Hallo. Ik heb laatst al eens een bericht geplaatst over de heftige periode waarin ik me begeef. Even heel kort. Oudste zoon van 5 heeft in kort geleden diagnose leukemie gekregen, jongste is nog geen jaar oud. Ik ben nu 36 weken zwanger en volledig opgebrand. Onwijs veel stress, ik voel de kleine niet (afgelopen week 3x ctg gehad en echo. Dan zie ik de bewegingen wel maar mijn lichaam registreert het niet meer door alle stress - verklaring van gyn). Laatste groeiecho met 35 weken meette gyn de kleine op 36+3 Ondertussen ben ik afgelopen weekend een aantal keer tegen de vlakte gegaan. Mijn lichaam trekt mijn buik niet meer. Aders worden afgekoeld waardoor bloedtoevoer naar mijn hersens even weg Toen was manlief gelukkig thuus. Maar morgen moet hij weer werken. En ben ik alleen met de twee mannetjes. Morgenmiddag afspraak bij de gyn en dan wil ik toch vragen of ze willen nadenken over inleiden. Bij de vorige 2 ook ingeleide dus ik weet wat het is. Hebben jullie ervaring met inleiden voor 37 weken? Geloof me... ik weet dat ik met een baby er bij echt geen makkelijk leven heb, maar lichamelijk heb ik dan iig snel weer de kracht om door te gaan.
Jeetje..wat ontzettend heftig! Ik kan me in jou geval voorstellen dat je graag snel weer sterk wil zijn voor je zieke kindje. Ik zou denk ik jou geval het verhaal aan de gynaecoloog voorleggen om de voor en tegens naast elkaar te zetten. Echt onwijs zwaar om zo te moeten kiezen tussen eigenlijk toch wel 2 'kwaden'! Veel liefde gewenst voor jullie!
Ai wat een heftige periode voor je! Ik vraag me alleen af of het handig is eerder in te leiden voor 37 weken, vaak laten die kleintjes nog prematuur gedrag zien en dat kan ook wel veel stress geven. Maar je kunt het altijd vragen natuurlijk. Heel veel sterkte gewenst!
Ik sluit me hierbij aan. Prematuur is " een hele andere tak " sommige kindjes kunnen niet tegen teveel prikkels, kunnen niet goed drinken nog ect. Misschien kun je kijken of je bv met 37 of 38 weken ingeleid kan worden en de resterende tijd opvang oid kan gebruiken? Wellicht dat zorgverlof voor je man een optie is? Dan heeft je kleintje net nog die boost.. In ieder geval heel erg veel sterkte!
Wat ontzettend heftig. Vreselijk Ik ben mijn 1e zoontje verloren en de 2e zwangerschap lag ik vanaf 33 weken in het zkh omdat het opnieuw niet helemaal werd vertrouwd en ik volledig in paniek was. Ik wilde perce dat ze hem met 36 weken zouden halen maar dit was geen optie. Ze wilde niet ingrijpen voor 37 weken. Zolang de ctg goed bleef deden ze niks. Uiteindelijk besloot hij zelf met 36 weken te komen. Ik zou het zeker uitspreken naar de gyn.. misschien kunnen ze toch iets voor je betekenen.
Wat ontzettend naar allemaal voor je. Naast met de gyn, zou ik het ook met je huisarts bespreken. Ik denk idd dat het over het algemeen in het belang van de baby is om nog iets langer te blijven zitten, maar jouw fysieke en mentale welzijn is ook (en net zo) belangrijk. Ik denk dat je huisarts misschien net iets meer oog heeft voor totaalplaatje van jullie gezin. Heb je verder familie / vrienden die je kunnen helpen? Oppassen op je jongste, voor je koken, iets leuks doen met je oudste (weet niet hoe ziek hij zich nu voelt?). En idd misschien kan je man ouderschapsverlof oid opnemen of vakantiedagen? Veel werkgevers zullen in deze situatie echt wel mee willen denken (mag ik hopen). Heel erg veel succes en sterkte, en ik hoop dat je over een tijdje uiteindelijk in alle rust van 3 kerngezonde kindertjes kunt gaan genieten....!!!
Precies dit! Mijn zoontje is geboren met 37 weken maar was er ook nog eens klein bij 2500 gram en had echt prematuur gedrag, uiteindelijk dus weer opgenomen in het ziekenhuis! Hij had de kracht niet om zijn flessen te drinken en kon ook zijn temp niet regelen! Eenmaal een week in het ziekenhuis ging het gelukkig beter. Hij had een warmte bedje en drinken ging steeds iets beter. Ook heeft hij enige tijd heel geel gezien. Kwa kleding moest ik maat 44 gaan inslaan, en luiers maat 0 omdat alles te groot was! Kortom dus ook een hoop stress geweest! Voor je kleintje zou het zeker beter zijn om even te mogen blijven zitten! Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze periode meis dikke knuffel!
Mijn zoontje is met 36 weken geboren en had de eerste 24 uur om de 3 uur controles om te kijken of hij zijn suiker goed kon regelen, zijn temp was goed elke keer, maar ook daar hebben de meeste prematuren last van en de zuigreflexen schijnen niet altijd goed te werken bij prematuren...in het ziekenhuis zeiden ze dat flesvoeding dan een betere optie is voor zo'n kleintje. Ook worden prematuren eerder geel... mijn zoontje werd heel erg geel, zo erg dat de kraamverzorgende op een middag twijfelde om met ons naar het ziekenhuis te gaan. De verloskundige die er die middag was vond echter dat hij heel alert was en alles nog goed deed. Gelukkig trok het gele weg, maar het kan echt ernstige gevolgen hebben. Het is inderdaad heel naar dat je lichaam het niet meer trekt, maar ik zou echt uit alle macht proberen om je kleintje nog die paar weken bij je te houden. Mijn zoontje doet het hartstikke goed, maar als ik de keuze had had ik hem ook nog even bij me willen houden voor zijn eigen ontwikkeling en de risico's.
Nou... inmiddels een stuk wijzer na gesprek met Gyn. De stress die het meeste meespeelt is de opname van mijn zoon, op het moment dat ik 38+3 ben. De kans dat ik kom te bevallen op het moment dat hij opgenomen wordt met een hele zware kuur en zich dus echt even heel klote voelt, zou groot zijn. Ik zou dan bevallen en naar huis moeten met de kleine en hij in he't ziekenhuis. Nu heb ik van de gyn het volgende "aangeboden" gekregen. Ik word ingeleid met 38 weken. Zeg eens dat de beeb geboren wordt met 38+1 of 38+2. Zoontje wordt met 38+3 opgenomen. Ik krijg verlengd klinisch kraambed zodat ik zelf de rust heb met beeb in het ziekenhuis en ook met regelmaat naar zoontje kan (evt met beeb in bakje). We liggen dan op de zelfde verdieping, zelfde gang alleen andere verpleegafdeling. Maar hoef dan dus niet het hele ziekenhuis door. Dat wetende geeft mij wat meer rust. Nog even..... en dan is het zo ver.
Wat fijn dat je gyn dat voorstelt! Lijkt me een prima oplossing. Nu moet je nog wel deze weken zien door te komen. Kan je familie inschakelen om iets leuks met je kinderen te doen? Of iemand die je in het huishouden kan helpen? Sterkte meid!
Wat fijn dat de gyn zo met je meedenkt!! Hier ook ingeleid met 37 weken. Duurt 5 dagen voordat ik was bevallen omdat mijn lichaam er nog niet klaar voor was. En daarna heel lang prematuur gedrag... En dat kan jij er dus niet bij hebben, met nog een kindje die ziek is! Heel veel sterkte meid!
Wat fijn dat ze zo meedenken en dit een oplossing lijkt. Ik wens jou en je gezin een goede bevalling en heel veel sterkte toe!!
Inmiddels ben ik met de twee Kids bij mijn ouders ingetrokken voor de time being. Wel 200km bij mijn vent vandaan maar die komt elk weekend over. En het is deze keer gelukkig niet voor 8 weken (zo hebben we het bij de vorige zwangerschap ook gedaan omdat ik heel veel ziek was. Maar dat duurde dus 8 weken tot aan de bevallkng) Dit is te overzien!