken hebben wij het gezegd tegen iedereen na een goede termijnecho. Toen vielen voor een hoop mensen ook wel puzzelstukjes op zn plaats haha.
Ik heb t met week 6 gewoon verteld juist fijn want heel veel collega's hielden en houden nog steeds rekening met me. Vooral met dat gebuk en getil maar kan me we voorstellen dat dat irritant is! Ik heb weleens gehad dat ik toen juist niet zwanger was iemand de hele tijd zei ben je echt niet zwanger? Echt bloed irritant. Toen ik zei hoe kom je erbij dat ik zwanger ben zei ze ja tja ik zag je een keer in het ziekenhuis lopen.. nou Hoe snugger kunnen mensen zijn...