Heey dames, Tot een paar weeken geleden ging ons zoontje zonder problemen slapen maar nu... Hij wil s avonds niet meer slapen in zijn eigen bed, ik dacht dat hij mischien geen middagdutje meer nodig had maar dan alsnog gaat hij niet slapen maar huilen! Als ik hem bij mij in bed leg slaapt hij wel en leg hem dan in zijn eigen bedje, maar wil dit natuurkijk niet! Zijn er meiden die dit ook hebben mee gemaakt en hoe hebben of zouden jullie dit aanpakken... Liefs
ik denk dat ik niet de enige bent met dit advies. doorzetten en in zijn eigen bed leggen. Niet aan toegeven! Dit moet je wel zeker een week volhouden. Je eerste x is verschrikkelijk en daarna neemt het langzaam af, Om de 5 min kijken en terug leggen of even zeggen dat hij nu moet gaan slapen. Lekker je afleven in je topic elke avond hoe het gaat en je krijgt vast en zeker zo steun van al die leuke moeders hierzo! Sterkte en succes!
Mijn dochter heeft deze fase al een tijdje. Eerst hebben we elke keer samen met haar bij haar op de kamer gezeten (in een makkelijke stoel). Maar ze klampte zich echt aan me vast en ik kreeg haar met geen mogelijkheid terug in bed. Ze was echt verdrietig en bang. Sindsdien nemen we haar gewoon bij ons in bed als ze erom vraagt. Ze heeft het nu nodig, en de fase gaat vanzelf over net zoals alle andere fases.
Hij is zo'n beetje 2 toch? Het is een fase. Kwestie van doorzetten. Hier duurde het een paar weken, en daarna sliep hij 's avonds weer makkelijk in. En maakte overdag ook nog een tuk van 2,5a3 uur..
Hij is in maart 2 geworden.. Heb je hem gewoon laten huilen in bed ? Ik ben bang dat, dat mij echt niet gaat lukken, ik dacgt ook het gaat vanzelf wel over maar ik ben zo bang dat hij er aan gewend raakt! Best moeilijk!
met 2.5 jaar had mijn zoontje ook zoiets. Hij wees zijn bed aan en , dus dacht dat hij fantasie had ofzo.. Hij werd gewoon bang..Maar nu gelukkig slaapt hij weer terug in zijn eigen bed.
Ik liet hem wel huilen. We zijn er eerst naast blijven zitten. Maar dan brulde hij net zo hard door. Alleen uit bed was een optie voor hem. En niet voor ons.. Maar ik kon aan de toon ook horen dat het anders was. Hij haalde tussendoor momenten rustig adem. En als we de trap opliepen was het direct stil ipv doorsnikken zoals bij echt verdriet. Dat was een reden om het vol te durven houden..
Hoi, Wij zitten met dezelfde situatie. Onze dochter wordt volgende maand 2 jaar en het slapen gaat nu al een paar weken superslecht. Het in bed leggen gaat moeizaam maar dat is niet het grootste probleem, ze wordt s nachts ook wakker en komt dan haar bed uit (peuterbed) en gaat dan op de deur slaan en soms maakt ze m open. Afgelopen wkend waren we een wkendje weg en toen sliep ze in een ledikantje maar toen hadden we hetzelfde probleem, huilen midden in de nacht. Heeft er iemand enig idee waarom ze midden in de nacht wakker wordt en gaat huilen en vervolgens ECHT NIET terug in bed wil en vraagt of ze bij ons in bed mag...?? Nu haar broertje eindelijk doorslaapt willen wij ook wel weer eens een nachtje doorslapen....zucht... Sterkte voor iedereen met slechte slapertjes.... Groetjes Claudia
Onze zoon heeft ook zo'n periode gehad, om half 8 naar bed en vervolgens net zo lang huilen tot wij naar bed gingen om 10 uur. We hebben m een paar weken beneden gehouden tot wij gingen slapen, en daarna weer afbouwen met steeds een half uur eerder naar bed. Nu is er niks meer aan de hand en slaapt hij gewoon, met af en toe een uitschieter want soms huilt hij nog wel eens. Maar ik haal m echt niet zomaar naar beneden of in ons bed, dan moet ik al denken dat er wat is.
ik blijf er even bijliggen tot hij slaapt kwestie van nog geen 10 minuutjes vaak. ik laat een lichtje aan en de deur open ga dan naar beneden.verder is het bij ons net als bij adi, ik ben van mening dat een kindje je gewoon nodig heeft dan.bij de oudste 2 is het ook goedgekomen dus ik laat me niet gek maken. ik heb hier sowieso een heel andere visie op dan de meeste hier, die vinden dat een kind van kleins af aan persé in een eigen bedje moet en moet doorslapen, want anders leren ze dat nooit meer en verwen je ze.ik deel die mening dus absoluut niet. een kind onder de 3/4 kan uberhoubt nog niet doorslapen.en maakt nog zoveel mee in de hersenen die steeds groeien dat ze soms mama broodnodig hebben om alles te kunnen verwerken.het ene kan weer wel zelf in slaap vallen als het wakker wordt en de andere heeft gewoon wat meer tijd nodig.
het lijkt wel of ik het verhaal van mezelf lees, ons mannetje wil ook niet gaan slapen het is nu half 2 's nachts.... wij hebben alles al geprobeerd en laten huilen is geen optie omdat ie dan zo overstuur raakt dat ie gaat overgeven... nou sorry maar ik laat m niet in zijn eigen braaksel zitten... ben eigenlijk een beetje wanhopig aan het worden
hoe oud is hij matje? heeft hij al een groot bed? dan ga je er gewoon even naast liggen met je arm om hem heen ( zonder te praten en zonder poeha), wedden dat ie zo inslaapt. en dan ga je weer naar bed.
@blup hij is nu 2,5 jaar ook je tip heb ik geprobeerd, maar het wilde niet lukken. hij slaapt inderdaad in een groot bed
Hier hetzelfde probleem sinds de overgang naar een 'groot' bed een week geleden... Het naar bed gaan is het probleem niet eens zo (10 minuutjes op een stoel in d'r kamer een boek lezen en ze is weg), maar het 's nachts wakker worden... grrr Ze werd altijd al meerdere keren wakker 's nachts, maar nu is wakker ook echt WAKKER (als in: spelen!!) Maar als ik dan aangeef dat spelen prima is, maar ik daar niet bij blijf zitten (dan gaat mama slapen in mama's bed) is de wereld te klein. En idd, hier ook tot kotsen aan toe... laten huilen is voor mij dus niet echt een optie, ik zal er dan hoe-dan-ook heen moeten om het bed te verschonen Als ik erbij blijf zitten is het speelkwartier, als ik de kamer uitloop krijskwartier (lees: meerdere uren). Vannacht weer 2 uur bezig geweest van 3 tot 5. En dan gaat je wekker om 6 uur omdat je moet werken... ik ben maar helemaal niet meer gaan slapen. Kortom: tips heb ik niet, medeleven wel! En ik blijf meelezen...
Mijn dochter heeft al haar hele leven dat soort 'fases'! Er zijn zooooveel manier om er mee om te gaan. Probleem is alleen dat de meeste zachte methoden niet bij ieder kindje werken. Maar aan jezelf om dat uit te zoeken..:s Het ligt er ook aan wat jij als ouder wil en hoever je bereid bent te gaan. Aangezien het zijn eerste keer is dat hij echt moeilijk doet met slapen (?), zou ik niet aanraden om hem direct te gaan laten huilen tot ie een ons weegt. Zeker niet als je denkt dat je dat niet kan. Dan gaat het je waarschijnlijk ook niet lukken. Persoonlijk is het mijn methode om van te voren duidelijk aan te geven wanneer (bijv na deze puzzel) ze naar bed gaat. We hebben een vast bedritueel en vaste bedtijden. Als er overdag niets aan de hand is, blijft ze gewoon in bed. Consequent en duidelijk zijn dus. Als ze huilt/roept, ga ik haar wel kort troosten, als ze door blijft gaan om te 10 minuten. maar goed, mijn dame heeft om de haveklap zo'n fase, dus ik 'moet' wel streng zijn, anders slaapt ze nooit goed (en dat trek ik niet meer ).