Hey dames, zou eens even een onderwerp willen starten om de verschillende meningen te horen, ik kijk hier veel rond op verschillende onderwerpen en wat me wel ergens opvalt is dat de meeste vrouwen liever een meisje zouden krijgen dan een jongen, het kan maar een gedachte zijn maar het lijkt zo een beetje. ( los van het feit dat het gezond moet zijn natuurlijk) Ik merk wel dat de meeste ook gelukkig zijn met een jongen, maar toch eerder de voorkeur hebben naar een meisje, waarom zou dit zijn? Heeft dit met toekomst op latere leeftijd te maken of wat? Ik snap dat eigenlijk niet, bij mijn eerste zwangerschap maakte het me ook al niet uit, heb een jongetje en ben er ZO trots op, en zo gelukkig mee! Nu ik opnieuw zwanger ben, vragen de mensen mij of ik nu toch hoop op een meisje en nee ik kan dat niet zeggen, ik zie het beeld van 2 voetballertjes in mijn tuin ook wel zitten! Ik wordt er steeds wat lastig van als mensen mij dat op zo een manier vragen, het lijkt wel of mensen teleurgesteld gaan zijn in mijn plaats als het weer een jongen is! (Kan aan de hormonen liggen hoor )
Dat gevoel heb ik ook en vind ik wel heel zonde, ik snap wel dat mensen misschien moeten omschakelen.. en dat een meisje veilig lijkt voor de vrouw.. Maar ach, zij hebben niet het liefste jongetje van de wereld zoals wij toch Bij volgende zie ik een jongen juist heel erg zitten, een meid ook maar het maakt me niet uit.. ik heb een "gezin" in mijn hoofd geen meisje of jongen.. Niemand kan van tevoren bepalen of een meisje rustig, lief en meisjes achtig is of een jongen stoer, druk en macho.. Ik heb in de kinderopvang gewerkt en allerlei jongetjes en meisjes voorbij zien komen! Van Stoere meiden tot hele rustige jongetjes..
Moet heel eerlijk zeggen ben super blij dat alles goed is naar wij hoopte echt op een jonge en ja je raad het het word een manneke heerlijk.
Ik krijg weer een jongetje, en daar ben ik ontzettend blij mee. Het was niet zo dat ik veel liever een meisje had gewild, of daar een voorkeur voor had. Wij hadden een wens voor een tweede kindje, niet de wens voor een meisje. Maar ergens vind ik het toch 'jammer' dat het geen meisje is. Dit is waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap, en ik zal een echt mannengezin hebben. Dat ik nooit die superschattige jurkjes voor mijn eigen dochter zou kunnen kopen was even wennen toen ik hoorde dat ik een jongetje verwachtte. Maar ach, waar zeur ik over.... Ik krijg weer een prachtig, mooi jongetje! Jeej!
Ik snap dat ook niet.. Wij wilden een kindje.. Geboren uit onze liefde.. En jongen meisje maakte niks uit.. Nu krijgen we een meisje.. En iedereen doet alsof dit mijn werelddroom is geweest.. En alsof een 2e knul niet welkom zou zijn.. Of minder.. Ik zag idd ook al 2 knullen samen voetballen.. Maargoed.. Al met al zijn we natuurlijk helemaal blij met ons meisje.. En denk ik dat mensen gewoon meepraten met hetgeen je zwanger van bent.. Jongen.. Ooh leuk.. Meisje.. Ooh leuk..
Nou voorkeuren hebben mag toch.. Dat betekent niet dat het andere geslacht niet welkom is hoor. Als je 3 zonen heb en je ben voor de laatste keer zwanger dan is het toch niet zo gek dat je een meisje hoopt? Of andersom als je 3 meiden heb je een zoon hoopt? Mannen hebben dit vaak met jongetjes puur omdat ze zelf mannen zijn.. en daar word nooit over geklaagd. . Kzeg niet dat iedere man dit heeft hoor.. Ik heb altijd gedacht ik wil 2 of 3 kinderen en t liefst heb ik er een meisje tussen zitten puur omdatk zelf vrouw ben..dit hebben er echt wel meer.. het is een meisje geworden en ben er zielsgelukkig mee als het een jongen was geweest dan net zo goed! Nu lijkt een jongentje me helemaal geweldig van beide geslachten 1..maar 2 meisjes lijken me ook super! &kan me trouwens voorstellen dat als je echt heel lang voor een kindje bezig bent je zoiets heb van mij maakt t allemaal niks meer uit..en je niets meer durf te hopen zolang je maar een keer een kindje mag krijgen.
Blijft een taboe he een voorkeur hebben voor een bepaald geslacht. Ik heb 2 jongens en kan me echt niet voorstellen hoe het was geweest als mijn jongste een meisje was geweest gewoonweg omdat ik hem nooit had willen missen en hartstikke gek op hem ben. Toch moet ik eerlijk zeggen dat toen bleek bij de echo dat we nog een jongetje kregen, mijn vriend en ik elkaar aankeken en zeiden dat een meisje toch ook wel erg leuk was geweest. Bij thuiskomst was die gedachte snel weg, we hebben dezelfde avond nog een leuke naam gevonden en ben gelijk stoere kleertjes gaan bestellen. Toch steekt het me stiekem wel eens maar dat is vooral als er in mijn omgeving mensen zeggen dat het het mooiste is wat je kan wensen om een jongen en een meisje te krijgen/hebben. Of de vraag, nu wil je het vast nog wel een keer proberen voor een meisje. En zelfs durfde iemand te vragen toen ik zwanger was van de jongste of ik het niet jammer vond dat ik geen meisje kreeg want ja elke vrouw wilt toch een dochter! Dus ikzelf heb soms wel het idee dat mensen het gewoon zielig voor me vinden. Maar niets is minder waar hoor, ik ben zielsgelukkig met mijn 2 (3) lieve en knappe mannen!
Ik denk dat het 9 van de 10 keer in het hoofd van jongensmoeders zit dat het alleen bij jongens zo werkt. Als je al een meid hebt, dan gaat iedereen er namelijk net zo hard vanuit dat je een jongen wil. Wij hebben twee dagen geleden te horen gekregen dat we een zoon gaan krijgen, ik vind het ontzettend leuk. Maar het woord koningskoppel krijg ik toch echt jeuk van. Was met twee meiden namelijk net zo gelukkig geworden...
Ik heb ook totaal geen voorkeur, ik voel me een ontzettende bofkont dat ik voor de tweede keer zwanger mag zijn. Toch merk ik nu in mijn omgeving dat de meeste mensen denken dat het een jongetje is. Het lijkt inderdaad dat ze teleurgesteld zouden zijn als het weer een meisje is.... Ook krijg ik vaak te horen tja een meisje is leuk maar een jongetje zou het afmaken?? Ik vind het ook wel jammer, ieder kind is uniek of het nu een jongetje is of een meisje.
Ik had in eerste instantie ook wel een lichte voorkeur voor een meisje. Vooral het beeld dat ik erbij had. Man had een lichte voorkeur voor een jongetje. Mijn ideaalbeeld is een jongen en een meisje, waarbij de jongen de oudste is en het meisje kan beschermen Ik ben nu zwanger van de eerste (jongen) en ben er super blij mee, maar moest in het begin wel even wennen want dacht echt dat het een meisje zou zijn. Als ik nu denk aan een 2e kindje lijkt een jongetje me eigenlijk leuker (en dat is dan weer door het beeld dat ze als beste vriendjes opgroeien etc.). In mijn omgeving hebben de meeste vrouwen idd een (lichte) voorkeur voor een meisje en bijna alle mannen een (lichte) voorkeur voor een jongetje. Bij de eerste iig. Het is dus wel in evenwicht
Ik had bij de eerste totaal geen voorkeur. Ik wilde een kindje. Ik was wel bang dat ik dan bij een tweede heel graag "het andere geslacht"' zou willen dan bij de eerste, of dat een jongen of meisje zou zijn (hoe slecht het ook is). En nu ik mijn geweldige mannetje voor me op de grond zie spelen, kan ik eerlijk zeggen dat het me bij een tweede in de toekomst niks zou uitmaken. Je krijgt een kind, geen geslacht. En ik ben zo gek op mijn zoontje, als ik nog ooit zo'n heerlijk ventje mag krijgen ben ik dolgelukkig. Ik lees inderdaad hier ook vaak dat veel meiden op een meisje hopen. Ik denk inderdaad dat dat met een veilig en vertrouwd idee te maken heeft. Je bent zelf een meisje en weet hoe alles zit. En ik denk dat veel vrouwen de band met een dochter speciaal vinden. Je weet alleen natuurlijk nooit wat voor dochter je gaat krijgen (je kan een superlieve, rustige, betrokken zoon krijgen en een kreng van een dochter bij wijze van spreke). Ik vind het vooral heel sneu voor vrouwen die zo teleurgesteld zijn wanneer ze niet het gewenste geslacht krijgen. Er ligt nogal een taboe op en je kan niet echt iets met die gevoelens. Daarom ben ik superblij dat het voor mij in de toekomst niks uit zal maken.
Ook mij maakte het helemaal niks uit als hij/zij maar gezond zou zijn. We hebben heel wat meegemaakt met mken e.d en geloof me dan maakt het je echt niks meer uit als deed het voor die tijd er bij ons ook niet toe. Ik was juist heel gelukkig toen weer hoorde dat het een jongetje is niks omschakelen of wennen maar meteen een grote smil van oor tot oor Ik snap het niet helemaal je wil toch gewoon een kindje !? Ben het volkomen met je eens.
Ik heb 1 dochter, de oudste, en 4 zonen. Bij de laatste zwangerschap heb ik wel even gehoopt op een meisje maar ik had vanaf het begin al een voorgevoel dat het een jongen zou zijn. En mijn voorgevoel klopte dus ook. Zelf vind ik het hartstikke leuk, vooral voor de broers onderling. Ik hoop ook dat ze een hechte band houden in de toekomst. Mijn omgeving reageerde alleen helemaal niet leuk op wéér een jongen. Ik heb geen 1 positieve reactie gehad. Stomme reacties vooral, zelfs medelijden. Zo apart. Gelukkig zijn wij zelf zielsgelukkig met onze kleine man.
Nou, ik zal wel een uitzondering zijn... Maar ik had mezelf "vroeger" nooit voorgesteld als meisjes mama! Ik had altijd het beeld van zonen in mijn hoofd, waarom weet ik niet! Toen we voor een kindje gingen wist ik natuurlijk dat een dochter ook een mogelijkheid was, maar stiekem had ik toch een voorkeur! Pas na de eerste MK verdween dat gevoel... Toen we daarna weer zwanger werden, maakte het me echt 100% niks meer uit We krijgen een meid, en ik kan me ook niks meer voorstellen bij een jongen... Ben nu zo gewend aan t idee, dat ik er serieus van zou schrikken als het toch een zoon blijkt... (buiten t feit dat alles redelijke fuchsia getint is in ons kamertje...)
Bij mijn eerste zwangerschap had ik totaal geen "voorkeur", ik wilde gewoon een kindje. Ik was ervan overtuigt dat ik een jongetje zou krijgen en op de echo bleek het toch echt een meid, en we zijn dolgelukkig met haar. Nu we binnenkort voor een tweede willen gaan, zou ik eigenlijk graag nog een meidje willen krijgen. Vooral omdat ik en mijn zusje vrij dicht op elkaar zijn geboren en we altijd een erg goede zussen-band hebben gehad. Dit gun ik Emma ook zo. Mijn vriend zou graag een zoontje willen krijgen. Maar uiteindelijk zullen we totaal gelukkig zijn met wat er op ons pad gaat komen, het belangrijkste is natuurlijk of het zwanger worden uberhaubt lukt en dat het een gezond kindje gaat worden.
Bij de eerste was ik er heilig van overtuigd dat we een jongetje zouden krijgen...ik als meisjes mama kon ik me niet voorstellen. Het bleek een meisje en ik was evengoed helemaal in de wolken bij de 2e hoopte ik op nog een meisje, omdat mijn eerste zo leuk en lief is. Maar ik begon me in te stellen op een jongetje en tegen de tijd dat we een geslachtsbepaling lieten doen had ik geen voorkeur meer. Toch weer een meisje En ik snap eerlijk gezegd niet waarom er altijd commentaar wordt gegeven op mensen die een voorkeur hebben. Er is niks mis mee hoor. Het is niet alsof je het kind verkoopt als het niet het gehoopte geslacht heeft. Of er minder blij mee bent. Als ze je vragen of je choclade of aardbeien ijs wilt en je zegt chocolade..maar die blijkt op te zijn en ze geven je aardbeien..is het dan ene ramp? en kan de aardbeien niet ook lekker zijn?
Ik heb mezelf ook altijd voorgesteld als jongens mama, simpelweg om het feit dat ik dacht dat ik geen staartjes kan maken niet van de jurkjes ben en dus een jongen me gewoon makkelijker leek. Waarom geen idee, maar had het kamertje al in gedachte blauw geverfd. Nu krijg ik een meid en ben dolgelukkig. Alles is roze haha en er hangen een hoop jurkjes in de kast! Kan me niks anders meer voorstellen.
Wij hadden bij de eerste zwangerschap niet echt een voorkeur. Mijn man wou welggraag een jongen en het was een jongen. Super gelukkig mee! Bij de tweede zwangerschap zag ik beide geslachten zitten. En we kregen een dochtertje. Waren ook weer heel blij. Toen Maya 5 maand oud was werd bij Jarne autisme vastgesteld. Maya heeft het niet. We wilden graag een derde en na iets langer wachten dan gepland verwachten we ons derde wondertje. Nu hadden we wel een voorkeur voor een meisje... Omdat we schrik hadden voor herhaling op autisme. Eenmaal zwanger bleef de voorkeur maar een jongen had ik even welkom gevonden. Hadden ook een naam voor een jongen. Nu weten we dat het een meisje is.
Wij hebben beide een voorkeur voor een meisje, geen flauw idee waarom.. Als het een jochie is zal het even overschakelen zijn, maar tis even welkom hoor! Met precies 16 weekjes hebben we een pretecho, en weten we wat het is
Deze discussie komt vaker voor hier. Er zijn mensen die deze gevoelens hebben, ik kan er met alle goodwill niet met mijn verstand bij.... Zelf weten we dat het niet vanzelfsprekend is om kindjes te mogen krijgen en ik heb dan ook werkelijk geen voorkeur. Mijn man daarentegen heeft, nu we proberen een derde kindje te krijgen, af en toe een opmerking dat we nu een meisje krijgen...(eerst maar weer es proberen goed zwanger te raken via de mmm)