hoe moeilijk het ook klinkt, en ik weet ook zeker dat er mensen zijn die mij nu met een scheef gezicht aan zullen kijken.. Ik zou haar geld hier voor gebruiken. Niet haar geld geven om de lening af te lossen, maar haar geld LENEN om de lening af te lossen. Je zult hierdoor voor jezelf meer rust in je leven krijgen en je kunt zo op je eigen tempo haar dat geld terug betalen. Maak een lijstje voor jezelf wat haalbaar is. Ik weet zeker dat het dan goed komt! Rust in je eigen gezin is ook heel belangrijk en juist omdat je nu zo twijfelt over het contact kun je er beter voor zorgen dat je de situatie afsluit en er niet meer bij na hoeft te denken van "oohja ik heb er ook nog een lening lopen"! Succes meid, hou je taai!
Oeps hier komt ook een mening waar je denk niet op zit te wachten. Maar daar komt het. Ik zou het ook doen geld lenen van me dochter! En daarna weer verder sparen plus wat je geleend hebt zou me er niet eens druk over maken. Dus doen dan ben je in een klap van het gezeur af en je schuld. Daar bij vind ik van sommige dat de liefde van het kind het belangrijkste is! Maar eten drinken IN HET HIER EN NU nog veeeeeeeeeeeeeeeel belangrijker. Dan een spaarkening van de kinderen in de toekomst! Heb zelf ook nooit een cent gekregen van me ouders en altijd zelf me boontjes moeten doppen, Mijn kinderen zal ik straks steunen met wat ik heb maar ze mogen toch echt zelf zorgen voor hun rijbewijs en of opleiding! Wel zal de wasmachiene eten drinken en wat spekken wel mogelijk zijn maar een spaarrekening ben al blij als ik de maand door kom.
Alle meningen zijn welkom! Daarom vraag ik ze Maar ik denk dat ik er inderdaad uit ben! Ik ga het gewoon gebruiken en dan betaal ik wat ik normaal overmaak aan mn stiefvader, haar terug elke maand inclusief wat ze normaal al kreeg (dat gaat zowiezo al automatisch dus dat blijft) Super meiden bedankt!!!
Apart ik zou dat dus niet kunnen zeker neit in deze tijd.. opleidingen zijn verschrikkelijk duur en werken en een opleiding gaan we samen maar sparen kun je dan bijna niet... @ts fijn dat je wat besloten hebt!
Ja ik zou het wel doen, je hebt nog meer als 15 jaar de tijd om het terug te storten dus dat moet wel lukken. Als je hierdoor veel ellende kan verkomen zou ik het gewoon doen en je hoeft je echt niet schuldig te voelen
Mijn idee. Zo ben je van de verplichtingen aan je vader af en gebruik je niet je dochters geld, maar leen je het tijdelijk. Lijkt mij een prima oplossing.
Ik snap het niet helemaal Maar wat is er apart aan dan. Moet ik van mijn wia uitkering ook nog sparen voor me kids als je dat bedoeld. Ik ben al blij als ik het einde van de maand gewoon zo al haal. En daar bij er is niks mee om zelf je rijbewijs of opleiding te betalen. Ook al is het duur!
Het geld wat op de spaar rekening staat is van jou, jij hebt er voor gewerkt, jij heb het gespaard. Lekker gebruiken en dan met ee nschone lij weer verder gaan.
Heel offtopic, maar; Ik heb 3 jaar(vd 4) van mijn opleiding zelf betaald, inclusief boeken, én in die tijd mijn rijbewijs behaald. Ik heb mezelf echt niet over de kop hoeven werken, niet hoeven lenen én ik kon nog leuke dingen doen, het laatste jaar woonde ik zelfs op mezelf. Ik spaar voor mijn kind(eren) zodat ik ze later kan ondersteunen wanneer nodig, maar niet om maar alles voor ze te betalen, ze moeten zelf ook leren wat de waarde van geld is.
Ik wil alleen maar zeggen dat ik het zeer onverstandig vind dat je wel voor je dochter spaart, maar niet voor jezelf. Om die reden vind ik het voorstel van je vriend niet onredelijk, omdat jij zelf onredelijk bent geweest wat betreft het sparen.
Oh en mijn ouders hebben het nooit breed gehad, maar qua rijbewijs en studie ben ik prima terecht gekomen hoor. En mijn ouders hadden toen ik 2,5 jaar was nul euro op de spaarrekening staan en ik kreeg geen aanvullende beurs (omdat mijn vader allerlei onkostenvergoeding bij zijn salaris in had zitten, waar de belastingdienst geen rekening mee hield). Bovendien vind ik het wel erg veel geld, zeker 2500 euro als je pas 2,5 bent...
Daar heb ik geen probleem mee! Ik heb mijn partner voor een aankoopproject dat we samen hebben ondernomen, ook een deel van het geld voorgeschoten dat hij mij terugbetaald. Dit heb ik gedaan omdat zijn spaargeld in fondsen zit en die een flinke deuk door de crisis hebben gekregen. Ik heb gezegd dat hij moet wachten om dat geld eraf te halen wanneer het terug op normale hoogte staat, en dat hij dan pas terug moet betalen.
ik zou het niet doen. zo heb je straks steeds een ander excuus om even wat van haar spaarekening te pakken. en op den duur komt het niet meer terug. als je vriend straks meespaart zou het een ander verhaal worden, nu vind ik niet dat hij kan beslissen over geld waaraan hij niks heeft bijgedragen. ik wil je dan ook adviseren een nieuwe spaarekening te openen als je straks samen voor beide kinderen gaat sparen. zodat dit geld los blijft staan van jullie samen. verder ben ik het met yukl eens. ik vind het ook zeer ...appart... en zeer onverstandig dat je niks voor jezelf ( je gezin dus) spaart en wel voor je dochter.
Ben het wel eens met yukl (wel voor je dochter sparen en voor jezelf niets opzij leggen, komt niet zo heel verstandig over). Sowieso vind ik eigenlijk dat je een lening van familie/vrienden zou moeten terugbetalen voor je verder gaat met sparen voor je dochter. Of je daar het eerder opgebouwde spaartegoed ook voor zou moeten gebruiken, dat ligt gevoelsmatig wat moeilijker. Betaal je je stiefvader liever elke maand iets terug, of doe je het liever ineens. Inhoudelijk maakt het geen klap uit (behalve als je boetes krijgt van de bank voor vroegtijdig opnemen van spaargeld). Ik vind het mooi en fijn als ouders een potje voor hun kinderen hebben, maar dat hoeft geen dikke schatkist te zijn. Ze kunnen altijd zelf ook nog werken voor wat ze later allemaal willen hebben en doen. (mijn situatie: spaargeld wat m'n ouders opzij hebben gezet gebruikt om rijbewijs te halen. studie bekostigd vanuit wezenpensioen en een lening. die lening heb ik inmiddels afbetaald (ongeveer 13 jaar na afstuderen was ik eraf). niks mis met lenen om je studie te betalen; je hebt er zelf ook profijt van dus je kunt die investering best in jezelf doen. tijdens m'n studie ook wel wat bijbaantjes gehad, die gebruikte ik om vakanties van te kunnen betalen.) Dus sparen voor je dochter is een mooi iets, maar overdrijf het niet en leg voor jezelf ook iets van reserves aan.
Ik snap ook niet dat je aan de spaarrekening van je dochter gaat zitten als je vriend het geld je kan lenen? Dan kies je toch voor het laatste? Alhoewel ik het belachelijk vind dat partners elkaar geld lenen vind dat als je kiest voor een leven samen het geld ook voor beide is.
O ja, ik heb nu ook een lening bij m'n partner. Ik heb geld van hem geleend om m'n auto te kunnen kopen. Omdat ik nét een nieuwe baan heb, jaarcontract, kreeg ik geen gewone lening. Hij had dat bedrag gewoon op een spaarrekening staan en wilde het mij lenen. Er gaat nu maandelijks een vast bedrag van mij naar hem en in twee jaar betaal ik het helemaal af. Ik vind het dus ook niet raar om een lening bij je partner te hebben.
snel afbetalen die lening. Het is gewoon jou geld. Wist je dat bij de belasting het spaargeld van je kind gewoon meetelt voor je eigen spaartegoed. ( als je het vast zet oid misschien niet) Wij sparen niet zo heel veel voor de kinderen . Wel wat hoor maar we lossen wel elk jaar wat van onze hypotheek af zodat wanneer zij gaan studeren we daar niet zoveel geld meer aan kwijt zijn en hen meer kunnen ondersteunen. En het is toch een schuld van jou en niet van je vriend. Als je vriend nou verwachtte dat je zijn schuld zou aflossen met je dochters spaargeld. Dat is een ander verhaal. En wij zijn getrouwd en al het geld wat binnenkomt gaat op een rekening. Zou er bloednerveus van worden als ik bij alles moet nadenken van wiens geld wat betaald moet worden.
Ben denk ik de enige maar ik zou meteen geld van de spaarrekening halen en de lening linea recta terugbetalen en dan zelf elke maand het bedrag op de spaarrekening terugstorten. Zo ben je af van de lening bij jouw/zijn ouders (sorry weet het ff niet meer) Ik zou het zelf niet fijn vinden als er ergens een schuld open stond terwijl ik het geld notabene zelf op een spaarrekening heb staan.