Soort van nieuw

Hallo allemaal,
Ik ben soort van nieuw hier. Heb al het nodige meegelezen maar zelf nog niet of nauwelijks gepost of gereageerd.
Inmiddels ben ik er aan toe om ook daadwerkelijk te reageren op forumberichten. Waarom nu pas? Omdat de afgelopen maanden in een soort roes aan me voorbijgetrokken zijn, het ging ineens in sneltreinvaart.
Even in het kort;
Mijn man en ik proberen nu bijna 3 jaar zwanger te raken. Eerder was mij gezegd dat de risico's bij een evt zwangerschap veel te hoog zouden zijn vanwege mijn schildklierafwijking (miskraam of gehandicapt kind), waardoor ik eerder nooit aan mezelf als moeder heb gedacht.
Bij de overstap van internist (ik was inmiddels 35) bleek dat m'n vorige internist me jarenlang verkeerd heeft voorgelicht. Ineens mocht ik gaan nadenken over potentieel moederschap, iets wat me de nodige maanden aan geestelijke struggles heeft bezorgd.
Eenmaal de knoop doorgehakt dat we het zouden gaan proberen leverde bijna 2,5 jaar geen zwangerschap op. Maar ik werd wel ouder en ouder.
Inmiddels ben ik 39 en hebben we afgelopen januari de stap naar ivf gewaagd, in de hoop dat ouders worden ons gegeven is.
Eind januari jl hadden we onze eerste afspraak in het Antonius ziekenhuis in Utrecht en toen werd ons verteld dat we ivm UMCU een wachttijd van enkele maanden moesten verwachten. 2 weken later was m'n eerste menstruatiedag en we konden, mits we voor tp naar Zwolle wilden, direct van start.
Inmiddels zijn de eerste punctie en tp geweest, helaas zonder resultaat. De cryo's die er nog waren hebben het ontdooiproces niet overleefd, dus nu moeten we wachten op de volgende mogelijkheid.

 

Dank je wel
Ik hoop dat een derde jullie gegeven mag zijn

 

Ik had m ook het liefst voor de medische tuchtraad gesleept, maar gelukkig voor velen is hij met pensioen gegaan. Niet dat ik daarmee m'n leeftijd in jaren terugga overigens 😥.
Dank je wel in ieder geval Nizzie86