Gister te horen gekregen dat ik dus pco heb... Dat valt nu toch ff rauw op mijn dak. Gister kon ik er nog luchtig mee omgaan maar ben. Nu ingestort. Vind het toch allemaal best eng. Wss heb ik afgelopen maandag mijn eisprong gehad dus afwachten geblazen. En daar na helemaal afwachten wat gaan mijn cyclus doen. Ik ga stoer door met afvallen en hopelijk komt het dan goed. Pfff moest het gewoon ff van me afschrijven. Tips en ervaringen zijn natuurlijk welkom.
Het ís ook gewoon ontzettend eng om opeens in terecht te komen. Het is een moeilijk traject om in te zitten en als ik eerlijk ben: het gaat meer tranen kosten dan dit en dat mag ook gewoon! Het gaat vaak veel verder dan alleen een lichamelijk iets, de manier waarop jij had "gepland" zwanger te worden neemt opeens een heel andere wending en daar moet je jezelf de tijd voor geven om te verwerken en vooral niet wegstoppen. Heb je nog geen behandelplan gehad? Clomid is meestal de eerste stap. Wel wil ik je een tip meegeven: blijf communiceren. Sowieso met je man; over je angsten, over je verwachtingen, over hoe hij je hierin kan steunen. Maar ook heb je misschien wel mensen in je omgeving waar je het ook mee wilt delen. Er rust wel een bepaalde taboe op, merk ik omdat ik er juist heel open over ben, maar het zou je nog verbazen hoeveel mensen er met vruchtbaarheidsissues te kampen hebben en waar je je verhaal mee kunt delen. Hoe dan ook, héél veel succes met afvallen en ik hoop dat je snel een positieve test in handen mag hebben.
Hier ook pco en flink geschrokken, nu, een jaar later bijna uitgerekend! In de meeste gevallen is het heel goed te behandelen en worden er veel meiden zwanger! Er is n pco topic waar ik zelf voorheen meeschreef, denk dat je daar wel n plekje kunt vinden om je gevoel te delen... Mij heeft t altijd erg geholpen! http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/458354-toekomstige-pcos-mamas-deel-3-a.html Wanhoop niet, er is volop hoop!
Kop op! Er is heel veel mogelijk ondanks pco. Ook ik heb 't en ben wel alweer een tijdje bezig maar nog lang niet door alle mogelijkheden heen. Loop je nu onder behandeling bij een gynaecoloog?
Hoi, Ook ik heb PCO. Alhoewel bij mij zit het iets anders in elkaar en de gyn wil het nog niet echt PCO noemen. Wij zijn sinds maart bezig maar ik word ontzettend onzeker van mijn cyclus. Op advies van de gyn bloed laten prikken op de 1e dag van mijn menstruatie en daaruit bleek dat ik vruchtbaar genoeg ben om, zonder behandeling, zwanger te worden. De gyn vind dat we het nog een half jaar moeten proberen. Mijn cyclus zit meestal rond de 40 dagen.... Toen we, na het bloedprikken bij de gyn waren zat ik in mijn vruchtbaarste periode. We hebben dus geklust. Heel veel vreemde 'symptomen' die ik normaal niet heb. Om nu uit te gaan van mijn langste cyclus, ben ik nu 3 dagen over tijd.vandaag een zw test gedaan maar die was negatief.... Ik wordt er zo onzeker van. Hoe gaan jullie hier mee om? Misschien een rare vraag maar als ik zwanger zou zijn, zou je, omdat je PCO hebt, ook minder snel hcg aanmaken? Heel veel succes allemaal! Liefs
Bedankt voor jullie berichtjes. Ik heb nog geen behandelplan omdat ik eerst moet afwachten of mijn eimook echt geweest is en ik dus ongi ga worden volgend weekend. Hoop natuurlijk van niet maar dan om een andere reden maar die kans is vrij klein denk ik.... Wel goed ons best best gedaan. Als mijn cyclus daarna weer langer dan zeven weken duurt mag ik weer bellen. Ze had het er over dat die medicijnen ook van negatieve invloed kunnen zijn om zwanger te worden...
Clomid, bedoel je? Tja, het is maar de vraag of het werkt voor je sowieso. Baarmoederslijmvlies kan erg dun blijven met Clomid en dat is niet gunstig voor de innesteling. Ook heb je een iets vergrote kans op een miskraam dacht ik. Ze weten niet van tevoren hoe je lichaam erop reageert, het is echt een kwestie van proberen en als ze zien dat het voor jou niet werkt, op een andere manier (hormooninjecties of bijvoorbeeld een operatie) overstappen. En zelfs daar stoppen de opties nog niet. Het komt wel goed, het heeft alleen een stuk meer tijd nodig dan de meeste mensen nodig hebben.
Hier een inmiddels mama met PCO. Voor mij was het niet echt schikken maar eerder een opluchting toen ik eindelijk te horen kreeg dat ik PCO had. Nu wist ik waarom ik zo weinig en zeer onregelmatig ongesteld werd en kon er wat aan gedaan worden. Na 4 rondes clomid, waarvan er maar 1 werkte ben ik overgestapt naar Puregon. Ik was direct de eerste ronde zwanger, dit werd helaas een miskraam. Maar ook de tweede ronde was gelijk raak dit bleken 2 vruchtjes te zijn. Inmiddels ben ik dus moeder geworden van een tweeling. Ik wil je bij deze heel veel succes wensen en hoop dat ik een goed voorbeeld voor je ben! Succes!
Hoe 'zwaar' is het bij jou? Want dat verschilt heel erg. Sommige vrouwen hebben veel symptomen en hebben daardoor nauwelijks een eisprong, ik heb het ook maar wel gewoon redelijk regelmatige eisprong. Ik ben er wel een dieet voor gaan volgen wat mij veel geholpen heeft.
Weet niet hoe zwaar... Blijkbaar heb ik me druk gemaakt om niets want ik ben zwanger.... Heb daadwerkelijk eindelijk een goede eisprong gehad en die is dus bevrucht joepie!
Hoi allemaal, Ik ben nieuw hier. Ik heb 2 jaar geleden de diagnose pcos gekregen. Geen verrassing want ik was op mijn 18e nog niet ongesteld. Toen heb ik de pil gekregen. Maar ik had het gevoel dat dit niet klopte. Dus gestopt met de pil. En medicatie gekregen om zwanger te kunnen wirden. Nooit gebruikt want mijn relatie liep stuk. Mijn huidige vriend en ik hebben een sterke kinderwens. Hij weet wel van de pcos, maar is natuurlijk spannend of het gaat lukken. Ik heb verder geen pcos symptonen. 2 januari heb ik een afspraak om de spiraal te verwijderen en weer opnieuw het gesprek aan te gaan met de arts. Ze lieten al doorschemeren dat ik het weer opnieuw een jaar moet proberen, terwijl ze al eerder de diagnose hebben gesteld. Ik lees vanaf nu hier mee naar jullie ervaringen en hoop natuurlijk op het beste..