Hier twee snelle bevallingen. de eerste was er binnen 4,5 uur en de tweede heeft er 2 uur en 22 minuten over gedaan. Bij beide was ik op slag verliefd en had ik moedergevoelens. Moest bij de tweede alleen zo wennen dat het een meisje was Ik heb wel bij beide bevallingen en dan nog het meest het laatste veel tijd nodig gehad het een plekje te geven. Je wordt echt overvallen door iets.
Ingeleid om half 12 in de ochtend en de volgende ochtend om kwart voor 7 is mn meisje geboren.. Persen deed ik er 3 kwartier over met een knip en toen ze eindelijk op me buik lag, voelde ik me ineens anders (moedergevoelens) en kon ik niet met me ogen van haar afhouden.. Ja, ik had gelijk moedergevoelens!
Eerste bevalling ruim 3 uur, en zeker wel moedergevoelens. Oke, niet zo heel overweldigend, maar zo zit ik ook niet echt in elkaar. Ik kan me nog wel herinneren dat mijn oudste huilend ter wereld kwam en dat mijn eerste woorden waren: "Oh, kom maar hier liefie, kom maar bij mama". En dat voelde ook echt zo, ik wilde hem heel goed vasthouden en troosten, vond het echt vreselijk dat hij zo'n verdriet had. De jongste kwam in ruim 2,5 uur en vooral het laatste stuk ging ongelofelijk snel, van 4 cm ontsluiting naar een baby in 10 minuten. Daarna moest alles ook heel snel, want hij zat verstrikt in de navelstreng en daar zat ook nog een knoop in en bovendien kwam mijn placenta er onmiddellijk achterna. En ik moest behoorlijk gehecht worden. Al die tijd hield mijn man de baby vast, dus dat ging allemaal wat warrig en rommelig. Pas toen ik hem eindelijk kreeg en mocht voeden, kwamen de gevoelens wel los hoor.
Ik heb een relatief lange, zware bevalling gehad (13 uur) die eindigde in een tangverlossing. Tijdens de bevalling had ik helemaal niet het idee/besef dat ik een kind aan het krijgen was. Ik was alleen maar bezig met de pijn en met mezelf. Zelfs toen hij op het punt stond om geboren te worden had ik dat besef nog niet. Ik weet nog dat ik helemaal schrok toen ik hem ineens uit mijn lijf zag komen Zo dom achteraf, maar ja... Zijn geboorte was heel erg overweldigend en emotioneel, maar dat echte moedergevoel had ik nog niet meteen zoals ik dat nu heb. Ik denk dat het ook een beetje van je eigen persoonlijkheid afhangt hoor... en ik neem die Beatrijs Smulders sowieso met een pak zout
Had hier (zoals je weet ) ook een snel bevalling, maar geen last van gehad hoor dat ik me pas later bindde ofzo.... wat wel heel vreemd was, dat baby en moederkoek eruit waren en ik nog persweeen kreeg (?) net alsof mn lichaam nog niet doorhad dat er niet meer in zat... ook heftige naweeen gehad in de kraamweek.... en dan echt zo heftig dat ik riep: "tis dat ik weet dat het er maar één was, maar anders...... "
ik ben in 5 uur en 42 minuten bevallen. het was mijn eerste en ik ben ingeleid. ik had ook niet gelijk dat gevoel. dat kwam toen ze gewogen werd,aangekleed enz. toen kreeg ik namelijk de kans om haar goed te bekijken en toen had ik dat gevoel echt wel.. een vriendin van mij heeft er heel lang over gedaan en die heeft een zware bevalling gehad maar bij haar was het gevoel er ook niet direct hoor. bij haar kwam het toen ze savonds alleen met haar baby was.
Ach, die Beatrijs Smulders is toch een zaligmakende trut.. Er stond niets in over uitscheuren, inknippen en hechten. Alleen dat je dat allemaal allang vergeten bent, want je bent zo gelukkig. Onzin. Door haar voelde ik me toch een egoistische trut dat ik niet vanaf dag 1 op een roze wolk zat. Ik had pijn! Ik kon verdomme niet aan normaal zitten, lopen of liggen. Dat je met een lange bevalling wel van je kind houdt is absolute onzin. Alsof je met langer pijn lijden een betere moeder bent. Maak je niet druk! Je houdt van je kind, ongeacht of je nu een snelle bevalling hebt of niet.
Eens, eens en nog eens eens! Die Beatrijs vindt ook dat je als vrouw na de bevalling je baan moet opzeggen, want anders raakt je kind niet goed gehecht. Do I need to say more??
Nee. Echt dat soort figuren zouden gewoon geen boek moeten schrijven. Ik heb een hekel aan die mentaliteit 'Ik weet alles beter, want ik heb tenslotte al drie kinderen, dus nu ga ik jou even de les lezen en je een complex aan praten'.
Ik heb een superlangzame bevalling gehad maar het heeft mij ook wel lang gekost om me te hechten aan Thijmen. Ik vond de bevalling ook wel heel traumatisch en dan ook nog een vervelende traumatische zwangerschap erbij... tja... En idd, het is wel Beatrijs Smulders die het zegt....
bij mij begon het om half 9 echt en om tien voor 1 had ik Olaf in mijn armen, ik was zo blij, gelukkig en vol liefde! heb maar 2 keer geperst dus dat ging wel redelijk snel het heeft de vk echt even moeite gekost om door te dringen tot mij en mr paloe, we waren even alleen met hem bezig!
In het boek wat ik lees staat wel degelijk iets in over knippen en scheuren Ik vind haar juist heel eerlijk over bevallen, ik had het de vorige keer al moeten lezen. Ik dacht namelijk dat ik het niet goed deed, omdat ik alleen maar kon schreeuwen. Zij zegt tenminste eerlijk dat sommige vrouwen dat gewoon doen en dat dat niet perse verkeerd is. Dat hebben ze me echt niet verteld tijdens de zwangerschapscursus En ik vraag me af of het onzin is. Misschien dat jouw ervaring niet zo is, maar iets gaat nooit voor iedereen op. Gemiddeld genomen kan het wel vaker voorkomen bij vrouwen die snel bevallen en dat geloof ik wel. Volgens mij is het ook prima te onderbouwen met medische kennis. Bovendien is de bewering ook niet dat je niet van je kind zou houden
over welke hormonen heeft ze het dan?? want ondanks dat ik echt een hele snelle bevalling had, (6 minuten persen) lag ik tijdens deze persweeen nog high te wezen van de endorfines.. ..... dus was het bevallen dan geen roze wolk... ik zag iig roze olifantjes... Denk dat het ene lichaam het ene ook wat sneller aanmaakt dan t andere... kijk maar naar HCG bijvoorbeeld..
Ja, ik heb het later terug gelezen. Maar er staan maar een paar alinea's daarover. En amper over het herstel. En laten we eerlijk zijn, ook dat gedeelte wordt geromantiseerd. Voor mij is het zeer zeker onzin. Aan de andere kant is het ook heel aannemelijk als je na een helse bevalling van 48 uur, júíst dat gelukzalige gevoel niet hebt. Nee, de bewering is er niet. De strekking van haar reeks is wel degelijk gebaseerd daarop. Ook op het ideaal beeld wordt tot in treurnis geromantiseerd, dat vind ik jammer. Er worden alleen maar positieve verhalen behandeld. Ook haar bevallingsverhaal vond ik overkomen om op te scheppen. Ik vind het ontzettend jammer dat er door dergelijke personen altijd maar een beeld geschept moet worden over hoe je hoort te bevallen. Ook door haar, 'dat je in je eigen wereld moet gaan zitten'. Ook zo'n dooddoener, wie zit er niet in haar eigen wereld door de pijn van de weeën of door pijn in het algemeen? Ik heb nog nooit iemand gezien die dan over het weer gaat praten. Ik wil wel benadrukken dat ik geen helse bevalling heb gehad, eigenlijk. Ik vind het naar dat dit soort meningen van bijvoorbeeld Beatrijs als feiten worden verteld. Uiteindelijk kan je je eigen overtuiging door middel van een medisch onderzoek altijd bewijzen, of enigszins naar je hand zetten. Zo staat er in haar boek dat je man erbij moet zijn en dat je op hem moet leunen. Terwijl er recent nog een onderzoek gepubliceerd is die het tegendeel bewijst.
Ik ben in november 2006 bevallen van onze eerste. 31 oktober om 23.00 uur brak het water, om 01.55 mocht ik meepersen en om 02.11 uur is onze dochter geboren. Een snelle bevallin van een goeie 3 uurtjes. Was snel op de been, te snel zei iedereen en die moedergevoelens? DIe waren er bij de eerste seconde meteen hoor NIets later of zo...
@ prrrsam; ik heb dit topic niet geopend om Beatrijs Smulders te bekritiseren. Ik heb wel veel aan het boek en jij niet. Prima. Ik maak me geen zorgen over de snelle bevalling, ik was alleen benieuwd. Waarbij ik niet het 1 of het ander als de waarheid aanneem aangezien ik prima weet dat het voor iedere vrouw toch weer anders is. Om die reden vraag ik ook naar ervaringen. Bovendien denk ik dat jij het boek heel anders leest dan ik en dus dingen ook geheel anders interpreteert. Ik lees bijvoorbeeld helemaal niet dat je in je eigen wereld MOET zitten, maar dat dit je kan helpen om de bevalling beter door te komen. Ieder z'n ding.
Jij vraagt of andere vrouwen dit ook zo ervaren.. Ik geef mijn (onderbouwde) mening en jij bent het er blijkbaar niet mee eens. Dat mag ook, toch?
Mijn 1e bevalling duurde 3 uur en 48 minuten: vanaf de 1e seconde dat ze op m'n buik lag helemaal in de wolken! Mijn 2e bevalling duurde 2 uur en 42 minuten en ook toen weer meteen helemaal in de wolken met m'n mooie meisje!
Hier heeft de bevalling krap 6 uurtjes geduurd. En het moedergevoel dit was er vanaf de allereerste tel.
Je geeft in je eerste post geen onderbouwde mening Je zegt dat ze een 'zaligmakende trut' is en dat ze het in haar boek niet over knippen heeft. Ik heb niet zoveel aan die informatie Bovendien vraag ik niet naar meningen maar naar ervaringen. Ik had een mening best wel gewaardeerd, maar niet als ze in termen van 'zaligmakende trut' worden weergegeven