Waarschijnlijk kunnen jullie me ook niet helpen met dit "probleem", maar misschien herkent iemand dit en kan diegene zeggen of het een fase is of iets anders. Sinds onze dochter een paar weken terug ziek werd haalde dat haar hele ritme overhoop. Niet gek natuurlijk. Ze kwam voor een late avondfles en 's nachts nog een keer voor een fles. Die gingen dan ook helemaal op, pure honger. Ze sliep ook wat slechter. Nadat ze weer beter was bleef dit zo, maar dat konden we wel begrijpen. Het oude ritme komt niet zomaar opeens weer terug zodra ze beter is. Inmiddels zijn we drie weken verder en nog is er weinig verandert. Ze slaapt overdag prima, maar 's avonds wilt ze niet slapen. "Vroeger" sliep ze rond half 8/8 uur en anders uiterlijk half 9 's avonds en dan was ze ook echt moe. Nu proberen we haar rond half 8 naar bed te brengen, ze lijkt dan ook een beetje moe. Maar ze gaat rechtop zitten en huilen. Ze kan dan ook rustig ruim een half uur stil rechtop zitten. Dan kan ze weer jammeren, etc. Slapen doet ze in ieder geval niet. Dus dan halen we haar er maar weer uit. Ze speelt even beneden, maar wordt liever continu door ons bezig gehouden. Als ze dan uiteindelijk toch erg huilerig wordt brengen we haar weer naar bed. Dan gaat het weer precies zo als eerder beschreven. Honger is het niet, vaak wilt ze niets eten of weinig eten. Eerst dachten we nog dat het aan het middagslaapje lag, maar dat maakt alleen uit als ze pas rond 5/6 uur in slaap valt tot 7 uur/half 8. Dan is ze 's avonds tot half elf wakker (of later), zoals vandaag. Heeft ze haar middagslaapje vroeger (rond een uur of 3) dan slaapt ze rond half 10 's avonds. Ze komt ook nog steeds 's avonds laat, rond een uur of twaalf voor een fles. En 's nachts rond 4 uur weer. Toevallig 3 nachten deze week niet en toen opeens vannacht weer wel. Dit blijft zo ongeacht wat ze op een dag eet. Hoewel ze sowieso voor een nachtfles komt als ze niet veel heeft gegeten op een dag. Water geven of laten huilen werkt niet. Ze gaat rechtop zitten en uiteindelijk staan en huilen. Is dit een fase die bij deze leeftijd hoort? Wij weten namelijk echt niet meer hoe we dit kunnen veranderen. Wij kunnen nu niet naar bed tot zij slaapt En we komen al slaap tekort door drukte en ziekte hier. Ik zeg wel eens dat zij ons naar bed brengt, zodra zij slaapt gaan wij onderhand ook Dus iemand tips? Of iemand die mij hoop kan geven dat het een fase is????
Ik herken je verhaal zeker. Ik lees aan je verhaal dat je dochter waarschijnlijk iets ouder is dan toen mijn zoontje dit had. Hij is nu 5 maanden en had dit in het "begin" ook. Hij is te vroeg geboren en had iets een achterstand met drinken en groeien. Ook heeft hij een week in het ziekenhuis gelegen. Hierdoor is zijn ritme een beetje omgegooid en sliep hij niet voor 1 uur snachts. Hij werd ook smorgens pas om 10 uur wakker of ik moest hem zelf wakker maken. Nu werk ik (nog) niet dus voor mij niet zo heel erg, maar voor mijn vriend was het wel pittig aangezien hij er om 5 uur uit moet. Ik kan je zeggen dat hier niet echt een oplosing voor is. Niet dat ik weet iig. Wat je idd kunt proberen en wat ik ook heb gedaan is hem gewoon eerder naar bedje doen. Maar dit werkte bij mijn zoontje ook niet. Een geruststelling: er komt een periode dat het anders word en het ritme langzaam gaat verschuiven. Zo ging het bij ons van 1 uur naar 12, naar 11, en nu slaapt hij meestal om half 10/10 uur! En is hij rond 8 uur wakker. Het is even bikkelen maar je word uiteindelijk beloond!
Ze is nu bijna één jaar oud 's Ochtends is ze rond 6/7 uur wakker, dat verschilt nog wel eens, maar rond die tijden is ze zeker wakker. Tenzij ze rond 4 uur 's nachts nog voor een fles komt dan wil ze wel eens pas rond half 8/8 uur wakker worden. Dus ze slaapt niet extreem veel 's nachts. En dan slaapt ze overdag nog twee keer, maar goed daar is weinig aan te veranderen. En dat proberen te beïnvloeden werkt ook niet. We hebben inderdaad geprobeerd haar gewoon op tijd naar bed te brengen, maar ze trapt er niet in Nou als het nu ook bij ons ooit verschuift komen we weer op haar oude slaaptijd uit Duimen dus! En is zeker vermoeiend, vooral omdat we beiden werken.
Dat kan ik begrijpen ja als je beide werkt! En dan moetje er ook nog snachts uit! Ons zoontje slaapt door (al vanaf het begin trouwens) dus daar hebben we wel geluk mee. Ik weet ook heel goed dat dat best bijzoder is hoor voor een pasgeboren baby! Wat je misschien kan proberen bedenk ik me net (ik weet niet of jullie dat al doen trouwens) is misschien het naar bed gaan extra leuk maken door een verhaaltje voor te lezen of te zingen. Of b.v. dingen zoals een schilderijtje of knuffel benoemen en langslopen in haar kamer (dit deed mijn vader vroeger altijd bij mij). Maak er een soort ritueel van. Zodat ze weet dat dat bij het naar bed gaan hoort en ze weet: nu moet ik echt gaan slapen. Misschien kan het helpen? Succes!
Nou we zijn er ook niet aan gewend haha, ze sliep met anderhalve week al door 's nachts. De eerste maanden was ze dan wel een huilbaby, maar 's nachts sliep ze altijd. En dit bleef ook zo naarmate ze ouder werd. Heerlijk was het. Hooguit als ze ziek was dat ze 's nachts kwam. De eerste keer dat ze echt haar ritme kwijt was, was in februari 2011 toen ze een week in het ziekenhuis lag (rota virus). Na een week of twee kreeg ze haar oude ritme weer terug. En nu een paar weken terug werd ze ziek en twee keer achter elkaar en haar ritme was weer weg. Om ook niet meer terug te keren Misschien dat we 's avonds maar inderdaad wat anders moeten doen. Normaal vond ze onze routine van overdag ook goed voor de avond. Raar genoeg gaat het overdag echt gewoon nog goed. Het is puur de avond (en nacht). Het is in ieder geval het proberen waard, hopelijk heeft het effect
Hmmmm... Lastig he dit soort dingen? Wat is dat toch met ziek zijn en ziekenhuizen. Lijkt wel of de kleintjes dan extra verstoord worden in hun ritme?! Probeer iig wat dingetjes uit en kijk wat ze prettig vind. Ik sta er zelf ook verbaasd om hoe snel kleintjes gewend raken aan en bepaald ritueel. Als ik Jamie 1x vergeet zijn fruit/groentehap te geven of melk geef i.p.v. dan vraagt hij er zelf wel om door te huilen. Ik heb een soort van ritueeltje voor het naar bed gaan: Ik geef Jamie rond half 10 een schone luier en doe hem zijn slaapzakje aan, dan krijgt hij een papfles en meestal valt hij dan wel in slaap. (als ik het per ongeluk iets later doe begint hij zelf ook te huilen!) Soms valt hij niet meteen in slaap en dan masseer ik zijn gezichtje met een klein beetje lavendelolie. Dat vind hij heel fijn en dan valt hij vanzelf in slaap. En wat ook wel belangrijk is is een uur voordat ze naar bed gaat geen drukke activiteiten meer te doen. Het zijn kleine dingetjes maar misschien kan het enorm helpen.
Thnx voor jouw tips. We hebben haar wel rustig gehouden, maar ze is niet echt rustig van haarzelf haha. Ze is ook niet extreem moe ofzo. Maar normaal kunnen we haar bij de normale signalen op bed leggen en dan slaapt ze (wrijven in d'r ogen, gapen, etc), maar alleen 's avonds dus niet haha. Ik zal eens een andere routine voor de avond proberen. Nu ga ik slapen, morgen zal ze wel weer vroeg wakker zijn. En ik reken ook op een nachtfles.
Vervelend dat je lieve meid zo moeilijk in slaap komt 's avonds en dan ook 's nachts nog komt... Wij hebben 's avonds het volgende ritueel: om 20.00 uur krijgt ze de fles. In principe niet eerder of later, behalve als ze heel moe is. Dan gaat ze huilen en krijgt ze op dat moment de fles. Meteen daarna uitkleden, slaapzakje aan en naar bed. Ik lees altijd een verhaaltje voor en ze heeft een 'muziek'nijntje, die zet ik aan. En dan ga ik weg. De laatste tijd gaat ze eerst hee hard huilen als ik wegga (verlatngsangst), maar valt na 5 min. meestal wel in slaap. Ze heeft ook weleens avonden dat ze niet in slaap kan komen, dan huilt ze veel. Ik laat haar altijd in haar bedje, maar ga er dan bij zitten. Als ze dan rustig is, ga ik weg. Vaak gaat ze dan weer even huilen, maar valt dan vrij sne daarna toch in slaap.Meestal gaat dit goed. Als Liza 's nachts wakker wordt (gebeurt gelukkig heel weinig), dan laat ik haar ook in haar bedje liggen en blijf even bij haar totdat ze weer rustig is. Ik laat haar dus eigenlijk altijd in haar bedje en geef haar pas iets te drinken als ze echt niet rustig wordt (is 1x gebeurd, maar toen had ze heel slecht gegeten overdag). Zou het bij jouw kleine meid ook geen verlatingsangst kunnen zijn?
hier ook al een tijdje wat onrustig met slapen...onze kleine is bijna 11 maanden maar hij heeft dit al twee weken...misschien wel normaal voor deze leeftijd?
We hebben n(nog) niet echt een ritueel, maar doen het net zoals overdag met slapen en eigenlijk ging dat altijd prima. Ze sliep ook pas slecht nadat ze ziek is geweest. Maar dat kan toeval zijn. Als ik bij haar op de kamer ga zitten en haar laat liggen dan gaat ze echt hard huilen. Wordt ze 's nachts wakker dan is er ook echt iets (honger/pijn/etc). Zou kunnen. Hoewel dat al stukken minder is dan eerder. En met slapen deed ze nooit moeilijk ondanks die verlatingsangst. Nu ook niet, tenminste overdag merk ik er niets van. Ik hoop op een fase en we gaan proberen een ander ritueel toe te passen. Misschien helpt dat