Velen van jullie hebben vorige keer mijn topic gelezen over sm die ijs gaf aan mij 5 mnd oude dochtertje naar herhaaldelijk 'niet doen' te hebben gezegd. Eerder hebben we met ze besproken dat ze lang zouden komen wanneer hun zoon, mijn man thuis zou zijn, die is 4 van de 7 dagen thuis. Toch ging van de week weer de telefoon of ze langs konden komen, terwijl m'n man op het werk zat. Y. was flink aan het huilen en ik was die dag net bezig het hele voedingspatroon om te gooien dus ik zei "liever een andere keer". Toen ik had opgehangen voelde ik mezelf toch weer zo'n lozer dat ik niet gewoon zei: We hebben toch al eerder aangegeven, als L. ook thuis is. Komt m'n man thuis: en? Hebben ze nog gebeld? Ze hadden hem dus eerst op het werk gebeld en hij heeft daar een hekel aan als hij druk bezig is dat hij gezegd had dat ze mij maar moesten bellen. Ik zei nou lekker is dat! Ik dacht dat wij op één lijn zaten daarin. Hij bood z'n excuses aan dat hij druk bezig was en niet nadacht! Volgende dag komt hij thuis van z'n werk. Heel voorzichtig zegt hij: schat, wat eten we morgenavond, want we zijn uitgenodigd om te komen eten bij m'n ouders. Ik heb gezegd dat ik best wil gaan eten daar, maar dat hij dan van tevoren even belt om uit te leggen wat er mis ging met dat telefoontje, en dat we nog steeds vinden dat ze maar langs moeten komen als hun zoon ook thuis is. Nou dit heeft hij gedaan en ik stond met m'n oren te klapperen: Ik wil gewoon dat jullie mijn vrouw respecteren, en dat jullie naar haar luisteren als ze dingen vraagt. Dat geintje met dat ijs sloeg nergens op, en jij zit haar dan gewoon expres uit te dagen door dat toch te doen, ondanks dat zij haar best deed jou je op je gemak te laten voelen, de kleine aan je te geven em de fles te laten geven. Toen was ik weer een manipuleerster van haar zoon, en houd ik alles voor de gek, en is het niet normaal dat ze alleen mogen komen als L. er ook is. Hij zei ja dat komt omdat dat vertrouwen eerst terug moet komen, als jullie ook tegen haar zo zitten te doen als ik er niet bij ben zijn jullie weer met z'n tweeën tegen haar bezig! Daarna was ik zo trots op m'n mannetje dat ik ineens zelf de kracht had om nog eens op te bellen met het verhaal dat ik L. niet voor alles wil laten opdraaien. Ik heb gezegd dat ieder zijn mening mag hebben, dat meningen ook niet verkeerd zijn, maar dat wanneer puntje bij paaltje komt ik bepaal wat er wel en niet mag bij m'n dochtertje, en dat dat gerespecteerd dient te worden. En dat ik als moeder gerespecteerd dien te worden en als vrouw van L. Dat hij niet meer alleen is en ze dus ook niet van die hoge verwachtingen moeten hebben wat betreft komen eten, visite etc. Toen hij vrijgezel was, natuurlijk kwam ie uit z'n werk lekker vaak eten. Maar nu is er een vrouw die het ook gezellig vindt om te koken voor haar man. Daarbij heb ik gezegd dat ik niet begrijp dat wanneer hun eigen kind 4 dagen in de week vrij is, ze dan perce willen komen wanneer hij er NIET is. En dat het ook gewoon niet gaat gebeuren. En dat ik niet snap dat als ik een manipuleerster ben ze zo graag bij MIJ op de koffie willen. Mijn moeder komt ook niet op bezoek wanneer mijn man alleen is.. Ik ben haar kind, ze wil mij graag zien.. Ik begrijp dat gewoon niet. Na dat telefoontje voelde ik me zo goed en opgelucht! Eindelijk eens alles kunnen zeggen wat me dwars zat! We zijn er gaan eten en het ging gewoon oke. Geen verwijten, steken onder tafel etc. Heb wederom de kleine bij opa en oma op schoot gezet en ze de fles laten geven. Ik ben de beroerdste niet, maar het moet voortaan van twee kanten komen, want ik heb nu geleerd om van me af te bijten! En ze moeten accepteren dat L. en ik aan elkaar blijven hangen, zeker nu we beginnen voor een tweede pareltje! *Blij en trots!*
SUPER!!! respect voor jullie! Meer woorden heb ik er niet voor! Ja.. dat jullie hier heel trots op mogen zijn. Grenzen aangeven is heel moeilijk. En jullie hebben het wéér gedaan!
Goed gedaan meid!!! Maar ff iets anders. Ik begrijp dat je de naam van je man niet in zn geheel op zp wilt, aangezien je hem L. noemt. Alleen ben je het 1 keer vergeten. Misschien moet je t ff aanpassen...
Goed gedaan! Ook van manlief, samen een front vormen maar dat ook echt zo voelen is heel belangrijk bij een schoonloeder zoals die van jou!
Ja lekker snugger Bedankt lieve meiden! Nieuwe start en hopelijk gaat het nu beter worden Oppassen durf ik niet aan, dat blijft nog wel zo. Maar we zien wel hoe het loopt.
Ik heb je vorige topic gelezen, en wat ik hier nu lees verbaasd me echt. Hihi wat een kracht en lef om voor je zelf op te komen. En ook een lieve man die voor je op komt en niet meteen voor zijn ouders kiest. You go girl!
Goed gedaan Ytest!! Ik heb 'even' je andere topic gelezen en dikke respect voor jou dat je hebt teruggebeld Vind het wel lef hebben hoor!
YEAH!!!! Goed bezig meissie. Ik ben trots op je. Dat oppassen hoef je nu echt niet te besluiten joh. Laat dit eerst maar eens een tijd goed gaan en dan de volgende stap. Maar voor nu is het een goed begin.