Mijn zoontje van 10 maanden jengelt/zeurt eigenlijk bijna altijd als hij een paar minuten heeft gespeeld. Even spelen lukt, en dan jengelt hij omdat hij opgepakt wil worden of omdat hij bijvoorbeeld wil dat je met hem speelt. Pak je hem dan op dan lacht hij direct (zo van, gelukt). Wie herkent dit en wat kunnen we er aan doen. Misschien heeft het wel iets met de leeftijd te maken (hij kan misschien minder dan hij zelf wil) maar eigenlijk is hij altijd al snel jengelig. Hij weet heel goed wat hij wil. Dus ik geloof niet dat het even een fase is. Gewoon laten zeuren helpt niet, want hij doet gewoon door.
hoi, echt spelen met 10 maanden is nog een beetje moeilijk. Mijn dochtertje is nu bijna 15 maanden en begint nu een klein beetje fantasiespel te doen ( beer "eten geven" met een lepeltje) Maar verder is het vooral gooien en dingen overal in en uit halen. ( alles uit de speelgoed bak gooien, dan weer erin stoppen, en heel hard voor zichzelf klapen) Verder komt ze regelmatig met een boekje aan, maar na 2 bladzijden is het "uit!" ( wat ook haar favoriete woordje is) Misschien kun je wat samen spelen, om hem zo te leren wat hij kan doen. Kruipt je zoontje al? Of misschien zelfs lopen? Wij hebben tot 12 maanden ook regelmatig periodes gehad ( sprongetjes) dat ze zichzelf niet kon vermaken. Maar als we haar even op weg hielpen hield ze het wel weer even vol. Succes ermee!!
Mijn zoon is bijna 19 maanden en kan ook heel moeilijk zelf spelen... erg vervelend af en toe. Ik stimuleer het spelen zoveel mogelijk door dingen voor te doen en mijn zoon complimentjes te geven als hij mooi zit te spelen. Maar jou kindje is nog wat jonger en dan begrijpen ze het minder. Is er niet iets wat hij heel leuk vind? mijn zoon was op die leeftijd al helemaal weg van Auto's en kon een hele tijd met zijn loop auto spelen waar ook muziek uit komt die loopauto valt nu nog enorm in de smaak. Maar stimuleer het zelf spelen zoveel mogelijk, volgens mij ben ik daarmee de fout ingegaan vorig jaar... Achteraf gezien had ik het toen al moeten stimuleren zodat het nu misch. goed was geweest.
Helaas geen tips... die van mij is net zo oud en doet hetzelfde (was pas geleden al van plan er een topic over te openen, maar is nu niet meer nodig haha) Hier denk ik dat het komt omdat ze in haar hoofd veel verder is dan lichamelijk (kruipt nog niet en tijgert eigenlijk ook maar hele kleine stukjes) waardoor ze constant gefrustreerd is. We wachten hier maar af tot het kwartje op dat gebied valt... Verder wil het nog wel eens helpen om ze 'speelgoed' te geven wat geen speelgoed is (een dicht pak rijst, een plastic bakje, een sleutelhanger) vindt ze vaak veel langer leuk dan haar speelgoed (waar koop je al die dure zooi voor haha)
ja herkenbaar, Hier kan ons zoontje zich op 't moment ook moeilijk zelf vermaken. Wat 'ie wel leuk vindt is een grote lege kartonnen doos, daar klautert hij op en af, en op, en af. Ik hoop dat het een sprongetje is.
Hier hetzelfde verhaal, helaas... ik denk dat het gewoon bij de leeftijd hoort. Althans, dat hoop ik heeeeeel erg, want ik zit er af en toe goed doorheen! Ik kan namelijk heel slecht tegen dat gejengel aan mijn hoofd en word er superzenuwachtig van. Af en toe moet je ook wel 's wat doen in huis (koken, strijken), en dat doe ik nu allemaal op topsnelheid, om te voorkomen dat het hem te lang duurt. Maar als ik rustig achter de laptop ga zitten gaat hij nog sneller jengelen, dus dat is ook geen optie. Ik moet bezig blijven van meneer, zodat hij kan toekijken. Het is een dictatortje hoor! Ik speel nu elke dag urenlang met hem, maar ik vind eigenlijk dat hij ook zichzelf moet kunnen vermaken. Dat kon hij heel lang wel, maar ineens is dat over...
Pfff... lastig he? Ik word er af en toe ook stiknerveus van, de hele dag dat gemiep! En maar blijven spelen met d'r, terwijl aan de andere kant een stemmetje in mn hoofd zegt: "zo leert ze het nooit..." Ach ja, ze is nu hartstikke ziek... dus sowieso de hele dag bij mij aan het hangen, we gaan wel weer proberen met stimuleren als ze beter is...