Hallo allemaal! Ik heb 'straffen' even onder aanalingstekens gezet. Ik zocht een passend woord, maar straffen klinkt gelijk zo negatief Ik heb een hele lieve leuke ondeugende nieuwschierige ondernemende meid van 10 maanden oud. Ik zit nu een beetje in dubio hoe ik haar in sommige situaties moet benaderen/corrigeren. Bijv: Er staat een kamerplant in de hoek van de kamer. Een hele interessante kamerplant. Een kamerplant voorzien van zalige potgrond. Ze vind t geweldig. Maar ik wil het niet hebben. Momenteel maakt ze er een vreselijk spelletje van. Als ik haar probeer af te leiden met speelgoed negeert ze mij en gaat ze door met potgrond eten. Als ik boos 'NEE' zeg en haar weghaal, begint te keihard te schaterlachen en kruipt ze in noodvaart terug naar de plant. Is dit gewoon een questie van 3x zuchten, proberen je lach in te houden en volhouden met 'NEE' zeggen? Gevalletje 'het is de leeftijd'? Of kan ik dit beter op een andere manier aanpakken?
100x haar weghalen en afleiden, zonder er verder veel aandacht aan te besteden. En dan de dag erna weer 100x Op een gegeven moment valt het kwartje.
Blijven herhalen, afleiden, uit de situatie weghalen. Of, als het mogelijk is de situatie zo veranderen dat ze er niet meer bij kan, scheelt vaak een hoop. Mijn zoontje is nog geen 8 mnd en bleef op de tvkast af tijgeren om de deurtjes open te doen en de inhoud te onderzoeken. Daar zitten nu magneetslotjes op, want hij snapt echt nog niet dat dat niet mag.
Hier gaat het zo met de oven, het schijnt super leuk te zijn om die steeds open te trekken. Ik ga erbij staan en dan UH-UH NEE. En dan haal ik hem erbij weg. Dan is het even een beetje humeuren en 10 minuten later herhalen we dit weer. Hij weet volgens mij heel goed dat NEE ook nee is maar het duurt denk ik even voordat hij het onthoud.
Ik ben een rare moeder geloof ik, ik zou het eens laten gebeuren. Grote kans dat na een hap aarde die plant ineens helemaal niet meer zo leuk is
Herhalen, herhalen! Tot je er gek van wordt. Uiteindelijk gaan ze echt wel luisteren. Maar als ze de potgrond op gaat eten zou ik de plant misschien toch maar even weg zetten. Zelf keek ik altijd of bepaalde dingen echt kwaad konden of niet. Zo ja dan haalde ik het toch maar even weg, voor het geval ze er in een onbewaakt ogenblik toch weer aan zat.
Ik heb nu ong hetzelfde met de kleine van negen maanden. Hij tijgert naar de stopcontacten toe. Hier zit natuurlijk wel beveiliging voor, maar ik wil hem afleren om daar afbreken blijven. Nu is het zelfs zo: meneertje kruipt er naar toe en voordat hij zijn arm uitstrekt, draait hij zich om kijkt naar mij en begint te lachen. Dan naar het stopcontact toe. Zucht... ik blijf ferm nee zeggen en hem daar weghalen, maar het kwartje wil nog biet vallen... dus zal wel door moeten blijven gaan denk ik dan
Ik zou de plant wegzetten. Ze is gewoon nog erg jong om het echt te begrijpen en het ook te laten. Mijn jongste is bijna 15 maanden en gaat ook heerlijk op onderzoek uit. Ik heb inmiddels de keukenkastjes weer van haakjes voorzien. Ik heb geen zin om de hele dag achter hem aan te hobbelen en ongetwijfeld binnen de kortste keren te moeten vegen of dweilen omdat hij iets over de grond gooit.
Ooh hier ook.. knettergek word ik er van 😂 Maar na een paar dagen 'Nee, kom maar met '...' spelen' blijft ze er vanaf. Om vervolgens ergens anders iets uit te gaan vreten. Alleen de afstandsbediening blijft interessant en hebben we nu maar standaard bovenop een kast liggen.
Plant weghalen/afschermen. Hier kon meneer met 10mnd niet van de decoder afblijven. Toen heb ik er karton voor gezet zodat hij het niet zag. Over een paar maanden moet ze het beter snappen.
Ik haal ook alles weg waar ze niet aan mag zitten. Voor mij handig en dochter kan lekker haar gang gaan.
Hmm, iets andere ervaring dan wat ik hier lees. Vanaf 5 maanden ging hij vol enthousiasme tijgerend naar het katten natvoer. Ik heb toen ook een topic geopend hoe ik dat moest corrigeren. Kreeg dezelfde reacties, dat hij daar te jong voor was. Ik heb hem steeds weggehaald en op dezelfde toon gezegd: "néé, dat mag niet" dan pak ik hem op en zet hem ergens anders neer. Na dat een keer of tien te hebben herhaald blijft hij ervan af. Als hij nu (1jr) ergens naar toe gaat of aanzit wat niet mag ,zie je hem al ondeugend naar mij kijken en hoe ik alleen maar "nee, dat mag niet te zeggen" en dan blijft hij er af. Ze begrijpen het dus heel jong,komt vast een moment dat hij het heel goed begrijpt maar niet meer wil luisteren maar herhalen herhalen herhalen
Ik heb hier alles weggehaald waar ik niet wil dat hij aanzit, behalve de lamp. En op tafel heb ik wat laten staan wat geen kwaad kan maar ik niet wil dat hij eraan zit. Ik herhaal heeeel consequent wel 100x per dag neee, kom ga hier maar mee spelen. En hij blijft het gewoon doen. Al moet ik zeggen dat het iets beter begint te gaan. Dus ik hou hoop. Ik denk dat het ook heeel erg per kind verschilt. Heb een vriendin met dochter drie weken ouder dan zoon, die blijft echt overal af, ideaaaal!
zolang ze het als spelletje voelen en ervaren zullen ze het blijven herhalen. Zodra het spel- gevoel weg is, is het pas niet meer interessant. Ook omdat ze dan toch weggehaald worden dus het haalt dan ook niets meer uit. Van de ervaring leren ze pas. Dus inderdaad weghalen, met zo weinig mogelijk reactie in stem en mimiek (boos worden is echt juist een reactie die aanlokt tot meer) . Op een gegeven moment zullen ze het beu worden en het is dus wel handig als jijzelf hierin een langere adem hebt dan het kind Afleiden kan soms helpen omdat de aandacht dan op iets anders valt. Er zullen nog heel veel meer momenten zoals dit komen. We zullen het vast zelf ook gedaan hebben vroeger. Het hoort bij de ontwikkeling maar is soms heel irritant voor papa en mama
Even op de tanden bijten maar het komt goed. Onze dreumes van nu 15 maanden hebben wij vanaf ca 11 maanden3x " gewaarschuwd" en uit de situatie gehaald. nu hoef ik soms nog maar te kijken of streng uhh te zeggen en hij stopt ermee ( soms ook niet hoor maar het gaat beduidend beter) maar je moeten even doorbijten en de laatsteadem hebben
Haha ik, als ontaarde moeder (of misschien wel aarde) heb het ook al een keer laten gaan. Maar ze bleef idd aarde eten, dus toch maar weggehaald uiteindelijk! Wat ik me soms afvraag; als je alles maar weghaald kunnen ze toch ook niet leren dat er ook dingen zijn waar ze gewoon niet aan mogen komen? Dat was eigenlijk de reden waarom ik de plant nog niet weg had gehaald. Intussen is de plant ook al bijna dood, dus waarschijnlijk gaat ie toch eerdaags de kliko in
blijven herhalen... en heel veel geduld hebben. hier reageert ze aardig op NEE gelukkig.. Hopelijk blijft dit ook zo.