Hallo dames, 20 april ben ik bevallen van een zoontje... De bevalling was heel heftig.. ingeleid geworden en na 12 uur met spoed een keizersnede.. Heb alles als zeer heftig ervaren.. Nu is het zo dat als ik bezoek krijg (kraambezoek) dat ik dan heel bezorgd ben, bang dat ie word besmet door iemand.. En vooral vind ik het helemaal niet leuk om hem uit handen te geven.. Het liefst heb ik em zelf bij me als ie wakker is.. Maar dat vind ik voor bezoek zo raar overkomen.. Aan mijn ouders en mijn vriend zijn ouders en mijn broer en zijn vriendin gaat het wel.. Maar aan m'n vriend z'n zus of gewoon vrienden vind ik het vreselijk! Dan ben ik stiekem al aan het hopen dat de kleine net slaapt als er bezoek komt.. zodat ze alleen bij het bedje even mogen kijken...... Ben ook vaak bang dat hem iets overkomt enzo.. Ik weet zelf niet waar het door komt.. Maarja.. Moest het even kwijt hier...
Ik ben nog niet bevallen, maar ik heb dat nu al een beetje. Het idee dat er straks allemaal vreemde handen aan zitten, ik heb er negen maanden lang goed voor gezorgd, aaargh!
Als jij je er niet lekker bij voelt lekker bij je houden, vrienden van ons hebben ook net een zoontje, die geven ze nog niet aan mensen behalve hun ouders, niemand die daar moeilijk over doet. En dat je bang bent dat hem wat overkomt is heel normaal, komt deels door de hormonen en zal nog wel wat afzakken maar je moedergevoel is vooral de eerste tijd overheersend, had ik ook, na verloop van tijd komt daar weer balans in.
Helemaal niet raar hoor, deze gevoelens! Zeker niet na zo'n heftige bevalling. Gewoon lekker van je kleintje genieten en doen waar jij je goed bij voelt! Als het goed is worden die gevoelens vanzelf minder. Oh, en uiteraard nog gefeliciteerd natuurlijk!
Het is niet raar hoor. Ik heb hetzelfde. Geef mn zoontje ook amper uit handen.. (Nou is hij wel 4 weken te vroeg geboren en is me zowel door de kraamhulp als door de verpleging van de couveuseafdeling geadviseerd om hem niet teveel aan anderen te gevenivm overprikkeling dus dat geef ik atijd als reden aan mensen op Doen wwaar jij je goed bij voelt hoor. Jouw kindje!
Geen moeilijke bevalling gehad, maar bijna niemand kreeg mijn meisje de eerste weken. Mijn moeder en zusje en mijn schoonmoeder, maar als er visite kwam, of ze nou sliep of niet, ik hield haar vast. Ik was nergens bang voor, maar dat gevoel was zo sterk. Tuurlijk waren er wel mensen die het gek vonden, maar dat maakt me niets uit, tijd genoeg om haar vast te houden en nu is het ook nog leuker ook want ze lacht prachtig terug. Maar ook nu laat ik haar echt niet doorgeven en nog krijgt niet iedereen haar zomaar, ben een echte leeuwin geworden denk ik. Vooral je eigen gevoel volgen volgens mij! En natuurlijk, van harte gefeliciteerd!!
Herkenbaar, ben 27-4 bevallen. Vind het met namelijk verschrikkelijk als smoeder hem beet heeft. Ik ken haar nog geen eens een jaar en ze is gevoelsmatig een vreemde voor me. Als ze hem beet heeft dan gris ik hem het liefst uit haar handen. Bij mijn eigen moeder heb ik dit niet. Heb al regelmatig tegen me vriend gezegd: ik houd hem beet. Maar puntje bij paaltje laat ik het maar los. Maar het gaat gevoelsmatig zo tegen alles in. Ik weet echt niet hoe ik daar om mee moet gaan.
Nog helemaal niet bij stilgestaan, maar ik heb het ook wel, en dan hebben we ook nog het punt van verschillende culturen. Ik weet niet hoe mjin ega daar in zit. Al hoop ik wel, dat ze niet moeilijk zal doen bij mijn ouders en broers. Bij de rest, mag ze zeggen wat ze wil, want dat is voor mij ook ver-weg-familie.
Ik vond het ook niet leuk hoor, en zoals je zegt bij bepaalde mensen had ik dat totaal niet maar (vooral bij schoonfamilie) bij anderen weer wel. Ik heb ook wel spijt gehad van de eerste week, en daar baal ik soms echt van. Achteraf had ik dingen heel anders willen doen, wat betreft kraambezoek enzo. Dus ik zou er ook voor zorgen dat je je gevoel volgt, anders krijg je er spijt van en dat is niet leuk.
ik heb dit ook heel erg gehad. maar het enige wat ik erover kan zeggen is dat het langzaam beter word. ik gaf haar ook alleen aan naaste familie de rest had gewoon pech hahah.
Dankjewel voor alle reacties.. IK BEN DUS NIET GEK!!! Nu is het zo dat mijn partner het een beetje belachelijk vind hoe ik erover doe... en dat is nogal moeilijk, want dan heb ik zo'n gevoel dat ik hem dus wel aan andere moet geven soms.. En dat vind ik erg onprettig.. ik bespreek dit wel dagelijks met hem.. maarja, het lijkt net alsof mannen hier anders in zijn.. in iedergeval MIJN man hahaha...
Ook hier geen moeilijke bevalling gehad.. Maar hier precies hetzelfde hoor.. Nu na een maand vind ik het nog niet leuk Heel soms geef ik dr wel uit handen en dan is t ook wel even lekker... Inmiddels hebben ook al wat meer mensen dr vastgehouden.. Maar in feite ook nog alleen maar familie en mn allerbeste vriendin... Zoals anderen al zeggen, voelt het niet goed, gewoon niet doen!!
hier eind februari bevallen en heb dat gevoel nog steeds. is alleen maar erger geworden eigenlijk haha. Ik geef hem niet graag uit handen. Alleen aan mijn eigen moeder verder liever aan niemand. Zo roken bijvoobeeld mijn schoonouders en ik vind het dan zooo ranzig om hem aan hen te geven/. Ik vind het trouwens ook altijd zo onzin dat iedereen maar je baby wilt vasthouden! Ik hoop ook altijd dat hij lekker slaapt. Morgen viert mijn schoonzus haar verjaadag en mn man wil erg graag dat ik mee ga met mn zoontje. Maar dan weet ik al weer dat iedereen hem vast moet houden enzo. Dus ik zei dat al tegen hem dat ik dat liever neit heb. En hij zei dan moet je dat gewoon zeggen. vind het zowiso een drama om daar heen te gaan... eerste 1 uur rijden dan daar op visite zijn waar 3 ADHD kinderen zijn en dan weer een uur terug. Zit ik met zn voeding... die moet ik nu daar gaan geven... pff helemaal geen zin in!
Ja dat is ook echt heel vreselijk.. Mijn schoonzus kan ik niet door een deur mee.. en voor m'n vriend is zij natuurlijk belangrijk.. Zelf heeft ze geen kinderen (wel een erge kinderwens) Nu wens ik haar natuurlijk het beste, dat ze snel kinderen zou krijgen enzo.. maar ze is helemaal geobsedeerd door ons ventje.. Wil hem de hele tijd vast houden zit de hele tijd in zijn gezicht.. nu is ze ziek geweest heeft ze elke dag gevraagd wanneer ze kon komen, dan denk ik is ze nou zo dom?! Wie gaat nou ziek naar een baby toe? en dan ook nog boos zijn omdat ik nee zeg... Ik en mijn vriend hebben daar vaak woordewisselingen over.. Helaas.. Maar het liefst gaf ik hem NOOIT meer aan haar................... Zeker nadat er zoveel is gebeurd... (eerste 4 maanden ruzie gehad, uit jalouzie) En nu wil ze ineens wel oprecht bij der neefje zijn???? Bah, op het moment erger ik me kapot en moet ik het even van me afschrijven.. Doordat ik woordewisselingen met mn vriend krijg door haar, haat ik haar alleen nog maar meer.. wat een vreselijk mens............................... (sorry voor m'n taalgebruik en uitlatingen)
hahha ik snap je helemaal!!! stomme schoonfamilie altijd! EN dan krijg je idd ook nog een ruzie met je vriend... pfff ik heb wat ruzies gehad niet normaal!!! Altijd om verjaardagen enzo.. zijn familei woont allemaal in verweggistan en moet je daar dus meeblijven eten enzo... vreselijk!!! EN zijn ouders: kwamen bijna nooit hier, horen ze dat ik zwanger ben zijn ze er ineens om de 2 weken; VRESELIJK!!! Nu mijn zoontje er is valt het gelukkig wel weer mee... had verwacht dat ze nu ook heel de boel plat zouden lopen mar gelukkig niet
Heel herkenbaar! Ons meisje is iets dysmatuur geboren en kon zich de eerste weken moeilijk zelf warm houden. Verloskundige adviseerde dus ook haar gewoon in dr wiegje te houden als er visite kwam. Mijn eigen moeder heeft haar zelfs na 2 weken pas vastgehouden. Kraamvisite had ik haar of in bed, en als ze wakker was nam ik haar op schoot maar gaf ik haar aan niemand anders. Nu is ze bijna 2,5 maand en word ik wat makkelijker, maar het allerliefste heb ik haar toch zelf vast haha.
Ik gaf haar alleen uit handen als ik me er goed bij voelde en anders niet maar zag en merkte wel aan het bezoek dat niemand eigenlijk vroeg of ze haar vast mochten houden. Heel raar maar een oom (druk persoon/harde stem) en zijn vriendin van mijn man waren er en had er geen goed gevoel bij ookal zijn het fijne mensen en ken ik ze redelijk. Ik bleek gelijk te hebben na 30 minuten begon mijn dochtertje vreselijk te huilen die oom prate gewoon veel te hard en was zo druk dat mijn dochtertje overgeprikkeld raakte en overstuur werdt gelukkig had ik haar al vast en heb ik haar ook niet meer afgestaan tijdens dat bezoek. week later kwamen collega´s van mijn man langs waarvan ik er 3 nog nooit had gezien en ik gaf mijn meisje al vrij snel aan één van hen.....voelde gewoon goed en dat vrouwtje vondt het heerlijk om haar ff vast te mogen houden en gaf haar ook vrij snel weer terug zo van ga maar lekker weer bij mama liggen....dus ook hier was mijn gevoel de goede. Je moet dus gewoon doen waar jij je goed bij voelt. voelt het niet goed niet doen. Je kan altijd zeggen dat ze zo onrustig is geweest de afgelopen uren en net rustig is en dat je haar vandaag niet uit handen geeft.
klinkt als een heel druk uitje (3 ADHD kids) .....je kindje is nog zo klein ik zou niet gegaan zijn, sorry dan maar ruzie met familie/man maar kindje gaat voor. onze meid raakte helemaal uit haar doen als er iets te veel mensen waren pas rond de 6 maanden ging het beter. mijn man is dus een half jaar alleen naar verjaardagen geweest en dat vondt hij ook niet erg want hij vondt ook dat onze meid voor iedereen gaat.
Tip: als je je kind in een draagdoek doet, hebben mensen veel minder snel de neiging om je kind 'op te eisen' of aan te raken. Kindjes horen in eerste instantie gewoon bij hun moeder en zo'n doek straalt dat gewoon uit.