Ik bel weleens vantevoren op en zeg dat ik wil solliciteren, zwanger ben en een EERLIJK antwoord wil of dat een bezwaar is, want dan ga ik mezelf en hen die moeite besparen. heb er tot nu altijd positieve reacties op gehad, 1x eerlijk gehoord dat het een bezwaar was, daarna aangenomen bij iemand die het niet erg vond
Hier in hetzelfde schuitje. Werk als zwangerschapsverving in een tijdelijke functie. De leidinggevende was zo enthousiast over me dat ze me heeft gevraagd te solliciteren voor een vaste functie want ze wilde me zo graag houden en was echt op zoek naar mensen zoals ik. Besloten het te doen maar net voor ik ging solliciteren kwam ik er achter dat ik zwanger was. Even nagedacht, maar wilde gewoon eerlijk zijn en eerlijk de baan krijgen en anders maar niet. Heb het haar dus met 5 weken verteld, maar haar gezicht vertrok helemaal en er kon niet eens een vrolijke gefeliciteerd vanaf. Toen ik het kantoor verliet wist ik dan ook dat ik kon fluiten naar de baan: inderdaad, niet aangenomen. Toen besloten te solliciteren bij een andere locatie. Hier vanmiddag op gesprek geweest en net te horen gekregen dat ik aangenomen ben!! Helemaal blij, ze waren ook erg enthousiast. Ik heb er alleen dit keer voor gekozen om het niet vooraf al te vertellen, ik wil gewoon een eerlijke kans maken. Alleen nu zit ik met de twijfel wanneer ik het moet vertellen. Ik wil het sowieso vertellen voor ik zou beginnen (1 maart), maar ik lees hier dus dat het geen uitzondering is dat ze de boel dan alsnog afblazen! Dat zou ik toch wel erg vinden hoor. Ga morgen denk ik mijn leidinggevende vragen wat ik het beste kan doen (ookal heeft zij mij ook afgewezen omdat ik zwanger ben).,
Hier nog iemand! Na 9 jaar was gister mijn laatste werkdag. Mijn baas gaat met pensioen. Ik heb 1,5 week geleden een dagje meegedraaid op een bedrijf en na positieve reacties en een contract aanbod eerlijk verteld dat ik zwanger ben. Nou was het ook na even goed nadenken mijn eigen keuze om daar niet te beginnen (wordt gewerkt met chemische middelen en is niet wat ik wil) maar ook zij vonden het niet verstandig. Na de bevalling zou ik wel weer mogen bellen. Ik solliciteer me suf op telefoniste/adminstratieve functies maar hoef uberhaupt nergens op gesprek te komen. Ook mijn brief en cv na laten kijken en die zijn oke. Ik ga er eerlijk gezegd vanuit dat ik niet meer aan het werk kom voor de bevalling, ook omdat ik niet veel ervaring heb. Gelukkig heb ik ww en nog zwangerschapsverlof tot volgend jaar. Ondertussen ben ik met een nieuwe opleiding begonnen. Tja, daar heb ik nu toch tijd zat voor en het is nooit slecht natuurlijk. En wie weet, is er toch iemand die me de kans wilt geven
Wat word ik boos als ik al deze verhalen hoor! Ik werk zelf op een P&O afdeling en zie het dus vanuit de kant van de werkgever. En kan me - buiten dat het van de wet niet mag - niet voorstellen dat je iemand niet aan zou nemen alleen omdat ze zwanger is. Wat is nu 4 maanden eruit, als je jarenlang plezier kan hebben van een goede medewerker? Bovendien weet je altijd, als je een dame van in de 20-30 aanneemt dat er een reeele kans is dat ze zwanger wordt. Ik zou het altijd (in de tweede ronde of tijdens het arbeidsvoorwaardengesprek) zeggen als ik zwanger was. Ten eerste is het geen fijne start als je het op een later moment (bv net na je proeftijd) zou vertellen. Ten tweede zou ik niet bij een bedrijf willen werken waar ze zo met hun medewerkers omgaan!
Ik moet binnenkort overgenomen worden door het bedrijf waar ik nu via het uitzendbureau voor werk... maar ik ga het wel eerlijk zeggen. Is inderdaad niet echt een fijne start om dat daarna pas te zeggen, dan voelen zij zich misschien ook een beetje in de maling genomen...