Bedankt voor je tip! Niet over nagedacht eigenlijk We wachten sowieso tot januari en dan is de kleine alweer bijna een half jaartje oud.
Jeetje dan heb je wel een hele pittige periode achter de rug zeg! Knap dat je je ondanks alles toch staande hebt gehouden, al zal je wel moeten. Heel veel succes en hoop dat een derde jullie snel gegund is
Tussen nr. 1 en 2 zit 16 maanden en tussen 2 en 3 zit 17 maanden. Mijn 2e en 3e zwangerschap waren lichamelijk best pittig, ik kreeg last van zwangerschapsischias. Maar ik zou het niet anders willen. De oudste 2 hebben best wel vaak ruzie, maar ze kunnen ook heel lief zijn voor elkaar. Ze slapen sinds afgelopen week bij elkaar op de kamer en dat gaat, boven verwachting, heel goed. Toen de 3e er was, duurde het wel een tijdje voordat ik mijn ritme had gevonden en ik vond het best pittig. Dat had ik niet toen de 2e geboren werd, dat ging allemaal vanzelf. Maar ik moest wel dealen met een diastase, mijn buikspieren waren nooit helemaal weer naar elkaar toe gegaan. Ik ben hiermee naar de bekkenfysio gegaan en gelukkig was mijn diastase niet zo ernstig dat het alleen met een operatie verholpen kan worden. Ik heb mijn buikspieren met oefeningen weer bij elkaar gekregen.
Ik weet niet of je nog op ervaringen zit te wachten, maar hier is de mijne! Mijn zoontje was 9 maanden toen ik weer zwanger werd. Dat werd een missed abortion. Meteen daarna weer zwanger van zusje. Toen zij 8 maanden was werd ik weer zwanger, nu 19 weken ver. Qua zwangerschap... waar ik bij mijn zoontje een fijne zwangerschap had waren die van zusje en deze helaas absoluut niet zorgeloos. Puntje bij paaltje; ik moet platte rust houden en ik baal er enórm van dat ik zo weinig met mijn kindjes kan ondernemen. Qua opgroeien, de oudste is nu ruim 2,5 jaar en de middelste wordt overmorgen 1. Toen ze pas geboren was was hij zo lief voor haar! Hij wou haar steeds knuffelen en flesjes geven. Mijn hart is toen elke dag zo'n 100 keer ontploft van liefde Ondertussen kruipt ze rond en dat vindt hij minder leuk Edit: voor de rest vond ik het pittig dat hun slaapjes niet op elkaar afgestemd waren. Dat was/is zwaar, je kan zelf niet even bijkomen. Sinds de oudste 2 jaar is gaat hij 2x een voormiddag naar de peuterspeelzaal, dat is echt fijn. Kan je even doorwerken of bijslapen.
Leuk en interessant al die ervaringen. Kan me indenken dat het bij sommige dames ook echt heavy was, kort op elkaar. Ik heb op de eerste blz. van dit topic mijn heel positieve ervaring gedeeld met twee dochters kort op elkaar (14 maanden leeftijdsverschil.) Ik was nog vergeten te vertellen dat ik het een grote plus vond toen ze klein waren ze juist wel allebei hetzelfde middagdutje hadden! Oorspronkelijk niet (baby slaapt 's morgens, dreumes slaapt na de lunch, en baby slaapt in de namiddag), waardoor er heel de dag wel een kind in bed lag. Dat was niet ideaal. Maar al gauw heb ik de baby in hetzelfde middagritme als grote zus 'gestopt' (lees: zelfde middagdutje) en dat was een verademing! Baby bleek heel flexibel! Zat al voor het jaar op 1 lange slaap per dag en deed het daar super op! Dus ik had al vrij snel wat 'vrijheid' terug. Dus ik zie het als een groot voordeel dat ze vaak dezelfde behoeftes en ritmes hebben. En qua zwangerschappen i.c.m. fitheid... dat verschilt zo erg! Ik heb het geluk dat ik twee zorgeloze zwangerschappen heb mogen hebben, nergens last van, ook naderhand niet. Hopelijk is het jou ook gegund dat het er allemaal heel zonnig aan toe gaat.
Je moet doen wat voor jullie goed voelt. Wij wouden ook graag weinig verschil, leek me prachtig, helaas nu alweer meer dan 4 jaar verder.
Ik heb ook geen ervaring. En ik vind het absoluut ook eigen keuze! Maar wees er echt van bewust dat het lichaam tijd nodig heeft om te herstellen. Hier staat echt 12 maanden voor (niet voor niets) ondanks dat je je zelf al snel weer goed zal/kan voelen. Je bekken, spieren enz. hebben behoorlijk dat te verduren gehad. Maar uiteindelijk moet je doen waar jij je goed bij voelt!