Ik vind het erg respectloos van je schoonmoeder. Zou het er ook eens met je man over hebben en dan toch een gesprek aangaan. Tuurlijk geven oma's af en toe snoep. Maar om dit achter jullie rug te doen vind ik erg achterbaks. Ik vond het tot 1 jaar echt niet nodig om snoep te geven. Daarna met mate. Thuis eigenlijk nooit, of je moet rozijntjes of een nijntjekoekje meetellen. Maar bij oma's mag best wat meer. Maar uiteindelijk zijn jullie de ouders en dus degene die het bepalen. Daar moeten ze toch rekening mee houden, of ze nu mee eens zijn of niet. Sterkte ermee, lijkt me erg lastig.
Tja, toch zou ik gaan praten met je schoonouders. Dat ze oppassen is natuurlijk heel fijn, maar het lijkt me dat het niet moet ingaan tegen jouw principes. En stiekem iets geven is echt respectloos! Zelf ben ik ook tegen snoepen. Mijn schoonvader denkt daar anders over. Thijs is erg allergisch, dus mag niet zoveel hebben. Maar ik ben blij dat ze niet oppassen.
Andere oppas zoeken; het gaat erom (buiten de zoetigheid) dat ze je kind gewoon stiekem volpropt waar jij notabene bij rondloopt...als ze oppast en jullie zijn er niet doet ze t misschien nog wel erger. Ik zou dit echt over mijn grens vinden en een andere opvangmogelijkheid zoeken. Wat vindt je partner ervan?
ik zou woedend zijn, zeer respectloos. hier ook een kindje wat echt nog geen snoep krijgt, kan ze later nog vaak genoeg doen. rozijntjes en peuterkoekjes krijgt ze wel, dat vind ik ook geen snoep. en idd aardbeien zonder suiker. en 1 beker ranja 2de beker is gewoon water, vind ze prima mijn ouders doen precies wat we zeggen, zo waren hun vroeger ook. mijn schoonouders zijn ook van het snoepen, omdt hun ander kleinkind gek is op spekjes vinden ze dat anne dat ook moet, net als slagroom ect. nou wij niet. nu is mijn vriend daar heel duidelijk indus doe ze het ook niet, maar goed we zien ze ook amper, dus dat scheelt ook weer
Ja ik was ook woedend. Inmiddels na een nachte slapen is de ergste woede weer een beetje gezakt. Ben vooral boos over het stiekeme, heb gewoon het gevoel dat ik haar niet kan vertrouwen. Mijn vriend vindt het ook niet kunnen, maar die durft de confrontatie met zijn moeder niet aan te gaan. Hij blijft het wel zeggen tegen haar, maar het dringt niet door. En ik ben niet perse tegen snoep, maar 1 spekje is ook genoeg en mokka-taart hoeft echt niet voor een kindje. Vind het moeilijk, we staan al een jaar ingeschreven voor een kdv, dus daar zal binnenkort wel plaats komen, maar zou hun er wel enorm mee kwetsen. Ze hebben sowieso een zwaar jaar gehad enzo, met ziekte van mijn schoonvader en voor hem is het echt een uitje (want hij is enorm beperkt). Ik weet dat dit eigenlijk niet mee moet spelen in mijn overweging, maar het speelt natuurlijk wel in mijn achterhoofd.
Elin, ik snap ook wel dat je van ene kant heel graag wilt dat je schoonouders blijven oppassen (ook met het verhaal van je schoonvader). En dat zou ik gewoon netjes en openlijk bespreken met hun. Gewoon vertellen dat je door dat stiekeme gedoe overweegt om je kind naar een KDV te doen. Dat je het gevoel hebt dat zij jou niet respecteren als moeder en dat je daar geen controle hebt over wat jouw kind wel of niet eet. Dat je graag wilt dat zij blijven oppassen, maar dan met het volgen van jouw regels. En dat je begrijpt dat zij hem wel een keertje willen verwennen, en dat dat best mag (1x per dag of zo), maar dan wel beperkt en in overleg met jou. En wat hier ALTIJD werkt, probeer bij je schoonmoeder te werken op haar moedergevoelens. Ik zeg altijd (tegen mijn eigen moeder dan want die is ook erg), 'hoe had jij het gevonden als vroeger jouw schoonmoeder dingen deed die jij niet wilde bij jouw kinderen?' Dan valt het kwartje meestal wel
Eerlijk gezegd zou ik er niet op kunnen vertrouwen dat ze hun gedrag daadwerkelijk zullen aanpassen. Wellicht dat het zal minderen, waar jullie op z'n minst bij zijn, maar ik denk dat het gewoon door gaat tijdens die ene dag in de week dat ze oppassen. Een heel goed gesprek lijkt me in ieder geval op z'n plaats. Ik ben benieuwd of het tot ze doordringt.
Dat is hier precies zo. Ik heb het mijn man echt moeten leren om tegen zijn moeder in te gaan. Ze liep constant over hem heen en hij slikte altijd alles wat ze zei (ook als later bleek dat hij het er niet mee eens was). Super irritant, want ik vind het ook niet prettig om tegen mijn schoonmoeder in te gaan (om de lieve vrede te willen bewaren). Ik heb daar heel veel met hem over gepraat en hem duidelijk gemaakt dat sommige dingen echt niet kunnen en dat hij dat toch echt moet kunnen zeggen tegen haar. Inmiddels gaat het een stuk beter en ik merk ook dat haar gedrag hierdoor is veranderd. Zijn 'nee' accepteert ze nu sneller dan eerst. Ik denk ook dat het erg belangrijk is dat vooral hij goed aan haar duidelijk maakt dat ie hier niet van is gediend. En niet een terloopse 'mam, ik heb dit liever niet', maar echt een gesprek over deze kwestie waarin hij (samen met jou) zijn wensen kenbaar maakt met betrekking tot voedsel/snoepen.
Ik vind het ook niet kunnen. Het is 'normaal' dat er bij oma en opa gesnoept wordt, maar zeker neit stiekem en al zeker niet als je het vantevoren verbiedt! Bij schoonouders gebeurt het niet echt stiekem ...maar wel zo snel dat we geen tijd hebben om in te grijpen. En het dringt ook niet door als we er eits van zeggen. Lekker eigenwijs! Bah. Mijn moeder vraagt altijd eerst aan ons of hij iets mag.
Ze lijkt me gewoon een echte oma-oma een geen oppasoma.. Als je t gevoel hebt dat ze t echt niet lijkt te begrijpen en jij wilt vast houden aan t standpunt van geen snoep, denk ik dat je beter een proffesionele oppas kunt zoeken kdv/go... Met hen kun je wel die afspraken maken...
Mijn moeder is ook zo erg hoor. Die wil niks anders dan dat mijn kids nu al een lekker stuk chocola wegwerken (9 maanden!!!). Dus heeft ze al een paar keer een likje gegeven aan mijn dochter. En mij gaat het echt niet om dat likje, mag ze echt wel hebben van mij, maar meer op het principe. Dus heb het een keer heel goed uitgelegd (wel beleefd, maar niet aardig ). En laatst waren we daar en zegt mijn vader, nou Melisa van oma zou je nu wel een stukje van dit gebak mogen hebben, maar ja, mag niet van mama. Mijn moeder werd echt boos op hem dat ie dat zei. Dadelijk zou ik nog denken dat ze daar nog steeds likjes snoep krijgt en zou ze niet meer mogen logeren Kwartje is gevallen
Wat erg dat je je schoonmoeder (wat dit betreft) niet kunt vertrouwen! Ik zou dan meteen denken, van "goh, waar zou ze in de toekomst nog meer over kunnen liegen: tv kijken, gamen, bedtijd....", Als er nu al geen goede basis van vertrouwen is.....Later gaan er natuurlijk nog veel meer opvoed-issues een rol spelen, waarin je (schoon)ouders jullie moeten volgen! Ik heb gelukkig heel erg duidelijke afspraken kunnen maken met mijn schoonmoeder, en ze komt ook bij ons in huis oppassen. Het snoepverhaal heb ik hiermee dus meteen getackeld, want dat hebben we gewoon niet in huis! Misschien ook een idee voor jullie?
Ja Duveltje, daar ben ik dus ook wel een beetje huiverig voor. Ze is zo eigenwijs en ze doet alles op haar manier.... Behalve het snoepen, vind ik dat ze ook niet consequent genoeg is, maar goed, zolang er geen hele erge dingen zijn, heb ik daar wat minder moeite mee. Schoonmama komt bij ons in huis, wij hebben niks in huis, maar ze neemt het zelf mee
oei....dat ze het zelf meeneemt dan is wel heel erg! Ik kan me voorstellen dat als het bij haar thuis is, dat ze in de verleiding komt omdat ze het zelf in huis heeft. Maar nu is ze dus willens en wetens jullie aan het dwarszitten. Eerlijk gezegd zou ik het dan wel weten, ook met het oog op de toekomst......Heel jammer, maar ik zou dan gaan voor wat IK (wij....) belangrijk vinden voor ONS kind, en hem meteen weghalen daar. Heel veel succes met je beslissing!
Dit zou ik dus echt niet pikken hoor! Maar heb je ooit op de man af gezegd: 'Ma', ik wil niet dat je hier snoep in huis brengt voor de kleine! Anders zoeken we wel een andere oppas. En hoe reageert ze dan?
Je moet het gesprek met haar aangaan hierover. Ik heb dit dilemma ook met mijn eigen moeder gehad en haar in een gesprek heel rustig uitgelegd waarom wij het niet willen. Het was even slikken, maar nu houdt ze er rekening mee. Ik heb heel duidelijk gezegd: wij eten een stukje gebak bij de koffie, maar we zijn 10x zo groot als Charlotte (bij wijze van spreken) dus zij hoeft dat stuk gebak niet. Ze mag een paar hapjes van ons en verder mag ze wat fruit. Mijn moeder heeft alles eens laten bezinken, omdat ze de reden wel begreep van het 'waarom'. Nu waren we daar gisteren op bezoek, wij kregen een stukje aardbeienvlaai en voor Charlotte had ze een bakje aardbeien in stukjes gesneden zodat ze er zelf van kon snoepen. Iedereen blij, vond het echt geweldig dat het zo dus ook kan. Ik denk dat het belangrijk is dat je de 'waarom' reden goed uitlegt, stap voor stap. Heel kinderachtig misschien, maar als ze het gewone 'nee ik wil het niet' niet accepteren, moet je het uitleggen en dan denken ze er waarschijnlijk nog wel eens goed overna. Succes!
Ja heb ik gezegd, alleen niet dat ze anders dan niet meer mag oppassen Ze ontkent het ook nog: 'hij krijgt geen snoep van ons, alleen als hij bij ons is mag hij best een spekje' ...en een stuk mokkataart, en een ijsje en bitterkoekjespudding. Dus de dialoog aangaan is hee lastig als iemand zegt het niet te doen terwijl we weten dat ze het wel doet. Ook nog vervelend is dat mijn zoontje slecht eet en dat snoep er dus voor zorgt dat hij nog slechter eet... Mss moet ik dan toch maar zeggen dat we het echt niet willen hebben en dat het anders over is met het oppassen, als er niks anders op zit. Dat laat ze niet gebeuren, want dat zou ze heel erg vinden.
uitleggen is idd belangrijk. Wat je ook nog zou kunnen doen (ik zie dat je meisje al ruim 1 is dus een koekje mag ze toch wel?) dat je samen met oma lekkere koekjes voor je kindje uitzoekt. Dan heeft oma toch het gevoel dat ze haar kleinkind iets lekkers, een traktatie geeft en dan hoeft ze niet aan de taart. Fruit kun je thuis ook voldoende geven toch??
idd uitleggen en daarna vind ik gewoon dat oma het moet accepteren.. word daar soms zo kwaad over als mensen niet luisteren ik heb dan gelukkig haast nooit oppas nodig voor mn zoontje behalve vorige week omdat ik naar de tandarts moest.. toen brachten we mn zoontje bij overgrootoma ze wilde graag oppassen en had voordat ik wegging nog tegen haar gezegd dat hij eerst zn fles en daarna groetehap moest...en toen vroeg ze mag ik hem een lange vinger geven en ik zei nee en toen vroeg ze of ze fruit mocht geven ik zei nee dat heeft hij vandaag al op en hij moet echt zn groentehapje straks opeten... kom ik daar weer aan wat is er gebeurd groentehap staat er nog en mn zoontje heeft dus weer fruit op en een lange vinger:x conclusie mn zoontje had daarna niet meer zo'n zin in zn groente