vrijdag middag krijgen we een rondleiding bij de peuterspeelzaal , wij vinden het wel tijd dat dochter ( bijna 3 ) 2x per week kan spelen met andere kinderen, maar sinds ze me heeft horen bellen om de afspraak voor de rondleiding te maken is het drama ze zegt 20x per dag dat ze niet naar school wil en bij mama wil blijven. rustig uitleggen dat het alleen een rondleiding is en papa,mama en zus ook meegaan was ook niet goed. ze wil niet en zet het elke keer op een krijsen. nu heb ik het maar zo gelaten en heb ik het er niet meer over maar nog steeds blijft ze het heel vaak per dag zeggen. als ik dan over iets anders begin en het dus negeer blijft ze er zelf over doorgaan tot de tranen weer komen Ik vind het zo zielig. eerste wat ze vanochtend zei toen ze wakker werd is, mama ik wil niet op school spelen Ik weet eigenlijk niet goed wat ik het beste kan doen. Ik hoop heel erg dat als ze er uiteindelijk is ze fijn kan spelen , en het is natuurlijk maar een rondleiding , ze staat nog niet ingeschreven. hoe pak ik dit aan ?
Even bellen met school en aangeven dat ze zo reageert. Misschien hebben zij nog tips het is vast niet het eerste kindje wat zo reageert. Ik zou haar wel meenemen. Heeft ze een favo knuffel etc.? Deze geven soms extra steun. Aangeven dat je eerst gaat kijken en dat je samen gaat. Onze dochter gaat al een paar maanden maar zegt nog steeds ik wil niet naar school. En vanmorgen gaat ze zonder morren met een grote lach de deur uit met haar rugzakje op haar rug. In de vakantie zei ze wel 10 x ik ga niet meer naar school. Als ik haar daar ophaal wil ze niet mee.. Peuters.. Hahahahah
Ik zou gewoon gaan...ze weet zelf nog amper wat het inhoudt dus ze zegt nee op iets wat ze niet kent.
Gewoon gaan met haar. Kom op ze is 3 jaar jze moet mee waar jij gaat. Huilt ze etc prima zou ik dat vinden. Je kan eerst 1x doen en kijken hoe dat gaat en later overleggen met psz wat beste is. Als ze 3 jaar met mama thuis was is logisch dat ze de verandering niet wil. Daarom gaat mijn dochter met 2 jaar op psz en met 1 naar kdv puur dat ik niet wil dat afhankelijkheid. Ze moest op kdv huilen eerst maar ik gaf haar aan en ging weg. Nu wil ze niet meer weg als ik kom ophalen en als ik zeg dat we morgen naar kdv gaan gaat ze gelijkhaar rugzak inpakken met knuffels. Het lijkt mij belaagrijk in jullie situatie dat ze op psz wel gaat. Leg haar uit dat het geen school is en hoe dat zit etc. Succes
Ik zou eerst even bellen naar de psz om te zeggen dat ze er heel erg tegenop ziet, dan weten ze ervan, maar ik zou toch wel gaan. Mijn zoontje wou absoluut niet naar de huisarts toen hij drie was, maar toen hij eenmaal geweest was, vond hij het prima en sindsdien gaat hij zonder problemen. Hij wist gewoon niet wat het inhield.
Ik zou gewoon gaan, je dochter vertellen dat jij mee gaat, dat ze daar veel leuk speelgoed hebben en meer niet. Mijn dochter vond het ook wel spannend, maar toen ze eenmaal al het speelgoed zag, was ze wel om en wilde ze juist niet meer mee naar huis Bellen naar de psz lijkt me niet nodig. Gewoon eerst kijken hoe het gaat, als ze echt gaan starten, kun je nog prima aangeven dat ze het spannend vindt.
gaan was ik ook zeker van plan. het is meer, hoe ga ik nu om met haar gedrag. aangezien wij er al voor de 2e dag geen woord meer over zeggen maar zij tig keer per dag ineens overstuur word en zelf begint over ''school'' op de een of andere manier lijkt het alsof ze denkt dat ik haar daar neerzet en niet meer ophaal ofzo terwijl ik heel duitdelijk verteld heb hoe het zit Piccolina, ze is 3 en gaat waar jij gaat, huilen prima tja, dat klinkt leuk maar in de praktijk werkt dat toch wat anders vind ik. ik ga niet met een krijsend kind de straat op wat roept NEEEE ik wil nieeeeet. ( bijwijze van )
Hoe goed kan ze praten? Weet je waarom ze niet wil gaan? Heb je dat al aan haar gevraagd? Ik zou het een beetje vergelijken met een speeltuin. Lekker met andere kindjes spelen. Natuurlijk is het geen speeltuin maar elk kind vind een speeltuin geweldig. Met kindjes spelen enz,..
Hoe lastig ook, ik zou toch doorzetten. Volgend jaar is ze 4 en dan moet ze wel. Dan is het toch beter om er aan te wennen op de psz. Hebben ze daar ook veel meer tijd voor en komt echt vaker voor. Heb je enig idee waar die angst/weerstand vandaan komt? Gaat ze wel eens alleen naar een oppas of familielid ofzo? Mijn dochter had (logisch) geen flauw benul bij wat een peuterspeelzaal was, was geen kdv gewend, alleen opa's en oma's. Zijn ook eerst een keer wezen kijken, ze vond het leuk, had toen een beeld en wilde na de zomer graag heen, hoewel ze wel steeds de bevestigin gnodig had dat ik haar kwam halen. En dat doet ze nog steeds hoor, dan breng ik haa rweg en dan zegt ze even dat ik haar weer kom halen. Ja hoor zeg ik dan, ik haal je weer op (of oma als ik werk). Maar verder vindt ze het prachtig. Ik vraag me dus echt af waar een kind die weerstand vandaan haalt als ze geen flauw benul hebben van waar ze heen gaan. Heeft ze slechte ervaringen?
Niet te veel over praten. Het is super spannend ze weet niet wat het is wat het inhoud. Kortom ze protesteert tegen iets wat ze niet kent. Misschien een rondje lopen vandaag morgen rondom de peuterspeelzaal dan weet ze in elk geval de richting al. Misschien hebben ze een web site daar naar foto.s laten kijken en gewoon vrijdag mee nemen. En ik zou met dochter alleen gaan zonder man en dochter even een op een. Gaat vast en zeker goed komen. Onbekend maakt onbemind. Als ze al zo lekker kan kletsen is ze denk echt wel toe aan de peuterspeelzaal en zal er een ( leuke wereld voor haar open gaan).. Is mijn verwachting wennen is altijd lastig.
Ik zou het onderwerp ook even laten rusten en niet over beginnen.. Het is denk ik het nieuwe wat eng is. Voor de een is het moeilijker dan voor een ander. Haal wat boeken uit de bieb over school en psz. Dat maakt vaak al duidelijker wat het echt is. Speel wat rollenspel met haar pop of knuffels en laat die in huis naar school gaan. Mijn dochter heeft erge scheidingsangst en zal in april starten, ze is van maart. Eerder heb ik het niet gedaan, ook de angst die speelde en in de drukke maanden i.c.m zindelijkheid erbij. Ik ga wel langer wennen en heb dit aangegeven bij de psz. Ik ga haar niet zomaar achterlaten want ik ken haar, dat werkt averechts. Misschien kun je de aanloop met lezen, langslopen, rollenspel alvast oefenen en de rondleiding iets uitstellen tot deze druk weg is? Voor mijn eigen dochter vind ik het ook belangrijk dat ze dit gaat leren, maar wel op haar tempo. Mocht het zo lopen dat ze start met 3,5 jaar, prima, als het maar voor de basisschool gelukt is. Daarnaast oefen ik wel vaak in de speeltuin, bieb, supermarkt e.d, om haar zelf dingen te laten doen. Zelf de moed opbouwen om zonder mij te gaan en dat lukt hartstikke goed. Stapje voor stapje. Ik merk dat haar broertje een ander karakter heeft, die gaat gewoon. Ze leert daar ook misschien wat van.
Niet meer over beginnen, gewoon gaan, evt niet eens zeggen waar je naartoe gaat maar haar er gewoon mee 'overvallen'. Ze zal snel genoeg merken hoe leuk het is. Ik heb nog nooit een kindje gezien op een psz wat niét blij werd van al het speelgoed wat er is.
Noem je het zelf ook school? Ik heb het altijd psz genoemd, maar hoor wel vaker mensen over school praten. Peuterspeelzaal klinkt al anders en roept minder snel verkeerde verwachtingen bij ze op. Misschien heeft ze via oudere neefjes/nichtjes/buurkinderen een beeld van school gekregen en denkt ze dat ze daar nu heen moet.
Ze kan het niet benoemen , dan zegt ze. Ik ga niet met kindjes spelen ik blijf gewoon thuis. Maar het waarom blijft een raadsel Wij noemen het psz maar ze heeft gevraagd of het net als school is en toen heb ik wel verteld dat het er een beetje op lijkt. Misschien is dat dus het probleem dat ze school niet wil omdat ze iets opgevangen heeft van andere kinderen hier uit de familie. Ze gaat wel eens naar oma als ik weg moet maar is wel best aan mij gehecht. Ik denk dat ik haar inderdaad vrijdag maar gewoon mee moet nemen zonder te zeggen wat we gaan doen Bedankt voor alle reacties
Ik zou me ook niet zo druk maken en gewoon gaan. Ze is inderdaad bijna 3 en weet eigenlijk niet waar ze nee tegen zegt. Als ze eenmaal gaat zal ze vanzelf zien hoe leuk het is. Het afscheid kan in het begin moeilijk zijn maar dat zou ik ook kort houden en er geen drama van maken. Er is namelijk geen reden om zo dramatisch erover te doen.
Ik zou wel uitzoeken waarom een 3jarige niet met andere kinderen wil spelen, mij klinkt dat erg raar in de oren eerlijk gezegd. Hoe is haar dagelijkse leven verder? Heeft ze afgelopen drie jaar veel kans gehad om met leeftijdsgenoten te spelen? (Speeltuin, indoorspeeltuin, familie, kinderfeestjes enz) Hoe gaat ze om met andere kinderen? Speelt ze goed alleen? Is haar fantasie goed, verzint ze eigen wereldtjes/rollenspellen enz? En daarnaast, zij heeft toch geen idee wat een psz/ school inhoudt? Ik zou op deze leeftijd toch vrij snel die overstap maken naar schoolse ritme, spelen met kinderen, leren om in groepsverband en onder gezag van anderen te functioneren enz. Over een jaartje moet ze dat de hele week..
nou ze speelt volop met kinderen, hier thuis maar ook als we bij vrienden om familie zijn met kinderen, maar ook als we bijvoorbeeld naar ballorig gaan oid dan kan ze ook goed met andere spelen. waar het niet naar ''school'' willen vandaan komt... geen idee
Waarschijnlijk ergens opgevangen en dat is blijven plakken gewoon niet meer over beginnen en anders spreken over PSZ.
Dan zou ik het laten rusten en haar gewoon tzt meenemen zodat ze het zelf kan beleven. Ze heeft natuurlijk geen benul van wat het begrip inhoudt, en zo feb lezen gaat ze het echt wel leuk vinden.
Ik zou wel aangeven bij PSZ hoe zij er tegenover staat. Dat ze dus extra moeite gaan moeten doen om haar te overtuigen . In plaats van een echte "rondleiding", is het misschien een optie dat ze gewoon gelijk een uurtje meespeelt? Maar dat jij erbij blijft of intussen wordt rondgeleid. Zo kan ze de boel ineens écht ervaren maar is mama nog in de buurt. Is er overigens toevallig geen kindje uit de buurt dat er ook naartoe gaat? Als je dan dezelfde dagen zou nemen, kent ze gelijk al iemand.