Ik voel een beetje stress in mijn lijf en geen idee waarom (er is geen aanleding toe). Het enge is alleen dat ik momenteel helemaal in paniek raak van dingen die misschien zouden kunnen gebeuren (waar helemaal reden voor is). En ik word dan zo bang dat ik bijna ga hyperventileren, omdat ik denk dat als ik er aan denk dat het dan ook echt gaat gebeuren. Klinkt allemaal misschien een beetje vreemd en ongezond, en ik weet dat is het ook... maar waardoor komt dit?? Iemand misschien ervaring mee?? Ik heb dit trouwens nog nooit eerder gehad..
Ja daar zat ik ook al aan te denken, maar waar komt zoiets zo ploseling zonder aanleiding vandaan? Dat begrijp ik niet helemaal...
Nee niet echt... Nu heb ik 2jaar geleden op mijn werk een hele vervelend periode achter de rug gehad.. (is gelukkig weer opgelost). Misschien heb ik dat niet verwerkt. Toevallig had ik het daar gisteren over en dat ik een beetje het gevoel had dat het weer ging gebeuren... Vannacht had ik dus deze aanval.
Maar als het een paniekaanval zou zijn, dat betekend dat in ieder geval dat ik spoken in mijn hoofd haal en het dus niet hoeft gaan te gebeuren (dat is al een opluchting). Pff zal je altijd zien dat ik zoiets heb als mijn vriend in het buitenland zit..
Heb het tijdens de zwangerschap gehad (vanaf 20 weken, dagelijks)... En zijn idd waarschijnlijk paniekaanvallen. Ik kreeg paniekaanvallen van de paniekaanvallen. Probeer rustmomenten te creeëren, maak je hoofd leeg. En misschien even bij je huisarts langs gaan.
Bedankt voor de reacties.. Het geeft me in ieder geval een beetje duidelijkheid over wat er aan de hand is en dat geeft al rust in mijn hoofd. Ik heb het ook even gegoogled en ja dat was het duidelijk, maar getsie was is dat eng.
Ja inderdaad dat lijkt op een paniekaanval, ik heb het in het verleden ook vaak gehad erg vervelend! Als je om je ademhaling gaat denken, gaat het na een poosje al een stuk beter. Door je neus in en door je mond weer uit, en dat een paar minuten lang dan wordt je al iets rustiger. Sterkte!
je schrijft dat je vriend net in het buitenland is. Misschien was dat de bekende druppel en als je alleen bent raak je al sneller in paniek
Hi! wat je omschrijft dat klinkt idd als een paniekaanval. Probeer je irrele gedachten te relativeren. Als je denkt dat het gaat gebueren, dan gebeurt het ook..en dan denk je..zie je wel dat het ook gebeurd?Is een vorm van selffullfilling prophecy.. Je irreele gedachten relativeren en ombuigen naar reele gedachten kan de stress verminderen.. Als je wel in paniek raakt..bedenk..hyperventilatie voelt als zuurstof te kort..je hebt echter teveel zuurstof vij hyperventilatie en een tekort aan co2..rustig in en uit ademen in een zakje.Als je duizelig wordt..je zult van het hyperventileren niet flauwvallen, veel zijn daar bang voor, maar de kans daarop is juist heelklein omdat je juist teveel zuurstof hebt dan in je bloed.. Probeer geen borst maar een buikademhaling te hebben..en probeer afleiding te zoeken indien je het volet opkomen... Succes!!Hoop dat het tijdelijk is... Groetjes Liz
Nog bedankt voor alle lieve reacties en tips. Ik ben er zelf inmiddels achter gekomen waar het probleem vandaan komt, althans waardoor ik toch wat stress heb ontwikkeld. Ik had er zelf helemaal geen idee van dat ik me hier dus onbewust heel druk om maakte. De paniekaanval was op totaal iets anders gericht, waardoor ik er dus even niets meer van snapte. Maar toen ik vandaag over het onderwerp ging praten, kon ik alleen maar huilen. Niets met mijn werk te maken... En dat zoveel mensen hier last van hebben.. pff lijkt me erg zwaar (zeker als je daar elke dag last van hebt). Dikke knuffel voor jullie allemaal..
Je leert er vanzelf mee om gaan. Als het erger wordt, wel naar de huisarts gaan. Die kan jou of een psycholoog goede tips geven. Ik heb het heel soms nog, maar bijna nooit meer. En.....blijf vooral gewoon de dingen doen, ook al is het eng!