Wanneer heb je voor het laatst iets genants meegemaakt en wat was het? Ik begin deze week... wandelde met de kinderwagen. Aan de overkant van de straat loopt een vrouw die heel enthausiast zwaait en roept hey hoe is het met jou? Ik ken haar niet maar ze was zo vrolijk dat ik maar vrolijk terug zwaai en roep goed hoor. En ineens hoor ik achter me. He angelique wat leuk je te zien! Was dus niet voor mij (Ik ben maar snel doorgelopen met rood hoofd). Vanmiddag met zoon door de Mc Drive gereden. Sta ik voor die paal hoor ik ver weg een stem (welkom bij MD mag ik uw bestelling) waarop ik zeg kunt u misschien wat harder praten ik hoor u niet zo goed. Begint mijn zoon te lachen, blijkt dat ik de paal ernaast hoorde voor de andere rij en onze paal nog niet aan was Daarna ging de paal eindelijk aan (en ik was nog afgeleid van mijn blamage daarvoor) zegt de medewerker luid en duidelijk tegen mij goedemiddag bij MD mag ik uw bestelling. Zeg ik terug goedemiddag je spreekt met N.... van P.... (alsof iemand de telefoon opnam). daarna kon mijn zoon niet meer stoppen met lachen. Tot we thuis waren hebben de tranen over zijn wangen gerolt.
Hahaha dat had mij ook kunnen overkomen. Mijn gênante moment: De vrouw waar ik gordijnen kocht en de vrouw die mij zwangerschapsgym gaf haal ik door elkaar terwijl ze niet eens op elkaar lijken. Op een dag kwam ik na de bevalling in de action mevrouw gordijn tegen ik dacht dus dat het mevrouw zwangerschapsgym was. Dus ik riep hooooi mevrouw ... kijk eens ik ben inmiddels bevallen bedankt voor u kaartje (en liet heel trots mijn zoontje zien). Waarop zij overdonderd zei ja graag gedaan. Ik liep weg en dacht nog wat reageerde zij apart. Een paar dagen later haalde ik mijn moeder op om voor haar gordijnen uit te zoeken. Onderweg naar toe kreeg ik de slappe lach omdat ik me besefte wat ik had gedaan. Zij kon er ook om lachen. Laatst kwam ik weer de gordijnen mevrouw tegen in de AH. En twijfelde ik weer wie het ook alweer was.
Ik stond met al mijn boodschappen bij de kassa en was mijn portemonnee vergeten... sta je dan met je goeie gedrag. Ik had haast en had pauze van mijn werk die al bijna om was, dus ik kon de kar pas twee uur later ophalen.
Ik liep laatst in de stad met een jurkje aan, en zat naast de kinderwagen. Terwijl ik opstond vloog mijn jurkje omhoog stond ik daar in mijn onderbroek
O, dit topic! Ik ga stúk. Ik maak aan de lopende band gênante momenten mee. Gênant is my middle name. Ik liep bijvoorbeeld laatst met mijn fiets aan de hand de Jumbo binnen. Pas bij de poortjes (waar de mandjes ook staan) dacht ik: hier klopt iets niet. De beveiliger en caissières kwamen niet meer bij, en ik moet zeggen dat ik er zelf ook wel smakelijk om kon lachen .
Laatst haalde ik mijn zoon op van de bso. De leidster vertelde me dat de kinderen volgende week op de bso konden eten ivm de avondvierdaagse. Ik: "oh ja de avondvierdaagse, dat is 5 dagen toch?" Op het moment dat ik het zei had ik al door dat het vrij dom was wat ik zei.. maar de leidster vond het nodig dit nog even extra te benadrukken: "uh nee, de avondVIERdaagse is VIER dagen.. het woord zegt het al he". Nou ja, laten we het er maar op houden dat ik er niet helemaal bij was met mijn hoofd.
ik heb het eens gehad toen ik zwanger was. ik stond op en ineens liet ik een wind! die kwam eruit zonder dat ik het wist. aah fijn . dus ik zeg met een rood hoofd : uh oeps pardon..
Hahahaha. Zoiets heb ik een keer gehad toen mijn oud-collega vroeg: 'Ga je volgende week mee naar de Roze Maandag in Tilburg?' Ik: 'Lijkt me leuk, op welke dag is dat?'
Ik heb er genoeg meegemaakt maar vind het vooral heel leuk om terug te denken aan de gênante momenten die vrienden en familie hebben beleefd en waar ik dan bij was. Zo heb ik er 2 van heel wat jaren geleden inmiddels maar waarbij ik nog kan lachen alsof ik het pas 5 minuten geleden heb zien gebeuren. Vriend van mij en ik in een winkel. We wilden naar de uitgang lopen en daar moesten we een trappetje vanaf. Vriend van mij loopt voor en ik zie hem zo de laatste 3 treetjes missen. Hij probeert zich nog uit alle macht aan de trapleuning vast te houden met zijn ene hand, zijn balans te behouden met zijn andere hand door die alle kanten op te zwaaien maar valt uiteindelijk toch voluit op de grond, inclusief sliding en al. Hij staat met een knalrood hoofd op en wil zo snel mogelijk naar de uitgang lopen, 3 meter verderop, maar hij was blijkbaar vergeten dat die winkel gesloten deuren had..van glas. Gevolg; knalt er keihard tegenaan met zijn hoofd, je zag nog net niet de afdruk van zijn gezicht er op staan zeg maar. Iedereen die op dat moment aanwezig was was in shock. Iedereen behalve ik. Ik leek wel een speenvarken, kon gewoon niet ophouden met lachen Ik woonde nog thuis en mijn toenmalige vriend was blijven slapen. Ik was mijn make up aan het doen op mijn slaapkamer terwijl hij onder de douche stond. Hij had altijd van die gekke geintjes en zo ook die dag. Hij stapte plotseling naakt en zeiknat mijn slaapkamer binnen, ging voor mijn gezicht staan om 3 tellen met zijn ding te gaan zwaaien en wilde vervolgens terugrennen naar de badkamer. Helaas voor hem had ik laminaat op de kamer en hij natte voeten. Hij gleed dus uit, met zijn voeten tegelijk de lucht in waardoor hij vol naar achteren viel met de rest van zijn lichaam. Dat gaf zo'n enorme klap dat mijn moeder, die beneden zat, naar boven kwam rennen om te kijken wat er in godsnaam was gebeurd. Toen hij mijn moeder de trap op hoorde komen wilde hij zo snel mogelijk de badkamer induiken maar hij kreeg al snel door dat hij dat niet ging redden. Dus in blinde paniek zo'n klein toilethandoekje gepakt om zijn zaakje te bedekken. Toen mijn moeder de slaapkamer binnen kwam lopen en hem zag ging het gesprek tussen hen zo; mijn moeder: 'ow'..en hij: 'tja'.
Dit lijkt op wat ik een keer gedaan had. Ik stond onder de douche, en vriendlief roept: "fafa, kom snel!". Ik dacht dat er wat aan de hand was, dus ik ren de badkamer uit en ga met mn natte voeten keihard onderuit op het laminaat in de gang. Ik land precies met mn hoofd voor de deuropening van de slaapkamer waar mn vriend in zn nakie met schuldbewuste blik staat. Ik krabbel overeind en vraag "wat was er nou??" "ehhh, er staat een blote man in je slaapkamer..." Ik wist niet of ik keihard moest lachen of hem keihard moest meppen
Ik ben echt een en al awkward/gênant.. Gister nog een kind van 4, erg kort geknipt haar, in het gezichtje was het niet heel duidelijk een meisje.. ik allemaal in dingen zeggen als: "hem" en wat een grote jongen, tot ze d'r roze jas aandeed. Kindje had trouwens ook een unisex naam maar oh oh oh ik schaamde me zo!! Vond het sneu voor het kind.
o heeeeerlijk. Dit is zo'n topic die je vooral moet lezen als je alleen bent omdat anders de ander steeds opkijkt waarom je zo in een deuk ligt met je telefoon . Euh... ik kom zelf nu nog even niet verder als enthousiast terug groeten naar iemand die iemand anders begroet.
Nu je dit zegt herinner ik me een bezoekje aan het casino vorig jaar... ik wilde een nieuw spel proberen en stond met man een tijdje te kijken hoe het werkte. Ik vroeg dus als die vrouw dit en dat doet dan verlies ik. Dus mijn man welke vrouw? Ik weer die vrouw die de kaarten deelt. Kijkt degene die de kaarten deelt me aan en zegt met hele zware stem, ik ben een man hoor Alle spelers aan de tafel moesten heel hard lachen. Ik ging maar grappig doen en gaf als antwoord dat ik dacht dat hij een hele lelijke vrouw was
Hahaha ik had een keer bij de kassa dat ik snel alles in de kar aan het pakken was en lij ineens besefte dat ik een hele stapel folders in mijn karretje had gestopt. Deze haalde ik er snel weer uit, maar iedereen had het gezien en schoot in de lach
Dit doet mij denken aan het verhaal van mijn opa en de eerste ontmoeting met de familie van mijn oma. Het was net na de tweede wereldoorlog en hij zou ze voor het eerst ontmoeten. Iedereen was zenuwachtig en mijn overgrootmoeder en oma hadden het hele huis netjes gemaakt, inclusief een keurig gepoetse en in de was gezette vloer in de gang. Komt mijn opa binnenlopen, stapt op de deurmat met uitgestrekte hand om zich voor te stellen en glijdt zo onderuit de gang in en eindigde aan het eind van de gang tegen een kastje aan Af en toe heb ik ook wel van die genânte situaties als iemand teruggroeten die mij helemaal niet begroet. Toen ik een jaar of 18 was liep ik langs een veldje waar een heleboel leuke jongens aan het voetballen waren. Ik was zo druk met kijken dat ik de lantaarnpaal helemaal over het hoofd zag Ben maar gauw doorgelopen daarna.