ik denk ook dat je qua factor stress eens bij jezelf te rade moet gaan. ik lees hier heel veel topics van jou hand over dingen dat ik denk, je bent aan het muggeziften. vooral in de topics over je partner in combie met je kindje waarvan je steeds aanhaalt dat hij niet de biologische vader is maar wél blabla bla enz enz.laat de boel eens wat meer los en ga eens kijken wat er dan gebeurd.ik denk dat daar een heleboel stres zit. die 2.500 euro worden wel afbetaald. als je erin geslaagd ben om in 6 maanden die andere 2.500 af te betalen zie ik dat niet als een probleem.
nou ja kijk ik heb zelf ook een uitkering maar spaar toch al is het maar 2 euro per maand.. Wat ik apart vind is dat er mensen gewoon helemaal niet sparen en hun kinderen het dus in zekere zin maar uitlaten zoeken als ze 16 zijn.. Maar ik denk dat er bedoeld word de opleiding na de middelbare school? dat mag ik hopen tenminste dat heb ik gister verkeerd gelezen.
weet niet of ik ouderwets ben dan. maar als je samenwoont dan heb je toch gewoon 1 rekening? zijn geld is jou geld en andersom en je overlegt als er grote dingen moeten worden betaald. ik heb zelf bij mijn broer een kleine lening lopen maar hij weet dat als het vakantie geld komt ik alles afbetaal. in de tussentijd hoef ik niks te betalen.
zo doen wij het ook. we hebben geld gespaard voor onze oudste om de opleiding te betalen waar ze in sept aan begint. maar mijn dochter weet heel goed de waarde van geld en hoeveel alles kost. ze gaat in de vakantie 3 dagen in een asiel werken om een gedeelte bij te dragen.( ze is nog geen 18 dus met name het reisgeld wordt een hele hap ) wij helpen haar , maar we hebben nog 2 kinderen en ze zou dat ook niet willen. het is haar eer te na volledig op onze zak te teren.ze zet ook al een jaar beetje opzij van haar zakgeld voor een rijbewijs en wij leggen er straks vanaf haar diploma over een dikke maand ook 50 euro per maand bij.de rest doet ze zelf.
Ik zou het ook niet doen, als je stiefvader nog op zijn geld kan wachten dan moet je het gewoon laten zoals het is. En als je een keer een mooie meevaller hebt dan extra aflossen..
Uit nieuwsgierigheid: heb je van die 5000 euro die je hebt geleend ook een deel op je dochters spaarrekening gezet? Dan vind ik dat je dat bedrag sowieso moet terugbetalen, want dat is niet de bedoeling. Een spaarrekening is geen vaste last, je hebt het niet nodig om van te kunnen leven op dit moment. Wat je vriend zegt, kan ik me wel in vinden. Jullie zijn van plan om vanaf 3 jaar 100 euro per maand te sparen. Als je dat volhoudt tegen de tijd dat ze 18 is, dan heb je 18000 euro erop staand. Ruim voldoende voor die studie en haar rijbewijs. En probeer ik ook wat voor jezelf te sparen
Ik heb alleen je eerste verhaal gelezen en niet de andere reacties. Ik zou het spaargeld wel gebruiken om de lening (gedeeltelijk) af te lossen. Je schrijft zelf dat je veel voor hebt gespaard, dat als je meer verdiende het naar de spaarrekening van je dochter is gegaan. Als er nu al 2500 euro op de rekening staat dan is dat toch een enorm bedrag voor zo'n klein meisje? Je vriend benadert het verstandelijk en ik kan hem hierin volgen. Tegelijk begrijp ik dat je je hier schuldig over kan voelen. Misschien kan je daarom een gedeelte van haar spaargeld gebruiken om een groot gedeelte van de lening af te lossen. Dan blijft er nog een groot bedrag aan spaargeld over voor zo'n klein meisje . Succes met je overwegingen.
Mooi omschreven. Je moet er niet te zwaar aan tillen. Het doet toch niets af voor de liefde voor je dochter?
nee nee 2x dubbel nee wij hebben het helemaal niet breed ! kunnen net net net rondkomen maar er word wel gespaard voor de kleine en dat blijft staan waar het staat het is voor haar
Dat meen je niet!!!!! Jullie zijn toch samen? Het is toch JULLIE geld?? Hoezo doet hij hier zo moeilijk over? Aanbieden bij hem te lenen?!?!?! Sorry dat was niet zo aardig maar ik vind het ook erg gemeen van je man om dat zo voor te stellen.. Jullie zijn toch samen?
Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar ik zou ook het geld even van je dochters rekening halen. Je hebt stress vanwege de situatie, dat is niet goed voor de baby, en als je er niets aan doet hou je die stress ook. Wat wil je nu? Een zwangerschap die niet goed gaat, een hoop stress en sores, en een goed gevulde spaarrekening. Of, Een heerlijke onbezorgde zwangerschap, en een goed gevulde spaarrekening? Je dochter ziet niks van die rekening, weet er helemaal niks vanaf, waarom zou je het niet doen? En ik las net iemand die schreef dat het aso is om niet voor je kinderen te sparen: Natuurlijk is het wenselijk dat je voor je kinderen spaart, maar gelukkig leven in een sociaal land, waardoor studeren toch ook gaat als je geen geld hebt. Je zou maar een uitkering hebben oid, waar moet je het dan van betalen? Hier gaat er elke maand een bedragje op zijn rekening, maar soms gaat het ook even niet, en dan gaat er ook niks naar zijn rekening. Soms is er nog meer over, dan krijgt hij wat meer. Ik zou mij er niet zo druk om maken hoor.
Ik zal ze in de tijd dat het zo ver is zo veel mogelijk helpen met wat ik kan. En zeker tot ze 18 zijn zal ik de meeste kosten dragen met school ect ect. Zouden ze een brommerrijbewijs willen met 16. Dan vind ik dat ze er zelf een baantje voor mogen zoeken om dat te bekostige. En mij nu al kennende ik zal ze nooit zonder geld eten of wat dan ook laten zitten maar ik ga ze wel vertellen dat ze van af 18 echt verwoordelijk zijn voor hun eigen rekeningen dat mama niet van plan is dat in de gaten te houden. Hoop wel tegen die tijd dat ik ze de waarde van het geld heb kunnen bij brengen en dat je niet altijd kunt krijgen wat je wilt krijgen. Maar dat je daar wat voor moet doen studeren/werken ect ect. En ik ben er ook voor me kinderen hun eigen fouten te laten maken wat betreft finacieel. Kan me herinderen van mijn tijd toen ik net 18 was. In die tijd had je nog girochecks nou moet bekennen van dat is leuk maar ik vergat er bij dat je het toch moet terug betalen als je te veel opmaakt met girobetaalchecks hahah heb vijf jaar de giro moeten afbetalen omdat ik een vakantie met die checks geboekt had Heb me lesje wel geleerd haha.
sorry maar ben ik het niet mee eens mijn ouders hebben nooit voor mij gespaard waarom niet omdat ze het niet hadden mijn vader werkte alleen en mijn moeder mag niet meer werken en ik en me zusje koste al genoeg later toen ik 15 was ben ik gaan werken full time ik moest huishoudegeld betalen al dat geld heeft mijn moeder gespaard en later terug gegeven toen ik ging samenwonen in spullen .. (pannenset bankstel ) noem het maar op sorry maar als het niet kan kan het niet .. !
Ben ik het ook mee eens ze is het geld eventjes kwijt maar die aflossing die je doet aan je ouders los je dan aan haar iedere maand af .. Dan heeft ze dat bedrag ook weer terug in 6 maanden
Met het risico dat ik nu hele volksstammen over me heen krijg... Als ik eerlijk ben vind ik dat je vriend er nogal een punt van maakt.. Wat ik echt niet begrijp is dat hij je niet gewoon het geld geeft en zegt hier we betalen je ouders en we beginnen met een schone lei.. Jullie zijn toch samen?? Of maakt hij er zo'n punt van omdat je dochter niet biologisch van hem is? en daarom vind dat er wel wat van haar rekening af gaat? En jullie doen dus niet samen met het geld. Maar hoe gaat dat straks dan als jullie nog een kindje hebben? Nou de boodschappen ik noem maar iets.. Hij betaald voor zichzelf en de helft van wat jullie kind samen kost? en jij betaald voor jezelf, je dochter en de helft van jullie gezamelijke kindje.. Wat een toestand zeg. Ik hoop dat je 't allemaal goed uitgezocht hebt want het klinkt me niet echt vol vertrouwen van hem uit naar jou..
Wat is hier nou gemeen aan? TS is nog 2500 euro schuldig. Van die 5000 euro had ze 3000 euro nodig om de schade te vergoeden aan haar verhuurder van het chalet. Zij had zelf die chalet gehuurd (voordat ze ging samenwonen, misschien wel zelfs voordat ze een relatie had met haar huidige vriend) en onderverhuurd. Haar chalet, haar probleem, niet die van haar vriend.
Hoe jij en je vriend jullie financiën regelen moeten jullie zelf weten. Hier gooien we alles gewoon op 1 hoop en daar wordt alles van betaalt, grote uitgaven overleggen we met elkaar. Maar als ik het goed begrijp betaal je dus maandelijks je stiefvader af en je spaart maandelijks voor je dochter. In mijn ogen kun je dan er ook voor kiezen om het bedrag van de rekening van je dochter te halen, je stiefvader in 1 x af te betalen en vervolgens het bedrag wat je anders maandelijks aan je stiefvader zou betalen en het bedrag voor het sparen van je dochter op de rekening van je dochter te storten (eigenlijk dus het geld van je dochter lenen en het aan haar afbetalen). Lijkt mij dan dat de financieële status van je dochter uiteindelijk hetzelfde blijft.
Ik zou gewoon lenen van je dochter die meneer afbetalen en dan je dochter in gedeeltelijke aflossingen terug betalen, zo ben je van je "schuldeiser" af en binnen een bepaalde tijd (voordat ze het door heeft) is alles weer terugbetaald toch? of denk ik te simpel hihi
Maar ook niet haar dochter dr probleem toch? Daarnaast als je er voor kiest om samen door het leven te gaan dan kun je dit toch ook wel samen doen? Waarom geld van je dochter haar spaarrekening halen? Vind dat zo not done! Wie weet over een paar jaar kom je in de financiele problemen en kan je niet meer verder voor haar sparen? Waarom gebruik je niet je vakantie geld? En dan de rest zo snel mogelijk je geeft toch zelf aan beiden genoeg te verdienen? Dan betaald je vriend toch eens wat meer aan de vaste lasten? Dat je van de stress af wil prima, maar je kan ook wat afstand van ze nemen en ondertussen gewoon het geld over blijven boeken. En dat "hij is niet de biologische vader" vind ik zo naar. Hij kiest ervoor om er voor haar te zijn als vader, daar heeft biologisch geen ene moer mee te maken! Maar dat heb ik eerder ook al eens aangegeven.
primal@ je bent toch op de hoogte van het feit dat je financieeel verantwoordelijk bent voor je kinderen tot ze 24 zijn. ik snap je stelling dat ze zelf verantwoordelijk zijn, dat vind ik ook (voor het grootste gedeelte dan). maar als ze grote schulden maken komen de schuldeisers uiteindelijk bij jou hé. ik dacht ik zeg het even, voor het geval dat je het niet wist.