Uhm is dat niet te danken aan jullie eigen instelling? Op de een of andere manier willen vrouwen iedereen pleasen en dan vooral hun kinderen en hun man. Hier gaat mijn man echt niet op de bank zitten als hij thuiskomt. Hij laat de hond uit en gaat t eten maken terwijl ik me bezig hou met de kinderen. Na het eten ruim ik alles op terwijl hij zich bezig houdt met de kinderen. We leggen ze samen op bed en daarna ploffen we samen op de bank. Als hij n late dienst heeft sta ik er wel alleen voor, maar dan heeft hij in de ochtend het huis al gedaan. Als een van de kinderen ziek is nemen we de afspraken van die week door en bepalen we samen wie er thuis blijft. Veel vrouwen doen alles maar en vragen niks aan de man. Geloof me, ik ben nog geen man tegen gekomen die dit uit zichzelf doet sommigen mannen zijn zo gepamperd door hun mammie dat ze niet anders weten dan dat het voor hun geregeld wordt
Ik hoop zo dat je dit sarcastisch bedoelt, maar ik ben bang van niet... Misschien wordt het tijd een beetje mannelijke attitude te kweken dan... mijn hemel... waar is het zelfrespect in dit topic???? Je kunt de dingen toch verdelen? Afspraken maken over wie wat doet? En bellen voor administratieve dingen kan ook op werk hoor, je krijgt toch pauze? Je zit niet de hele dag aan een ketting zonder telefoon. Hoe denk je dat mensen dat doen die beide de hele week werken?
Nou, mijn vriend voelt meer schuldgevoel naar onze dochter dan ik hoor. En terecht ook wel.. Hij hoeft zich idd minder druk te maken over het regelen rondom haar, maar hij heeft dan weer een veel grotere verantwoordelijkheid over financien en in zijn werk.
Wij hebben nog geen kinderen maar ik kan me ook niet voorstellen dat mijn man zich straks laat verwennen en ik me de benen onder de kont vandaag loop. Nu moet ik hem wel een schop geven altijd maar als ik wat vraag doet hij het altijd.
Ik begrijp jullie deels. Maar wat ik niet begrijp is dat veel mannen zich minder verantwoordelijk voelen. Die van mij werkt net zo hard in huis als ik. Brengt 's ochtends de kinderen naar school zodat ik ook een baan kan hebben. Doet mee in het huishouden, brengt de kinderen naar bed, is veel in en om het huis aan het werk... we gaan samen koffie drinken als de kinderen op bed liggen en het werk is gedaan. We zitten samen in deze relatie en hebben samen voor kinderen gekozen. We nemen dan ook gezamenlijk de verantwoordelijkheid. Als je fysiek echt minder bent en je man/vriend neemt nog steeds niet bepaalde verantwoordelijkheden op zich, dan denk ik dat een stevig gesprek onderling erg gewenst is.... Echt lieve dames, alleen het feit dat je moeder bent wil niet zeggen dat jij meer moet lijden. Ik snap dat dat wel in ons zit maar probeer je mannetje te staan en samen tot een werkbare taakverdeling te komen!
zoals ik al eerder heb geschreven heb ik een lieve man die overal in meehelpt dus dat zit goed. maar toch omdat ik zelf ook een Wajong heb een chronische ziekte snap ik ts erg goed. en haar gevoel.
Zucht, lezen is ook een vak..... Mijn man werkt 50 uur pw, soms meer, ik meestal rond de 10. en daarnaast helpt hij dus ook nog mee in het huishouden (wel minimaal, maar goed, ik vind het logisch dat ik het meerendeel op me neem) Maar hij helpt wel altijd mee met de kinderen in bad doen, er 1 naar bed brengen, is degene die 's nachts uit bed gaat om te troosten (omdat ik dus vaak niet wakker wordt, ivm slechthorendheid) Mijn man kan simpelweg geen kinderen naar school brengen, aangezien hij om half 6 al weg is. Dus moet ik het echt gewoon zelf doen. Dat is geen onwil, hij is er gewoon niet. Nou, dan vind ik toch echt wel dat ik die andere taken op me mag nemen. Dat is dus al gewoon door ons verdeeld. (al denk jij van niet) Maar soms lijkt het mij gewoon fijn om je alleen maar druk over je werk te hoeven maken, en dan thuis komen, een kop koffie drinken en gewoon kunnen eten, zonder te bedenken wat je nu weer eens zal maken. Bovendien ruimt hij samen na het eten met de oudste de keuken op.
het gaat niet om of mijn man genoeg doet of niet , als hij niet thuis is van 7.30/18.30 is het erg lastig om de kinderen naar school te brengen e.d. he. Ik stofzuig zo 1 x in de 4 mnd ( de rest doet mijn man dus) , dweil nooit, vaatwasser uitruimen doen de kids,inruimen doe ik alleen op een goede dag, was doe ik , maar ook alleen als ik goed ben heb gewoon zoveel kleding dat ik een week niet hoef te wassen en als het niet lukt trekt hij er in een dag een zooi wassen door ( als hij thuis is dus) . kids douchen/bad doen we altijd samen en hij doet ze 8 van de 10 x naar bed , alleen dus . want dan ben ik al afgedraaid. het'oneinigheidspunt" hier is het slingeren en niet kunnen vinden van spullen .. hihi en dan nog is een "normale"dag vaak al erg zwaar. Qua verantwoording is het inderdaad ook gewoon omdat hij aan het werk is en dus verantwoordig over zichzelf heeft, zijn werktijden zorgen ervoor dat ik de verantwoording ober halen en brengen van 3 personen heb en zoals veel vrouwen een ingebouwde kalender heb Zoals verwacht gaat het vandaag alweer een stuk beter en is het gewoon even doorbikkelen nog . Over 8 mnd gaat shannon ook naar basisschool en over 4 mnd. mijn neefje ook, dus dan kan het heen en weer rijden ook afgewisseld worden met mijn zusje, ben ik met een beetje geluk bij mensen geweest die zoveel verstand van ruggen hebben dat ik ook weer wat kan sporten en kan ik weer wat voor mezelf oppakken+ schoonmaakster. Vandaag samen zijn nieuwe leaseauto uitgezocht en mijn vader heeft ervoor gezorgd dat onze camper motor weer verder gemaakt is. Morgen gaat mijn man dus verder klussen aan de elektra van de camper en over 3 weken gaan we op vakantie.. heerlijk.