Hee meiden, Ik moet het even van me af spuien en ik hoop ergens hier herkenning te vinden bij anderen. Ben nu bijna 10 weken zwanger. Mijn lichaam is al volop aan het veranderen. Ben nog geen kilo aangekomen, maar toch ben ik voller. Ik heb altijd al moeite gehad met het accepteren van mijn lichaam, terwijl ik enorm slank ben. Het probleem op dit moment zijn mijn borsten. Ondanks mijn slanke figuur had ik altijd grote borsten. Duurde lang voor ik dat kon accepteren, maar daar ben ik wel gekomen. Zat toen op cup 75 D. In de eerste 10 weken van de zwangerschap is dit naar 75 F gegaan en nog pas in niet eens meer in alle bh's van 75 F, maar durf echt geen grotere te kopen. Dit probleem is zo groot dat ik soms niet eens naar feestjes oid durf omdat ik me zo schaam. ik heb zoveel geprobeerd, qua bh's minimizers ed, maar het blijft een raar gezicht als ik naar mijzelf kijk. Ik durf nauwelijks in de spiegel te kijken. Ook tussen mijn man en mij is dit een probleem. Hij weet hoe ik me voel, maar hij vind t moeilijk dat hij ze niet mag zien van mij en dat ik niet meer met hem durf te douchen. Ik droom zelfs over een borstverkleining! Ik vind het vreselijk hoe ik me voel en wil zo graag mezelf kunnen accepteren. Ik was zo ver in dat proces, maar moet nu helemaal onderaan weer beginnen voor mijn gevoel. Ik hoop nu heel erg dat mijn buik heel hard gaat groeien zodat die meer uitsteekt en mijn borsten niet zo opvallen, maar ik ben ook als de dood dat ze nog meer gaan groeien, aangezien ik nog maar in week 10 zit! Ze zijn ook keihard en vol met bobbels ( cystes) dus ik heb er ook heel veel pijn aan. Huisarts heeft al wel gekeken, maar het was niets ernstigs die bobbels. ( mastopathie noemde hij het) Is hier iemand die ook met deze onzekerheid zit? Of misschien iemand die mij tips kan geven? Ik wil zo graag genieten van mijn zwangerschap en van mijn lichaam die veranderd. Ik zag zo naar uit om zwanger te zijn en me mooi te voelen, maar dit is zo'n domper!
Ow, ik had echt precies hetzelfde. Maar ik heb al (op mn 16e) een borstverkleining gehad. Maar na mn eerste zwangerschap had ik weer 70F. Ben net als jij ook niet dik en dan valt het gewoon extra op. Toen ik net zwanger was leek het wel of mn borsten ontploften, had er ook pijn aan. Maar wat jij al denkt is wel waar, als je wat langer zwanger bent en je buik wordt dikker valt het echt minder op. Bij mij is alles nu veel meer in verhouding, maar ben eerlijk gezegd wel een beetje bang voor wat er na de bevalling gebeurt. Maar dat zien we dan wel weer... Probeer ondanks alles toch maar te genieten van je zwangerschap. Heb dus niet echt tips voor je vrees ik, maar je bent in ieder geval niet de enige die zich zo gevoeld heeft.
ik was bij de 2de 25 kg aangekomen en de helft is blijven zitten voor ik kinderen had woog ik ook 58 kg en nou 78 :S maar ik heb er wel iets moois voor terug klopt maar toch mis ik mijn lijntje vaak
ik heb er vorige week een topic over geplaatst. Ik heb het dan niet zo zeer met mn borsten maar eigenlijk met mn hele lichaam! ik ben ook heel slank van nature maar toch altijd wel obsessief bezig geweest met mn lijf,het was nooit goed genoeg. De laatste 2 jaar had ik wat rust erin gevonden. Tot nu,ik vind al die veranderingen vreselijk terwijl ik zoooooooo blij ben met mn zwangerschap! ben nu 16 weken zwanger en doe er alles aan om maar niet een klein buikje te laten zien,zelfs corrigerende hempjes aantrekken om zo slank mogelijk te lijken. Ik weet dus wat je voelt en zou ook echt niet weten wat te doen. Ik laat het maar gebeuren en over me heen komen en hopen dat ik langzaam ga wennen aan de beginnende buik en volle borsten zodat ik een trotse zwangere kan zijn,dit hoop ik ook voor jou!!!!
1 troost...de groei van je borsten hoeft niet de hele zwangerschap door te gaan! Ik ben in de eerste 12 weken van een goeie b-cup naar een e-cup gegaan. Mijn vriend mocht er niet eens naar kijken zo;n pijn deed het. En ik zag inderdaad ook mensen kijken van: zoooooooooo! Ondertussen heeft mijn buik alles goed ingehaald en zie je niet eens dat ik nu richting F ga. Dus....van b naar e in de eerste 12 weken en van e naar f de afgelopen 20 weken! Heb er geen last meer van. Alles lijkt nu in porporties! Geen zorgen over maken!!! En die bobbels heb ik nu ook, kunnen ook melkklieren zijn. Onder de douche goed masseren en afwisselen met koud en warm water. Het is nu wel van belang om een goede bh aan te schaffen, want ondersteuning kunnen ze nu heel goed gebruiken
Volledig herkenbaar! Heb in mijn tienerjaren een fiks gevecht gevoerd tegen anorexia en dacht dit al jaren onder controle te hebben, totdat ik zwanger raakte! Heb het heel erg zwaar gehad in de eerste helft van de zwangerschap, maar sinds ik het kindje voel gaat het wat beter... Op slechte dagen kan ik niet genieten van mijn zwangerschap en ben ik alleen maar bezig met " hoe kan ik zo snel mogelijk afvallen na de bevalling", erg he? Het belangrijkste is dat je erover praat met een vertrouwenspersoon zoals huisarts/psycholoog, dat helpt mij heel erg....en leer accepteren dat je soms slechte dagen of 'rare' gedachtes hebt in plaats van ertegen te vechten, dat werkt namelijk averechts! En overigens zegt dit helemaal niets over je blijdschap met of liefde voor je kindje, maar dit heeft alles te maken met je onzekerheid over jezelf.... Sterkte en ik hoop dat je toch ook heel veel genietmomenten hebt!