Ik begrijp je wel, ik hoor ook soms om me heen dat kinderen geen contact meer willen met de ouders, of er nooit heen gaan. En dat ligt echt niet altijd aan de ouders. Ik begrijp dat niet (tenzij het bijv. om misbruik of mishandeling gaat, dan begrijp ik het natuurlijk wel, maar vaak gaat het om onbenullige dingen) Ik zou mijn ouders nooit laten barsten.
Pfff moeilijk onderwerp.... Het is natuurlijk nooit zwart wit..... In mijn geval hebben mijn ouders mij laten barsten..... Maar je gevoel is heel herkenbaar, ik zou mijn kinderen nooit zo laten barsten als bij mij gebeurd is. Ik lijk daarin totaal niet om mijn ouders, maar ik ben echt als de dood dat ik later een slechte band met mijn kids zou kunnen hebben ik word al niet goed bij het idee...
Kan mij ook echt niks bij voorstellen. Mijn ouders hebben 5 kinderen en we zijn met zijn 7-en zo hecht met elkaar. Niks kan ons uit elkaar halen. En we hebben genoeg issues gehad hoor met vriendjes van zussen of vriendinnen van broers maar nooit zover dat een van hun onze ouders of de rest van de familie niet meer wilde spreken. Ik hoop dit ook nooit mee te maken met mijn eigen kinderen.
Je noemt de volledige voor en achternaam van je bio vader in je openingspost, hou er rekening mee dat als je op zijn naam googled en nu als 1e hit op Google tevoorschijn komt, lijkt me niet handig?
Dat was het eerste wat ik ook dacht! Verder kan ik me (gelukkig) totaal niet voorstellen dat ik geen contact meer zou hebben met mijn ouders. Natuurlijk, er zijn soms wel wat strubbelingen, maar dat is normaal. Ik kan ze echt niet missen! Hopelijk denkt ons zoontje daar later net zo over..