Pffffffff Ik wordt er werkelijk waar niet goed van hor! Ik hou ziels veel van dr hor maar, Dat gezemel en gezanik de hele dag door, in en uit. Geen 5 sec zelf kunnen spelen, alleen maar hangen bij mama, krijsen als mama effe wegloopt voor wc of iets. En drammen, och, als ik aan de telefoon zit MOET ze gewoon de telefoon hebben, dan stampt ze hard en gilt dat ik zowat niks meer hoor. En echt het is geen periode, want zo gaat het echt zeker al 3 maanden. Ook snachts is het drama, met slaapzak wordt ze ook een aantal keer huilend wakker dat ze in gedraaid ligt en met een dekbed wordt ze ook min 3 x wakker omdat ze erop of naar boven gekropen is. We zijn al naar de huisarts geweest en die zegt gewoon laten huilen, dat doen we ook maar om nou te zeggen dat het effect heeft? En ook eten savonds is een drama! Ze wil geen hap, of ze neemt een hap en duwt het met haar tong er weer uit. pap, tja dat wil ze maar al te graag En dan het meest maffe van alles, als ze bij de oma's is dan hoor ik alleen maar ze was zooo zoet vandaag, heerlijk gespeeld.... Nou geloof me, daar baal ik dan dus stevig van en vraag me af wat doe ik verkeerd..... Onze dag ziet eruit, rond 23uur, 2uur, 4.30 uur is ze aan het huilen in bed. rond 7.30 uit bed flespap en omkleden rond 9 uur sapje met liga rond 11uur boodschapje/hondjes uitlaten rond 1130 uur boterhammetje en wat melk en naar bed rond 14uur wakker fruitje rond 16uur hondjes uitlaten en eten maken rond 1715 papa thuis/eten 1830 omkleden en fles en rond 1900 bedje Heeft iemand tips? Ze zijn zooo welkom!
Ze slaapt best veel overdag ik zou proberen haar wat minder te laten slapen overdags of iets later naar bed te doen.
Hoi, Done Ze slaapt 2 uurtjes overdag, is dat veel? Volgens mijn idee toch redelijk normaal voor een kindje van 16 maanden wat ik hier lees. Groetjes
hmm beetje zelfde dagschema als wij ook nog hebben bij ons werkt het best goed eerlijk gezegd... weinig tips dus van deze kant enige wat wij wel heeeeel erg vervelend vonden is dat gegil als je 2 minuten uit beeld bent en naar de wc.. mag ze dus ook gewoon mee leuke is dat nadat ze dat paar keer gedaan had.. ze ineens in de wc riep "poep" of "plas" als je op het toilet zat en ze eigenlijk sinds dat ze dat doet.. ook poep of plas zegt VOOR ze moet plassen/poepen en dat is dan weer het begin van zindelijk worden zegmaar en met betrekking tot slaapzak/dekbed.. anne slaapt nu sinds deze week gewoon in een pyama (broek/lange mouwen) en dan zonder slaapzak of dekbed want ik werd er inderdaad gestoord van om steeds midden in de nacht met een huilend kind op mn arm te staan (en 3/4 van de tijd wilde ze dan ook echt niet meer in bed ook.. ) overigens.. ze dramt hier ook graag vooral bij mij ik ben alles lijkt het soms... doe ik 2 stappen van dr weg dan kijkt ze al waar ik heen ga en als dat toevallig richting kamerdeur is.. begint ze meteen maar vast te piepen.. wat natuurlijk overgaat in huilen/gillen als ik de deur door loop bij papa is ze een engeltje.. welliswaar eentje dat niet gezoend of gekroeld wil worden.. maar die kan doen en laten wat hij wil. (tenzij ik in de buurt ben.. dan wil ze enkel bij mij) en opa en oma heb ik ook nog nooit een overtogen woord horen zeggen... dus snap wel wat je bedoeld denk ik denk dat het een soort van "mentale groeispurt" is ofzo
Het kan best zo zijn dat er iets is in de thuissituatie waardoor je kindje niet zo lekker in haar velletje zit en bij haar oma wel. Een paar maanden geleden kwam ik om in mijn werk en allerlei andere activiteiten (net verhuisd) en ik moest echt mijn draai vinden. Supermoe en geirriteerd daardoor ongeduldig en dit had echt een weerslag op mijn dochtertje. Vergis je niet hoe sterk de band met je kind is en hoeveel kinderen aanvoelen. Misschien is het goed om dit bij jezelf na te gaan? Ben je onrustig of moe en daardoor ongeduldiger naar haar toe? Wat voor mezelf altijd helpt is dat ik niet altijd die strijd met haar aan ga, maar haar stimuleer om mij bijvoorbeeld mee te helpen in het huishouden. Zeurderig gedrag negeer ik (lukt natuurlijk niet altijd, we zijn allemaal mensen), maar daardoor wil ik haar duidelijk maken dat ze zeker mijn aandacht niet krijgt als ze gaat jengelen of zeuren. (Als ik ergens een hekel aan heb... pff) Maar hierdoor voorkom je dat je in een negatieve spiraal raakt. Leuke dingen doen met je meisje, boekje lezen, tekenen en stoeien, gezellig samen eten en geen strijd er van maken. Ik hoop dat ik je met mijn verhaal iets verder help.