Sinds een paar maanden hebben we het "in de hoek staan" geïntroduceerd. Het is een time-out plekje waar ze even rustig kan worden en ik ook. Vaak is het al genoeg om te zeggen dat ze in de hoek gaat als ze niet ophoud. Maar soms heeft ze daar ook maling aan en gaat door, of als het absoluut onaanvaadbaar is wat ze doet gaat ze zonder pardon er heen (bv laatst toen ze haar zusje sloeg) Ik neem haar mee naar "de hoek" en vertel haar waarom. Ik loop dan weg en nergeer haar. Na een minuutje ga ik terug, op mijn knieën voor haar zitten en vertel nogmaals waarom en dat, dat niet mag. Dan krijgt ze een dikke knuffel en een kus, vervolgens mag ze weer gaan spelen. Maar nu valt het me op dat als ik zeg van, "nee, dat mag niet" dat ze gelijk wijst en zegt, hoek? Ook speelt ze met pop het spelletje, de hoek. Gisteren kwam ze bij me en zei, mama pop hoek! Ik kijk, heeft ze de pop in de hoek gezet. Ik vroeg toen of de pop weer lief was, ze zei ja, toen zei ik haar dat ze pop maar op moest halen en een kusje geven. Dat deed ze en het was klaar. Ook gaat ze soms uit zichzelf in de hoek staan en zegt, hoek! Ik zeg dan dat, dat niet hoeft, dat ze lief is. Soms stopt ze dan en soms blijft ze staan. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik hier wat mee moet... Maakt het "in de hoek" staan nu zoveel indruk? Is het wel goed dat het zo'n impact heeft? Qua gedrag werkt het wel, ze luistert veel sneller als ik "nee" zeg. Ze hoeft er vrijwel niet meer staan voor een time-out. Kortom, wat is jullie visie hier op?
Mijn zoontje is 14 maanden en gaat nog niet in de hoek maar ik herken het gedrag van je dochter wel bij mijn nichtje van ruim 2. Die moet ook in de hoek staan met haar gezicht naar de muur als ze iets gedaan heeft wat niet mag. Nu is het zo dat ze als ze iets doet wat niet mag ze zelf al naar de hoek rent en ook roept in de hoek! Mijn schoonzus zei al, het lijkt wel of ze er een spelletje van maakt. Haha eigenlijk wel grappig, lastig dat wel.
wij zijn met 18 mnd hiermee begonnen en idd soms moet pop ook in de hoek van haar. Of als ze boos is op mij (soms ook als grap) zegt ze Mama ook in hoek. Denk dat het toch een soort verwerking is van de kleintjes. Ze speelt namelijk heel veel situaties na met haar pop en knuffels, die moeten ook alles beleven wat zij beleeft.
Hier de hoek nu sinds een maandje ongeveer.. Ik zet hem neer met waarom en loop dan weg, maar hij blijft zelf maar even zitten. Na 30 tellen ongeveer gaat hij eruit en komt naar me toe voor een kus. Maar het gebeurt hier nu ook zo, als ik zeg: "moet mama je in de hoek zetten?" Ja, krijg ik dan te horen.. Dus zo moet ik het dus niet zeggen... Vind het een lastig iets, die hoek!
Het lijkt dus wel meer voor te komen.. Meestal heb ik het idee dat ze het wel serieus neemt, maar soms... Van de week zette mijn man haar in de hoek, begint ze te tellen: 7,8,9,10, ik kom, niet weg gezien! Toen volgehouden en haar maar langer laten staan, daarna nam ze het wel serieus. Maar soms!! Boefje