Hoi, Wij zijn sinds januari bezig om zwanger te worden. 't is de eerste maand niet gelukt en even in m'n omgeving zit er van alles tegen en nu begin ik heel erg te twijfelen of ik het al wel wil. Ik vind het zo'n rare gedachte! Aan de ene kant wil ik dus heel graag zwanger worden, en aan de andere kant vind ik het dood eng en begin ik enorm te twijfelen! Kennen jullie dit ook?
Ik herken het helemaal! wij klussen nog niet omdat ik nog studeer maar de ene dag heb ik van plan zwanger af te studeren de andere dag wil ik nog even wachten.. we wachten sowieso nog even, we willen wel 100% zeker zijn voor we gaan beginnen, maar ik kan me het gevoel goed voorstellen, en volgens mij is het ook wel normaal.
Ik niet. maar heb het wel vaker gehoord van anderen. Het is toch een hele stap in je leven. Maar welke kant overheerst als ik vragen mag? Hoop de kant die graag wilt!
ik heb nooit getwijfeld... kan t me wel voorstellen hoor! tis idd een hele verandering in je leven! maar als je twijfelt zou ik eerst even kijken wat je/jullie nu precies wilt/willen... tis natuurlijk niet iets wat je even terug kan draaien als t zover is.. suc6! liefs marieke
Hier ook twijfels. Maar dat eerder omdat ik twijfelde of ik wel een goede moeder zou worden, aangezien ik niet een goed voorbeeld heb gehad .
Ook ik herken het. Ik ben net begonnen met een studie en heb een fulltime baan. M'n vriend is een half jaar geleden begonnen met een hele nieuwe baan. Toch gaan wij ervoor, je 'moet' een keer de knoop doorhakken, er is altijd wel een reden om het nog even uit te stellen, maar dan schiet het niet op. En er is altijd overal wel een oplossing voor te vinden. Dat denk ik tenminste! Succes met de keuze!
ja de kans van zwanger willen worden overheerst absoluut! Maar toch twijfel ik soms enorm en durf ik niet meer. Bang dat ik het allemaal niet aankan enzo. Ik heb nog een restant PTSS en op dit moment heb ik dus teveel stress waardoor ik het overzicht kwijtraak, ik ben best wel een controllfreak. Morgen ga ik op sollicitatiegesprek omdat ik heeel graag een andere baan wil, maar dan denk ik ook gelijk weer van' kan dat wel als je zwanger wil worden en stel dat ik in de ziektewet beland en stel dat...' Ik denk wel dat we eraan toe zijn, aan kinderen, maar dat moet je volgens mij ervaren door het gewoon te doen en ik realiseer me super goed dat je het niet terug kunt draaien (gelukkig) en zie om me heen dat het allemaal wel goed komt, maar ben gewoon onzeker of dat bij ons ook wel zo gaat, omdat ik al zoveel tegenslagen (door anderen) heb gehad en dan begin ik te twijfelen..
Ik heb jaren lang getwijfeld en de stelregel aangehouden; bij twijfel niet oversteken! Sinds oktober 06 wisten we het zeker! Sindsdien ook geen twijfel meer gehad. Ik denk dat we er eerder gewoon nog niet klaar voor waren.
@jipper: je hebt wel gelijk, misschien zijn het gewoon even de zenuwen en moeten we het even een paar maandjes uitstellen. Ik wacht morgen eerst m'n sollicitatie af en zie dan wel verder. Ach en het is ook niet erg om een paar maandjes te wachten, maar iedereen die zwanger wil worden wil het METEEN, NU, DIRECT! haha, ja zo is het toch. Het zal wel teveel stress zijn even, maar ben toch blij dat er meer meiden last van hebben
Hoi hoi, Ook wij hebben heel lang getwijfeld, en ook bewust lang gewacht, tot vorig jaar eigenlijk. Bij ons had het ook meer met de financiële kant te maken omdat we een evt. kindje nog niet konden bieden wat het nodig zou hebben. Nu langzaamaan komt alles op z'n pootjes terecht, maar ben ik soms wel bang dat we misschien "te lang" gewacht hebben... Liefs, Con
Bij twijfel niet doen... tenminste, zo heb ik gedacht een aantal jaren geleden. Was er toen ook nog helemaal niet aan toe en nu... nu des te meer en dat voelt een stuk beter!
Ik heb trouwens ergens gelezen (weet niet waar, zal even googlen) dat je het bij twijfel juist wél moet doen. Ga ff zoeken, want ik weet niet meer precies wat nou de stekking van het verhaal was.
Dit bedoelde ik: Zwanger worden of niet? In dubio? Doen! Mits je lichamelijk en geestelijk goed in staat bent om een kind groot te brengen, is het het veiligst om er bij twijfel voor te gaan. Dat geldt zeker voor twijfelaars met een relatie. Het geeft verreweg de minste kans op spijt. Voor vrouwen voorkomt het dat hun eierstokken als ze tegen de veertig zijn alsnog gaan kriebelen en dat het te laat is om zwanger te worden. Bron: http://www.zwangerstraks.nl/zwangerwordenofniet.php
Herkenbaar! Wij willen ook aan de ene kant HEEL GRAAG een kindje en daar werken we dan ook aan, aan de andere kant moet ik ook nog afstuderen en wie zegt dat dat kan als ik zwanger ben? En we willen ook wat dingen doen (wintersport, evt. tijd in het buitenland wonen, ik ben bezig met een medische behandeling) die met een kindje erbij nu eenmaal minder simpel te regelen zijn. Maar om nou de kinderwens daarvoor in de ijskast te zetten? Het kan allemaal wel met een kindje (afstuderen, wintersporten, wonen in het buitenland) dus tja.. Ik ben bijna 27, ik weet dat dit helemaal niet 'oud' is om voor een kindje te gaan, maar de jaren gaan zo snel! En misschien willen we wel te veel
Zoals ik al eerder schreef ben ik net begonnen met een studie. Eerst wilde ik daarom onze kinderwens uitstellen (en ook een beetje omdat ik niet tegelijk met mijn schoonzus zwanger wilde zijn), maar big deal! Dan zet ik die studie maar even in de ijskast en van m'n schoonzus moet ik met natuurlijk helemaal niets aantrekken! Natuurlijk moet je prioriteiten stellen, maar van uitstel komt afstel... (of een verminderde vruchtbaarheid omdat je te oud bent!)
@ Jipper, ik vind dat je groot gelijk hebt Mijn hubbie gaat binnenkort beginnen in een nieuwe baan en heeft dan dus een jaarcontract, maar we vertrouwen er gewoon op dat hij niet zonder werk komt te zitten. Ik werk niet (studeer dus wel, moet nog ca. een half jaar) dus om mijn baan hoeven we het niet te doen of laten! Zie dat je van mijn leeftijd bent, en ook al zijn we dan nog niet 'oud' om aan kinderen te beginnen, wij denken er ook wel over na in de trant van straks zijn we te oud en lukt het misschien niet meer!
Precies, zo denk ik er ook over. En wie zegt dat als je nu begint je ook heel snel zwanger bent? Misschien duurt het wel een jaar of langer! En als het snel komt, wat we natuurlijk allemaal graag willen, dan is daar ook wel weer een oplossing voor! En ik weet wel dat het een hele grote stap is, maar als je echt graag wilt moet je er gewoon voor gaan! Doe eens lekker gek...
Ik zie trouwens dat je drie dagen overtijd bent.. Is het raak? Of heb je nog niet getest? Of klopt je banner niet?
voor ik zwanger werd heb ik me dit niet afgevraagd maar toen ik wist dat ik zwanger was.... twijfel sloeg toe "kunnen we het wel" etc maar dat is gelukkig weg. succes meis! alles komt zoals het komt! liefs