Het is nu 1.5 week geleden dat we te horen kregen dat het hartje niet meer klopte.... Ontzettend veel pijn gehad. Toen is besloten dat ik een curettage kreeg. Dat is afgelopen maandag gebeurd. Ook nog veel na pijn gehad. En slik nu nog sterke pijnstillers. Die gelijk een beetje ontspannend werken.. Als ze eenmaal uitgewerkt zijn... Ben ik ontzettend down. We hebben het er al wel over gehad dat we graag snel weer willen proberen om zwanger te worden. Wie had dat gevoel ook? We krijgen zoveel advies om een paar maanden te wachten.. Maar waarom? Onze grootste wens is een kindje. En ja, we zijn ontzettend verdrietig.. Wie niet na een miskraam...? Wie wilt haar ervaring delen?
hey Doula.. allereerst..wat verdrietig dat jullie ook een "kindje" moesten verliezen. Hier in augustus met bijna 11 wk ook..in november was ik bijna 5 weke, en weer mocht het niet zo zijn. vaak kreeg ik nare woorden naar me toe.. van zie je je lichaam moet eerst tot rust komen, je moet eerst opknappen je hebt 3 gezonde kids, wacht nou een tijdje je bent nog jong enz.. weet je mensen weten altijd wel wat te zeggen, maar ze weten niet hoeveel verdriet je hebt van je kindje. hoeveel verdriet het doet als het niet gaat zoals je t wil... De wens is zo groot, en na een mk word die alleen maar groter (althans bij ons wel) en mensen verwachten uiteindelijk dat het ook weer snel lukt.. en als dat niet zo blijkt..kijken ze vreemd naar je... Er zij wel een s iemand tegen mij.. Na een mis..komt gewis... op t moment denk je er niet bij na.. en denk je hou je mond dicht.. maar nu(ik heb het allemaal een plekje kunnen geven)houd dat me op de been..en weet je dat je zwanger kan worden, en geloof ik er in dat het ooit nog wel eens zal komen! sterkte met alles he.. hoop voor je dat je snel weer terug zwanger mag zijn.
Hier ook een miskraam gehad. Na de curettage was er vooral opluchting dat we weer verder konden. Echter duurde het een paar maanden voor mijn menstruatie weer normaal op gang kwam. Wij stonden er dus heel erg open in. Toch werd ik er obsessief in, heb zelfs met migraine in bed gelegen doordat ik weer ongesteld werd. Het ging helemaal nergens over. Ik had geen plezier meer in naar mensen toe gaan, of mensen bij ons thuis. Ik was onaardig (en een behoorlijk kort lontje) tegen de mensen waar ik veel om geef, die overigens van niks wisten. Ik denk dat je je niet moet laten leiden door het snel zwanger willen worden. Je verpest er meer mee dan je lief is. Wij hebben overigens niet gewacht met klussen, en daar hebben we geen spijt van gehad. Maar geef je lijf wel de tijd om weer zichzelf te worden en maak er geen punt van als je toch ongesteld wordt. Waarschijnlijk was je lijf dan toch nog niet zover.. Ik wens je alle geluk toe, en ik hoop voor je dat het snel lukt. Ik kan me geen mooier moment herinneren dan de tweede positieve test en dat wens ik iedereen toe die dit meemaakt.
Hey hallo, hier ook een miskraam gehad met 6 wkn. Alles is op de natuurlijke weg afgebroken. Vandaag (1,5 week later) een echo gehad en mijn baarmoeder was weer schoon. Ik begrijp je helemaal dat je weer zo snel mogelijk zwanger wilt worden. Ik kan het ook niet loslaten!! Mijn verloskundige adviseert mij ook om even te wachten om weer zwanger te raken! Maar dat doe ik niet, als ik zwanger zou raken ben ik alleen maar heel, heel erg blij! En als het zo is kunnen ze er toch niks aan doen
Ik heb in nov ook een miskraam gehad met 6,2 wkn... Ik werd daarna pas ong na 10 dgn over tijd... Nadien was mn cyclus weer 28!... Ik werd vandaag weer ong en ik baalde echt super erg! Weet niet wat t was maar ik was écht dit keer zo verdrietig!... Ik hoop gewoon dat t snel raak mag zijn! Ook voor jullie!
Wat vervelend en verdrietig dat jullie je kindje hebben verloren. Vorig jaar heb ik hetzelfde meegemaakt.. Bij 9 weken echo bleek dat het hartje niet meer klopte.. 1,5 week later heb ik vervolgens het vruchtje ( wat voor ons al kindje was..) verloren.. Ik denk dat het belangrijkste is dat je goed naar je gevoel luistert.. Maar ook naar je lichaam.. Een miskraam is een ingrijpende gebeurtenis voor een vrouw.. De een kan dat makkelijker een plekje geven dan de ander.. Maar lichamelijk moet je toch ook weer even aansterken.. Althans .. Daar had ik last van.. Was een hel vorig jaar voor me.. Je zou er voor kunnen Kiezen om je lichaam even wat rust te gunnen.. Al is het maar een aantal weken.. Maar luister goed naar je gevoel.. Als dat zegt "doen" .. Wie zou je tegenhouden.. Ik ben inmiddels een jaar verder en durf er nu pas weer aan te denken.. Heb eerst aan mezelf gewerkt.. Succes! En ik hoop dat het snel bij je mag lukken en dat je deze verdrietige periode een plekje kan geven en vol vertrouwen de toekomst in mag gaan..
Hier nog een 'moedertje' die haar kleintje mist. Ik begrijp je volkomen. Was voor ons de eerste zwangerschap, en dan ben je papa en mama in spee, Je bereid je voor op de verantwoordelijkheid voor het kleine hummeltje. En dat is dan ineens weer weg.. Het is natuurlijk heel erg goed om samen te kunnen huilen en verwerken. Maar de wens blijft/ wordt groter.. De gyn. Adviseerde ons om er gewoon weer voor te gaan zodra we er allebei weer klaar voor zijn. Als jou lichaam er dan ook klaar voor is merk je het vanzelf. Wat de gyn ook zei, en waar zeker ook wat in zit is hey volgende. Stel dat je nu bij je eerste eitje zwanger raakt, weet je niet precies waar je in je cyclus zit, en kan het met een eerste echo verwarrend zijn. En dat terwijl het al extra spannend is nu na een miskraam. Dus de gyn adviseerde de 1e menstruatie even af te wachten. Dan weet je weer hoe je cyclus loopt.. Verder is het jammer om te lezen dat er zoveel zijn die dit allemaal doormaken. Maar wel mooi om elkaar te kunnen steunen. Ik abboneer me hier. Lijkt me fijn om ook daadwerkelijk met elkaar te kunnen blijven delen hier hoe het gaat met de kinderwens na de miskraam. Liefs
Ik herken je gevoel. Wij hebben in september een miskraam gehad met 8 weken. Ook wij zijn er gelijk weer voor gegaan. Onze verloskundige zei dat zolang mijn lichaam er nog niet klaar voor was ik dan ook niet zwanger zou raken. Na drie maanden hadden we weer een positieve test. En we zijn nu na hele spannende weken 12 weken zwanger. Ik hoop dat het bij jou ook zo mag gaan.
Ik heb afgelopen mei ook een miskraam, was wel van de vierde maar zeker niet minder verdrietig.. Wij zijn daarna er gelijk weer voor gegaan en in juni was ik ook al weer zwanger...ging dus heel snel. inmiddels ben ik 35 week zwanger en gaat alles goed.. er is ook trouwens niemand geweest die ons dat afgeraden had om dat te doen. het enigste lastig is misschien dat je niet precies weet hoe ver je in het begin bent maar dat is met een echo natuurlijk gauw te zien. ik wens je veel succes!
Wij ontdekten in maart bij 10weken dat ik een blighted ovum had. Wel zwanger, geen kind dus. Heel verdrietig, maar wel fijn dat mensen zo meeleefden allemaal. Had daarna niet hetzelfde gevoel als jij. Wel: ik had dit kindje graag gewild, ik was net gewend aan het idee. En ook: ik weet nu zeker dat ik echt heel graag een kind wil. Maar ook: je hebt het niet in de hand. Eerst maar eens kijken wat m'n cyclus doet. Jezelf niet te snel rijk rekenen. De eerste maand niks geprobeerd. Vanaf de tweede weer wel en in de derde ronde was het weer raak. Had ik niet op gerekend, al wist ik het wel voor ik testte, en de blijdschap was getemperder dan bij de eerste positieve test. Maar inmiddels een voldragen kind in m'n buik, dus das heel mooi.
Oh ja dat gevoel had ik ook maar we kunnen maar niet verder hier. Mk was al in begin dec......eerst steeg het hcg nu daalt het maar ik blijf steeds blodverlies houden... Ben er zo klaar mee en wil gewoon weer normaal zijn en niet eens zwanger. Dus het enige wat ik je wil zeggen.....hou er rekening mee dat het ook even iets langer kan duren.
Hoi Doula, Ik herken je gevoel. Ik heb in april 2012 ook een miskraam gehad en kreeg ook het advies om te wachten maar ik wilde gewoon zo snel mogelijk weer zwanger worden! Het is een turbulente tijd en je lichaam en geest hebben ook ruimte nodig om het verlies te verwerken. Maar een miskraam maakt de wens groter en sterker dan ooit! Ik zou dan ook zeggen volg je hart en probeer om te genieten van wat je nu wel hebt, geniet van de momenten samen, geniet van de mogelijkheid om nog een verre reis te maken zonder kinderen, geniet van je wijntje. Zo probeer ik er mee om te gaan al is het verrekte moeilijk! Sterkte en op een vruchtbaar jaar!
Mijn gynaecologe zei na de geboorte van mijn (doodgeboren) zoontje..... als je een kind wil.... dan wil je een kind...... dus op aanraden van haar heb ik één normale ongi gehad en daarna zijn we er weer voor gegaan..... met tot op heden nog geen succes, maar dat gaat vast wel goed komen! Geduld en positiviteit zijn in deze tijden geen overbodige luxe in ieder geval Gewoon proberen te doen waar je partner en jij je goed bij voelen..... niet teveel van je omgeving aantrekken. En inderdaad wat hierboven wordt gezegd..... blijf genieten van alles wat je nu wél hebt!! Heel veel sterkte en geluk! XXXX Viv
Hier precies hetzelfde. Nu 2 weken geleden dat ik een miskraam heb gehad. Heel veel verdriet gehad en het blijft een grote domper! Ik denk dat het altijd een zwakke plek zal blijven. Maar na een paar dagen was ik eigenlijk lichamelijk al hersteld, geen pijn meer en ook maar een paar dagen bloedverlies gehad. Alleen nog erg moe, maar ook daar zit vooruitgang in. Wij willen dus ook zo snel mogelijk weer verder proberen. Ik weet alleen niet of mijn cyclus nu ook weer redelijk regelmatig is of meteen wordt. Ik heb nu dus geen idee wanneer ik mijn ei moet hebben. Maar ik begrijp je helemaal, wij willen ook zo snel mogelijk weer verder.
Mooi verwoord en helemaal mee eens!! Positiviteit is heel belangrijk en blijven genieten, ook van elkaar.