Goedemiddag dames, Van t weekend waren we op een verjaardag en daar hadden ook een paar stellen een kind bij zich. De kinderen waren nog jong, zo'n half jaar. Nu kan ik het ook niet zo goed vinden met die ouders maar ik begon helemaal te twijfelen of ik er al wel aan wilde beginnen. Als ik ze zo bezig zag had ik echt zo iets van; pff alsjeblieft nog niet! Nu vraag ik mij dus af of ik dat dacht omdat ik die ouders niet zo leuk vind of dat dat echte serieuse twijfels zijn! Ik ben namelijk wel dol op m'n eigen nichtje van 3 jaar en als ik een heel klein babietje zie denk ik ook: oooh wat leuk! Ik ben bang dat bijna niemand dit heeft, dus ik dacht ik vraag het gewoon hier even! Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik heb jaren en jaren getwijfeld of ik kinderen wilde. Vroeger wilde ik zelfs geen kinderen, hoewel zo'n lief klein meisje... toen kwamen de jaren van twijfel. En nu: ik kan het me bijna niet meer voorstellen dat ik het zo voelde. Nu wil ik het liefst zo snel mogelijk (weer) zwanger worden. Ik denk zelfs: was ik maar eerder begonnen, had ik maar niet zo lang getwijfeld.... had ik maar eerder kunnen beslissen. Jij bent nog jong, Visjes, laat je erdoor niet verleiden om het uit te stellen. Je kunt nu nog ontspannen proberen om zwanger te worden, zonder de hete adem van 'ik-ben-al-ouder-dan-30' in je nek. En: ik vind kinderen van ouders die ik echt aardig vind, altijd stukken leuker dan kinderen van mensen die ik niet mag. Het werkt gewoon zo. En niet ieder kind hoef je leuk te vinden, want als ze van jezelf zijn, is het echt anders.
Ik heb dat heel erg gehad. Ik vind baby's van anderen nog zelden leuk. En ook al hou ik zielsveel van mn dochtertje, ik zal blij zijn als ze wat ouder is.
wel gedaan; toen ik een jaar of 22 was wilde ik ook maar toch twijfelde ik af en toe,, we hebben de stap niet genomen en zijn eerst lekker gaan reizen zijn getrouwd, van baan veranderd etc nu 4 jaar verder twijfel ik nooit meer....
nee sorry ken het ook niet. ik wil al zolang als ik me kan herrinneren moeder worden.. ik pas en doe alles met kids van vrienden en zou er niet aan moeten denken om geen moeder te worden. liefs kaatje
Ik ken dat ook wel. Wij hebben een zoontje van ruim 2 jaar en het wordt steeds leuker. We willen dolgraag een tweede maar om eerlijk te zijn sta ik er ook niet om te springen om 's nachts weer die voedingen te gaan geven....een kind in je armen te hebben dat huilt en niet duidelijk kan maken waarom het huilt....Maar ik heb het er wel graag voor over omdat ik weet wat ik er voor terug ga krijgen. Ik zeg eerlijk dat ik geen echte babymoeder ben, maar van mij mogen ze snel weer wat ouder worden. Maar eigenlijk is het nooit goed, want hoe vaak ik mezelf hoor roepen dat het veel te hard gaat allemaal...hahaha Ach, elke leeftijd heeft wel wat!
ik wilde tot een jaar geleden nooit kinderen. Dacht dat dat niet aan mij besteed was. Hou van vere reizen maken en mn vrijheid. Toen werd i k30 en had ik zoiets van, als ik het nu niet doe is het misschien te laat en krijg ik daar dan spijt van? Maar mn vriend was er nog niet klaar voor en we hebben nog een jaar gewacht voordat ik kon stoppen met de pil. Nu blijkt mn cyclus helemaal geklutst te zijn, dus wie weet hoe lang het nog duurd?
Nee, ik twijfel niet meer. Is wel een periode aan vooraf gegaan dat ik me wel heb afgevraagd of ik er wel klaar voor zou zijn, of ik het wel aan zou kunnen, of we wel leuke ouders zouden zijn etc.... maar sinds we getrouwd zijn (en daarna helaas een MK) weet ik zekerder dan ooit dat een kindje heeeeeeeeeeeeel erg welkom is hier!
Nee, twijfel ook niet, denk zelfs dat ik een hele goede moeder zou worden. Heb er juist spijt van dat we niet eerder zijn begonnen, zo'n 2 jaar geleden. Klinkt raar, maar ik wil de 'verloren' tijd inhalen en hopelijk 2 achter elkaar proberen/mogen te krijgen (als dat is weggelegd in onze toekomst natuurlijk). Vanilia
Ik ken de twijfel heel goed, heb het jaren gehad en nog steeds twijfel ik soms. Als ik zo om me heen kijk zijn er weinig kinderen die ik echt leuk vind, alleen diegenen die ik goed ken, en ook hoe andere ouders met hun kinderen omgaan ergert mij vaker dan dat ik het okee vind, dat klinkt misschien heel gek, maar zo voel ik het wel, ik heb geen spijt dat ik zo laat ben begonnen om te kiezen voor een kindje van ons zelf, maar ook dat is dubbel, want eerlijk gezegd zou ik het veel prettiger vinden als ik nu 30 was ipv 40 jaar, Door mijn zwangerschap van ons meisje zijn mijn gevoelens van twijfel wel minder geworden, we hadden natuurlijk er bewust voor gekozen, maar meer in de zin van: we zien wel of het ons gegund is of niet Juist door die zwangerschap zijn mijn gevoelens wel op orde gezet dat ik niet meer zo twijfel, ik weet dat ik een goede moeder zou zijn en mn vriend een heel goede vader Nu op dit moment kunnen wij dus weer opnieuw "kiezen" en begint mn twijfel weer bijna van voren af aan, daarom kan ik ook niet heel duidelijk uitleggen hoe het voor mij voelt op dit moment, want alles voelt heel onzeker, het enige dat niet onzeker voelt is dat ik weet hoe ik de dingen zou doen en hoeveel geluk ik zou voelen door voor mijn kindje te zorgen Heel goed topic deze, ik hoop een heleboel reacties te lezen hier, want zoals duidelijk is uit mn bericht denk ik, ik twijfel (nog) wel, dus ik kies voor ja
Lieve dames, Ik wilde jullie nog even bedanken voor de reacties! Ben blij dat het niet raar is en dat er wel meer mensen dat gevoel kennen! Ik moet zeggen dat ik daarna weer wat ontspannen was en dat de twijfel daarbij ook verdwenen was! Ik vind het ook prettig dat we nog jong zijn en we proberen gewoon. WE zien wel wanneer het komt. Zou leuk zijn om deze maand zwanger te raken maar als het over een half jaar is, is het ook prima. Hoewel ik dan denk ik ook wel ongeduldig begin te worden haha Ik heb ook niet zoveel zin om kosten wat het kost te klussen. Zoals nu ben ik ook wat ziekjes, nou sorry hoor dan heb ik echt geen zin! Nogmaals bedankt voor jullie reacties!
Ik was er ook een van nooit kinderen willen. Tot een week of 10 geleden. Toen sloeg ik om als een blad aan een boom. Mijn schoonzusje is toen bevallen en sindsdien wil ik het toch ook wel heel graag. Bij mijn man idem dito. Bij mij ging de slogan "kinderen zijn hinderen" toen letterlijk op. Dus niks zo veranderlijks als een mens. Ik heb nu dus ook wel eens dat ik denk van ik heb jaren geroepen dat ik ze niet wil en nu ik het wel heel graag wil, dat als het niet lukt dat aan mij zelf te danken is. Had ik eerder maar niet zo negatief erover moeten wezen zeg maar. En als ik bv kinderen zie die een stoornis hebben krijg ik ook twijfels.
Ik heb nooit twijfel gehad dat ik kinderen wilde, wel even heel kort over wanneer. maar ben nu al zolang bezig wil nu gewoon zwanger worden. Greets Beeb
Iemand die ik ken heeft wel eens gezegd "er worden geen vervelende kinderen geboren, ze worden alleen vervelend gemaakt". Als ik zie hoe sommige kinderen tegenwoordig zijn opgevoed (NOT ) dan krommen mijn tenen soms..... Ik denk dat je je moet afvragen of je sommige kids niet leuk vindt, of dat je de opvoeding van de ouders en daarmee het gedrag van de kids niet leuk vindt! Ik ben echt gek op kinderen, maar sommige wil ik ECHT achter het behang plakken
Ik denk dat het goed is om vantevoren te weten dat kinderen niet alléén maar leuk zijn!Ik heb het bij mijn zus gezien,die had een huilbaby.Echt niet altijd even makkelijk.Maar toch heb ik nee ingevuld want tuurlijk twijfel ik er niet over!Kijk een relatie is ook niet alléén maar leuk,als dat zo was,had je ook nooit woordenwisselingen met je partner!Ik weet wel heel zeker dat kinderen krijgen/hebben het mooiste is wat je in het leven kan krijgen,maar dat neemt niet weg dat ze nooit vervelend zullen zijn ofzo!(ik weet nog dat mijn moeder me wel eens achter het behang wilde plakken, )
Goedemorgen .... Verleden jaar 2006 in juli een hersteloperatie gehad van 5 u dus twijfels nee die zijn er niet nooit geweest ook vanaf het begin dat ik het bericht kreeg dat ik in aanmerking kwam voor herstel ging er nog maar 1 ding door mn hoofd alles is goed onderzoeken waren perfect dus op naar het kleine wondertje waar ik dit alles voor heb ondergaan kan me wel voorstellen dat er genoeg meiden zijn die twijfels hebben ..maar we zijn nu eenmaal vrouw met hormonen die soms kunnen gaan opspelen of we het allemaal wel goed doen en of we wel goeie ouders zullen zijn maar als je dan weer denkt aan die zwangere buik en dan het moment dat je dat kleine hummeltje eindelijk mag vast houden dan vergeet je alles weer dan weet je weer waar je alles voor deed wij zitten nu in ronde 9 en hopen dat deze maand onze geluks maand word en anders weer positief naar de volgende liefs kaley
ik heb destijds veel gepast op mijn nichtje en neefjes dat was soms echt erg vervelend toen had ik echt zo iets van nee later wil echt niet zo snel een kind maar als ik nu die babytjes uit mijn omgeving zie dan denk ik toch echt dat het, het beste gevoel op aarde is ik wil het zoooooooo graag