Ik zou niet perse wachten op droge luiers. Mijn oudste had met 6 nog bomvolle luiers, maar toen we - op haar initiatief - gingen proberen zonder luier ging het bijna elke keer goed. De jongste wilde met 3 jaar zonder luier proberen. Dat ging een paar weken goed en toen ineens weer veel ongelukjes 's nachts. Ik had eens gelezen dat het verstandig was om eenmaal gestart niet weer terug te gaan naar luiers, dus we hebben nog een paar maanden aangemodderd met laten plassen 's avonds en alsnog 1 of 2 keer per nacht nat. Uiteindelijk toch besloten om weer een luierbroekje te gebruiken. Ze gaat nu naar bed zonder en dan laten we haar rond 22u een keer plassen en doen dan een luierbroekje aan. Sinds een paar weken is de luier nu elke ochtend droog (ze is nu net 4), dus ik denk dat we binnenkort weer eens proberen om de hele nacht zonder te doen.
Ze waren met ruim 2,5 allebei dagzindelijk en binnen een paar weken ook nachtzindelijk. Vooral dochter had nog een fase waarin het bijijijna goed ging, dan liet ze in de vroege ochtend in 1 keer haar luier overstromen. Zoon ging vaak zo tegen middernacht huilen, soms onbereikbaar soms heel hard bewerend dat hij niet moest plassen. Deed je niks, alles nat. Zette je hem op de wc, dan volgde een enorme plas waarna hij weer sliep zodra hij zijn bed voelde. Als hij tenminste niet wakker werd met een confusional arousal. Dan was het een kwartier onrust voor hij weer sliep.
Hier was ze met 3 zindelijk en even later ook in de nacht. Het begon met droge luiers in de ochtend. Ging eigenlijk vanzelf, ze heeft misschien 3 x een ongelukje gehad in een jaar tijd.
Mijn dochter was vorig jaar 7,5 jaar toen we een plaswekker konden lenen van vrienden. Na 10 dagen was ze droog en heeft sindsdien nog maar 1 x in haar bed geplast. Voorheen plaste ze elke nacht in haar luier. Dus misschien nog een optie voor jullie. Mijn dochters vriendinnetje is ook op die manier nachtzindelijk geworden met 7 jaar.