Dat deed (en doe) ik idd wel, samen slapen... wordt ook enorm afgeraden, maar mja, ik nam allerlei veiligheidsmaatregelen en het gaat gewoon goed. (En ik heb dus geen co-sleeper, ze slaapt echt naast mij in bed.)
... en precies dat is hier dus al eens bijna gebeurd. Hij sliep in een draagwiegje dat ik naast mij op bed (2persoons, zelf alleenstaand. ruimte zat dus ) zette. Werd 's nachts wakker van gespartel en dacht dat hij honger had, totdat ik die armpjes heel erg zag schokken. Of hij zich nou verslikt had of daadwerkelijk half lag te stikken weet ik tot op de dag van vandaag nog niet, ik weet alleen maar dat er een hele hoop slijm uit zijn mondje kwam toen ik hem op zijn buik op mijn arm legde! Vanaf het moment dat hij zichzelf kon omrollen heb ik hem altijd een beetje zijn eigen weg laten zoeken naar een slaaphouding. Als ik nu naar hem kijk en terugkijk op de nachten toen hij alleen op zijn rug lag.... ben ik blij dat ik uiteindelijk besloot hem op zijn zijkantje te leggen en hij uiteindelijk een dikke buikslaap-fan werd (net als mama zelf, maar dat terzijde..)
ALS Thirza al ergens anders sliep, was dat ofwel toen ze nog heel klein was in de reiswieg, (in slaap gewiegd/gereden), ofwel bij mij in de draagdoek. Andere manieren werkten hier ook niet. Konden anderen op hun kop gaan staan wat ze wilden, maar wij trokken dus ons eigen plan wel
Hihi precies Wat ik dan wel weer lastig vind zijn de volgende dingen. Wij hebben een keer om het zoveeljarig huwelijk van mijn schoonouders "toegegeven" aan een weekeinde ameland. Man de hel, maar ohohoh wat vond s-ma het leuk(hij sliep net door, was vier maanden, daarna dus niet meer tot hij een maand of 10 was). Met kerst dito, ging net weer goed met slapen, daarna drama. Huilen huilen huilen.. En mn man wil zoo graag dan dus wel naar de fam. maar ik heb besloten om dit jaar, mocht mijn kleine miepje straks net zo beroerd slapen, niet mee te gaan. Wat wel heel erg lullig is dan voor s-ma maarja dan moet ze maar een lunch organiseren of eten we wel hier ofzo. Dat vind ik echt wel moeilijke dingen hoor, die mensen hechten er zó veel waarde aan! Maar door de twee keer dat ik het wel heb gedaan en zo af en toe overdags ook geprobeert(ging niet en naar huis gereden) weet ik zeker dat ik het echt niet meer wil. Wat helemaal stom is is dat hij dus bij mn pa wel slaapt, die heeft een zwaar verduisterend gordijn hangen en dat werkt, t is gewoon te licht op andere plekken denk ik. Maarja, ze gaan niet voor onze kinderen verduisterende gordijnen kopen.
Vuilniszakken plakken wil ook wel behoorlijk verduisteren. Moet je wel die stevige hebben van komo. Is een goedkope en tijdelijke optie misschien? Ik doe het met deze dame ook niet weer hoor, dat gesleep, als het allemaal moeizaam wordt weer. Dan gaan we het niet eens meer proberen, heeft iedereen toch dikke vette pech. Een baby die goed slaapt, lijkt me belangrijker dan schoonmama die blij is de hele familie bij elkaar te hebben. Dat kan over een paar jaar ook wel weer....
Ja precies. Vuilniszakken is opzich wel een optie, maar denk eigenlijk dat de toon wel gezet is daar. Als ik dat kamertje binnenloop is het al brullen. Bovendien heeft hij twee kastdeuren(kasten vol met fotoboeken) binnen zijn bereik en lampjes, een tafeltje met wekker. Dus moet onderhand de kamer strippen, dan houd ik hem liever even wakker(hij red het ook wel op een slaapje zo af en toe, beter dan op ergens anders moeten slapen iig) eigenlijk. Maar met deze kleine meid ga ik het ook niet weer doen. Vind jij dat niet lastig? Ik zet mn voet wel neer hoor, ik ga per 1 jan weer aan het werk dus er verandert genoeg voor ze in die periode. Dan ga ik niet ook nog eens dat soort acties uithalen met vermoeide kinders. Maar misschien stel ik nog wel een lunch voor ofzo.
M werd heel onrustig van rugligging, dus al in de kraamweek op advies van KV een klein slaapzakje gehaald (voor de rust) en haar op haar zij gelegd, met hydrofiel opgerold in dr rug. Al snel bleek ze op mama te lijken.... dus een buikslaper We hebben haar de eerste maanden ook steeds weer terug op dr rug gelegd wanneer we zelf naar bed gingen... maar smorgens lag ze gewoon weer op dr buik. De jongste op advies van ZH op rug, alleen in slaapzak... en idd ze spuugde regelmatig.,.. dus ook op haar zij gelegd in de wieg en bij ons in bed lag ze meestal ook op haar zij tegen me aan. Dit wordt/is ook een buikslaper, maar rugligging vind ze ook prima. Vastleggen met riempjes aan matras oid... daar doe ik niet aan, helaas zeer verdrietige ervaringen mee in onze vriendenkring.
Ik wist niet eens van het bestaan van kindje vastleggen in bed. Ik zou dat zelf nooit doen/durven. Ik denk dat als je kindje zelf draait naar buikslapen, dat hij/zij er gewoon aan toe is en het wel regelt zelf. Wiegendood heeft niet alleen met buikslapen te maken vele meerdere factoren. Temperatuur in de kamer, te warm, roken etc. Ik ben geboren in de '83 en mijn moeder MOEST mij juist op buik laten slapen. Raar toch het ene uiterste van het andere, al is het al bijna 30 jaar geleden.....
Mijn dochter vond ik een paar weken geleden op haar buik in de box, ze was omgedraaid maar had haar hoofdje niet mee gedraaid, toen ik haar omhoog haalde hapte ze naar adem, ben me kapot geschrokken. Paar dagen later deed ze het in bed, ik keek het even aan maar ze bleef liggen met haar gezichtje in het matras. Dus nu ligt ze in een safe t sleep, zij kan niet meer draaien en ik kan gerust gaan slapem, zodra ze sterk genoeg is om haar hoofd mee te draaien gaat de safe t sleep eruit en mag ze lekker op haar buik slapen!
hier gelukkig een jongen die de eerste maanden echt een hekel had om op zijn buik te slapen en kon met 3 maanden al van buik naar rug draaien. met 6,5 maand konhij allebei de kanten op draaien en heb ik hem ook niet meer steeds op zijn rug gelegd. ik leg hem wel altijd op zijn rug in bed maar meneer draait meteen weer alle kanten op. ik denk dat je aan een echte buikslaper weinig kan doen en je dat maar moet toelaten onder toezicht van jezelf en snachts met zo'n matje of aerosleep.
Ik vraag me dat ook zeker af. Maar het zal vast komen door alle bangmakerij over buikslapen. Hier lastige slapers op de rug, dus al heel snel (1,5 week oud) op de buik gelegd. Maar om een kindje wat kan draaien vast te leggen gaat wel erg ver vind ik. In mijn ogen heet dat gewoon ontwikkeling. Ik moet zeggen dat ik ook een beetje een slecht gevoel heb bij de rugligging. Ik vind het heel onnatuurlijk, helemaal na 9 maanden lekker opgekruld in je buik gezeten te hebben. Daarbij vind ik het ook heel eng met spugen en verlikken/stikken. Voorl bij onze oudste die heel veel spuugde. Trouwens, de jongste heeft verborgen reflux en verslikt zich in rugligging (box, flesmoment, mc) ook vrij regelmatig. Ik snap best dat mensen bang gemaakt worden hoor. Dus je moet bij een kleine baby ook gewoon doen wat je wilt. Maar gaan ze draaien: heb er vertrouwen in. En merk je dat ze op de buik gewoon veel fijner vinden, leg dan bij voorbaat vast op de buik. Dan liggen ze gelijk goed!
hier 2 buikslapertjes vanaf dat ze een week 0f 2 waren. op de rug werkte voor geen meter toen op de buik geprobeerd en viola! ik zou het niemand zomaar aanraden als haar baby niet goed sliep hoor ik vind dat iedereen die keus zelf moet maken. niemand had het mij ook aangeraden. nooit iets engs meegemaakt gelukkig en nu valt de jongste nog steeds op haar buik in slaap.
dat dus..mijn s.moeder werkt bij de 112 centrale en kreeg kort geleden een vreselijk telefoontje..baby 6 weken oud gestikt. de baby sliep op zijn rug. dat was zowat het vreselijkste telefoontje dat ze kreeg sinds ze er werkt die vader maar aan de telefoon vragen waarom waarom waarom helemaal in tranen. echt verschrikkelijk
Hier een frummel die vanaf het begin op zijn buik sliep! En je doet er niks aan, want als hij op zijn rug niet wil slapen... moet je wat! Dit komt bij ons dan ook doordat hij met de pomp gehaald is, scheef voor "het gat" lag en dus de pomp ook heel scheef op zn bolletje had. Hij had erge hoofdpijn de eerste 2 maandjes linksachter op zijn bolletje. Waardoor hij er gewoon niet op wilde liggen. En van gewenning komt gewoonte. We hebben het maar zo gelaten, in het begin best eng en vaak 's nachts nog even kijken. Als we hem in zijn diepe slaap stiekem omdraaiden werd hij woest wakker en gilde hij het uit. Ik heb er nooit aan gedacht om hem vast te leggen op zijn zij oid. Moet er niet aandenken! Uiteindelijk slaapt hij nu wel altijd op zijn zij en tref ik hem nog zelden aan op zijn buik, dikke prima. Vanzelf op gelost OVer dat campingbedje... hier gelukkig wel een kindje die overal als een os slaapt. Of ik nu ga winkelen en hij slaapt in de kinderwagen/wandelwagen of in het campingbed... hij ronkt overal net zo hard en net zo lang Erg fijn Maar kan me voorstellen als je kind thuis het beste slaapt, je daar voor kiest... en dan moeten andere mensen indd niet lopen zaniken.... Pfff niet ieder kind is het zelfde, punt uit!
Raar dat mensen zich ivm met wiegendood wel druk maken over buik/rugslapen, maar niet over het feit dat het veiliger is het kindje op de ouderlijke slaapkamer te laten slapen. Ennuh, mijn kind vastbinden? Geen haar op mijn hoofd!
Wie zegt dat die kinderen niet op hun kamer slapen? Dat heeft er nu toch niet mee te maken? Het gaat hier over rug en buikslapers....
Nou het valt mij ook op in topics over baby bij je op de slaapkamer hoeveel mensen daar negatief tegenover staan hoor! Dus ik snap die opmerking wel; 't zijn 2 adviezen: Rugligging en bij je op de slaapkamer. Vaak hoor je dus panische reacties over buikslapen maar liggen veel kindjes dus al wel vanaf dag 1 op eigen kamertje. Ik hoorde gisteren van mn schoonzus ( Met kids van 4 en 6 ) "Goh, mogen ze tegenwoordig weer op hun buik slapen, bij ons mocht dat nog niet" Ik keek een beetje gek en zei "Ze adviseren rugligging ja, maar ik heb geen boete gekregen en er komt ook niemand me arresteren als ik mn kind op zn buik leg"
Hier geen buikslapertje....wel sinds kort een zijslapertje. We leggen haar ook niet op haar buik, geen reden. Vastleggen doen we niet, we hebben destijds wel een Woombie gebruikt als milde vorm van inbakeren overigens. Instoppen met deken werkt hier al maanden niet meer. Ik kan me overigens wel voorstellen dat, wanneer je kindje echt onrustig slaapt door het vele woelen en draaien, je je kindje wilt vastleggen. Er zijn ook momenten geweest dat ik dacht "en NOU bind ik d'r verdorie vast!" of "en NU tape ik die fopspeen op d'r mond!" Maar ja, frustratie kan vele lelijke gedachten creëren.....het is aan jou of je ze uitvoert of niet.