Hoi dames, Waar ik bij mijn dochter echt super ongeduldig was en hoopte dat ze met 37 weken geboren zou worden, ben ik daar nu bang voor en hoop ik dat deze kleine meid lekker blijft zitten tot de 40 weken.. Ik ben er qua gevoel nog helemaal niet klaar voor om te bevallen...ik moet deze week nog werken en daarna nog 'alles' doen..het kamertje afmaken, alle wasjes draaien, het bed op klossen, tas inpakken, genieten, foto's maken, genieten van minn dochter..tuurlijk..het is allemaal relatief, maar ik werd vorige week even met de neus op de feiten gedrukt toen een kennisje beviel van haar zoontje..ze was 10 dagen verder dan ik.. Zijn er meer dames die dit gevoel herkennen van een tweede zwangerschap? Ook heb ik gewoon het gevoel dat ik door alle drukte en vele ruzies (deels hormoongerelateerd) met mijn partner me gewoon een beetje belemmerd hebben écht te genieten van mijn zwangerschap..dus dat wil ik dalijk in mijn verlof doen..maar ik ben er dus gewoon een beetje bang voor dat ik die kans niet krijg.. Sorry voor het lange verhaal....
Ja, zeker herkenning! En toen kwam meneer met 36.6 Toch geen moment het gevoel gehad na zijn geboorte achter de feiten aan te lopen, ook al was nog lang niet alles klaar. Misschien een geruststelling. Wat betreft het genieten van je tweede zwangerschap al dan niet met je partner. Ik merkte dat ik de tweede zwangerschap meer onderging, dan echt beleefde zoals de eerste keer. Geniet nu echter veel meer van weer zo'n klein hummeltje, de onzekerheden zijn een stuk minder en je bent al gewend aan je moederrol en aan je partner als vader. Succes met de laatste klusjes en geniet nog even van je buik (en ga nog even lekker uit eten met je lief)!