En ik ben al geen Whatsapper. Maar ik heb dus een vriendin die hier voortdurend behoefte aan heeft. Ze appt 's ochtends om mij een leuke dag te wensen, ze appt mij op het werk om te vragen wat ik aan het doen ben en 's avonds tegen negen als ik lekker op de bank zit om film te kijken begint ze lange conversaties over o.a. wat voor eikel haar vriend is. Het is echt heel lastig om zo'n gesprek fatsoenlijk af te kappen. Vanmiddag ook weer van die nutteloze gesprekken. Zij: wat doe je? Ik: ik ben aan het winkelen? Zij: wat ga je kopen? En de vragen blijven daarna komen Ik denk dan dat 'ik ben winkelen' genoeg moet zijn voor haar om te begrijpen dat ik even geen tijd heb. Als ik niet direct antwoord, krijg ik een bericht met '??' Dus ze verwacht gelijk antwoord. Ik begin eigenlijk ook nooit met een app naar haar. Daar krijg ik niet eens de kans voor. Maar in real live vind ik het wel gezellig met haar. Gewoon 1x per twee week afspreken is voor mij meer dan voldoende om even bij te praten. Tenzij er echt iets is natuurlijk. Maar ze voelt het niet echt aan dat ik niet zo op haar Appjes zit te wachten. Maar ik zit er nu aan het denken om haar gewoon maar te zeggen dat ik me erger aan al dat geapp. Maar vrees ook haar voor het hoofd te stoten. Wat zouden jullie doen!
Blauwe vinkjes uitzetten en niet meer meteen reageren. Als je aan het winkelen bent, kun je gewoon terug appen als je thuis bent. Dat is vroeg genoeg
Als je merkt dat ze door blijft vragen zeg je: "sorry, ik ben nu even druk. Ik spreek/bel je later". En dan gewoon niet meer reageren. Ik heb zo'n schoonzus en zij maakt voor iedere zin een nieuw appje. Als ik even niet kijk heb ik zo 12 berichten. Als ik haar vraag beantwoord heb en heb gezegd wat ik wil zeggen zeg ik "ik moet nu dit en dit doen. Tot snel!". En dan kijk ik niet meer.
Hier ook iemand die zo probeert lange gesprekken te voeren; ik stuur gewoon een paar keer wat heen en weer, en dan een 'zo, nu ga ik even verder! tot later!' Als ik geen zin heb om te antwoorden, reageer ik gewoon niet Dus als ze 's ochtends al appt 'wat ga je doen??', kan het best dat ik pas 's avonds reageer; ik voel me niet verplicht direct te antwoorden.
Facebook heb ik ook niet maar als je geen whatsapp hebt sms-en ze je wel. Dat is voor mij geen verschil. Maar dat constant bereikbaar "moeten" zijn is wel irritant ja. Daar doe ik ook niet echt aan mee.
Ik herken het wel, soms zit je zo een hele avond te appen, soms met verschillende mensen, soms met 1 iemand. Wat ik doe: gewoon niet reageren als ik geen zin heb. Of iig niet meteen, dan is diegene ook vaak niet meer online en duurt het even voor diegene reageert. En als ik geen tijd heb app ik dat ook gewoon, zoiets als: "ik zit nu op m'n werk, app je later" Je vriendin kan toch moeilijk verwachten dat je de hele dag je telefoon in je hand hebt?
Ik zou mij gewoon niet verplicht voelen aldoor te antwoorden en desnoods de meldingen van haar appjes op stil te zetten.
Hihi, herkenbaar, ik heb ook zo iemand in mijn whatsapp. Ik reageer gewoon wanneer ik daar tijd voor heb en zin in heb. Inmiddels wordt dat ook wel geaccepteerd denk ik ( krijg geen boze smilies door en it's all cool als we elkaar zien ) Ikzelf heb niet de behoefte om het er over te hebben, maar vind wel dat je het gewoon moet kunnen zeggen dat je je eraan stoort.
Denk dat ik t zou zeggen tegen haar.. onder het mom van: Ik vind t veel leuker om je live te zien en spreken ipv op de app. Als het een goede vriendin is, zal ze dat wel begrijpen toch? Of gewoon niet zo enthousiast zijn in terugsturen. Dan is de lol er wel een keer vanaf zou je denken. Heb je je leesbewijzen en voor het laatst gezien aan of uitstaan? Als ze aan staan, ziet zij dat je online bent geweest, misschien dat ze daarom dan die ?? stuurt.
Ik reageer dan op een gegeven moment niet meer.. soms reageer ik de volgende dag of na een paar dagen, maar ook vaak genoeg dat ik het vergeet en dus helemaal niks meer terug stuur.
Haha, ik ken het! Mijn broertje van 13 appt me de hele dag door, wil me de hele dag bellen en als hij maar een kleine discussie met mijn vader heeft gehad appt hij me: "Zus neem nou eens je telefoon op, papa is weer gemeen" ik snap dat hij me mist, dat is ook zeker wederzijds, we wonen namelijk 3 uur bij elkaar vandaan en zien elkaar daardoor niet zo vaak sinds mijn zoontje geboren is, want ik ga niet zulke afstanden afleggen met een baby van bijna 3 maanden. Maar toch vind ik dat constante ge-app behoorlijk hinderlijk soms
Ik zou gewoon zeggen dat jij niet zo'n whatsapper bent. Waarom zou dat haar voor het hoofd moeten stoten? Zegt toch iets over jou en niet over haar? Zelf weet ik in ieder geval wel wie er in mijn lijst het wel leuk vindt om hele gesprekken te appen of af en toe een flauwekulletje te krijgen en bij wie ik het tot 'noodzakelijk' moet beperken. Iedereen is anders en iedereen gebruikt zijn telefoon op een andere manier. En dat os prima toch?
Zeker! Ik had gehoopt dat ze mijn hints wel zou oppikken. Ik kap namelijk snel af met: ben aan het werk, ben de was aan het opvouwen, ben een film aan het kijken, ik ga de hond uitlaten, krijg telefoon, ik ga naar bed, etc. Ik zeg haar maar gewoon dat ik niet zo'n apper ben. Iedereen bedankt voor het delen van jullie ervaringen en advies. Blauwe vinkjes uitzetten doe ik liever niet. Ik gebruik Whatsapp voornamelijk voor het werk. Toch handig om te zien als collega's werkgerelateerde Appjes hebben gelezen.
Ik zou het zelf vervelender vinden om steeds 'afgewimpeld' te worden (en dat op een gegeven moment heus wel te merken, maar niet te snappen waarom) dan om gewoon te horen te krijgen dat de ander niet zo'n voorliefde heeft voor Whatsapp.
Het zijn geeneens smoesjes hoor. Ik ben altijd wel met iets bezigs. Ik snap ook niet waar zij de tijd vandaan haalt. Zij heeft twee kinderen en ik heb geen kinderen.
Joh, waarom zeg je het haar niet gewoon? Je zegt zelf al dat ze je "hints" niet door heeft. Waarschijnlijk steekt er niks kwaads in, en helpt het juist om duidelijk te zijn. Als je duidelijker bent, en zij geeft je de ruimte, zal het jullie vriendschap alleen maar ten goede komen. Ik ken persoonlijk beide zijden van de medaille. Ik heb met 1 vriendin vaak lange gesprekken op de meest uiteenlopende tijden. Soms smorgens vroeg, soms midden in de nacht en soms in de avond. Maar het is gemakkelijk om in een lang gesprek te verzanden, ook als het bij een van beide niet uit komt. Wij zeggen dat gewoon tegen elkaar. Nu wonen we ver van elkaar af en zien we elkaar ongeveer eens per jaar of om het jaar. Dus lange online gesprekken zijn we wel gewend. Maar buiten dat ben ik van mening dat als je daar niet van houdt, je dat gewoon moet kunnen zeggen. Ook had ik een vriendin die me voortdurend op m'n lip zat. Met telefoontjes, smsjes (we hadden geen app) ik werd er knettergek van. En het was werkelijk een schat van een mens, ontzettend lief was ze. Maar ze walste constant over mijn grenzen heen. Ook na meerdere gesprekken. Uiteindelijk had ik geen andere keuze dan de vriendschap verbreken, wat ik erg moeilijk vond. Maar als ik het niet deed, stevende ik regelrecht op een burnout af.... Wat ik je wil meegeven is: praat met haar, en geef haar een kans, Geef haar ook de tijd om te wennen. Wordt niet boos, maar vertel het haar gewoon als het niet uitkomt. Ik denk dat ze je eerlijkheid alleen maar zal waarderen. De reden dat mensen een vriendschap zo claimen heeft vaak te maken met onzekerheid. Ze overlaad je met aandacht, waarschijnlijk is haar ooit door iemand "onverschilligheid" verweten bij het verbreken van een vriendschap en heeft zoiets erin gehakt. Succes! Komt vast goed
Wauw, wat verschrikkelijk, ik zou gek worden. Vind het heel kinderachtig gedrag, zo opdringerig met die vraagtekens ook. Vraag me dan wel af wat er met haar is, is ze eenzaam, wat heeft ze nodig (en waarom van jou)? Met "ik app je later" schiet je volgens mij nog niks op. Ze moet gaan inzien dat jij niet de hele dag die appjes wil krijgen. Ik zou haar dat vertellen. Ik bedoel, niet iedereen is zo apperig. Ik heb het ook wel eens tegen iemand gezegd. Mailen, prima, maar op mijn telefoon hoef ik niet constant pop-ups / bliepjes / getril om nutteloze informatie.
Ik doe dus precies hetzelfde. Wanneer ik een onzinnige whatsapp krijg als ik aan het winkelen ben, reageer ik gewoon niet. Wanneer ik thuis ben krijg je wel een antwoord. Sommige mensen hebben er ook gewoon een talent voor om op idiote tijdstippen te appen. 'S ochtends voor 9:00 uur heb ik echt wel iets beters te doen als een whatsapp gesprek voeren.
Watsapp laat idd echt alle grenzen van fatsoenlijk gedrag vervagen. Appjes tijdens werk van een ander (en antwoord verwachten): je loopt toch ook niet bij haar bedrijf naar binnen om even te kletsen. En je belt ook niet om ff kort bij te kletsen. Iedereen snapt dat dat niet de bedoeling is maar met watssapp...... Appjes overdag: je verwacht dat een ander alles wat hij aan het doen is meteen of iig heel snel onderbreekt of laat vallen, en meteen aandacht heeft voor een leuk appje terug naar jou. Dat verwacht je niet als je bij iemand langsgaat of als je belt. Je zou het volgende kunnen proberen: Ik bel je vanavond wel even om lekker bij te kletsen, heb even geen zin/tijd voor watsapp. Is 21.00 ok?