Mijn dochter is 6 jaar (ze wordt bijna 7) en zit in groep 3. Op school gaat het erg goed: ze is sociaal vaardig, heeft volop vrienden en vriendinnen, kan erg goed meekomen met de lesstof, is zelfstandig, enz. Maar thuis is momenteel een drama. Zo is eten sinds kort een probleem: ze lust niks meer, wil niks meer en ze heeft vaak het gevoel dat eten vasthangt in haar keel (al lijkt dat sinds dit weekend weer over te zijn). Daarnaast kan ze soms vreselijk boos worden en bazig zijn , bijvoorbeeld als ze haar zin niet krijgt. Als ik bijvoorbeeld geen tijd of zin heb in een spelletje, als ze niet kan afspreken (omdat ik ergens naartoe moet o.i.d.). Als de bui over is en we praten erover, voelt ze zich heel rot vanwege haar gedrag. Ook kan ze zich ineens intens verdrietig voelen. Vaak komt ze niet verder dan de mededeling dat ze zich rot voelt. Nu hebben we pas onze kater laten inslapen en dat was emotioneel voor ons allemaal, maar dit speelt al langer. Ze is ook heel lief en helpt me graag. Ik weet soms niet meer of dit bij de leeftijd hoort of dat ik stappen moet ondernemen. Ik heb natuurlijk maar één kindje en ik wil zelf niet te veel de focus op haar leggen. Ze moet wel gewoon kind kunnen zijn. Kunnen jullie me iets vertellen over het gedrag van jullie zes- en zevenjarige kinderen?
dat is vrij normaal op deze leeftijd, heeft te maken dat ze nu in groep 3 zit. Dan krijgen ze zoveel informatie, al die letters enz. Groep 3 is een pittig jaar
Heel herkenbaar, alleen al wat langer helaas. Ze krijgen steeds meer besef van de wereld om zich heen, maar alles plaatsen, laat staan begrijpen, is vaak nog heel lastig. De 'overload' maakt het ook lastig te ontdekken waardoor het komt dat ze zich zo voelen en gedragen, ook (of misschien wel vooral) voor zichzelf. Hier weet ze het tenminste zelden.
Bedankt voor jullie antwoorden, Lexie & NiekeKris. Jullie stellen me een beetje gerust, omdat jullie het ook herkennen. Mijn man dacht ook al dat het een fase is. Vandaag heb ik met mijn moeder erover gesproken en die herkende het van mijn broertje vroeger. Mijn moeder zei tegen mij wat ik altijd tegen anderen zeg: "Jij bent veilig, dus bij jou doet ze zo." Mijn dochter kan soms echt heel naar doen, maar inderdaad alleen thuis (zoals de meeste kinderen). Bedankt dus! Andere reacties en/of tips zijn nog steeds welkom.
Het is een fase denk ik, het zegt soms dat een kindje ouder en wijzer is geworden en jij moet wat aanpassen. nieuwe verantwoordelijkheden geven, nieuwe schema, meer verwachten, meer naar haar luisteren, haar beslissingen laten nemen en gevolgen van haar eigen beslissingen leren verdragen. kijk ook naar haar vrienden. soms is dat ook vermoeiend als ze daar een probleem mee heeft. ze beseffen het niet soms maar een vriendin of vriend eist misschien teveel van haar. mag misschien niks bepalen als ze spelen? leer haar praten over haar ervaringen met jou. help haar gevoelens en gedachten te organiseren, uitdrukken en eigen doelen stellen. het is vaak voor het kindje veel erger dan voor de ouders. vaak gaat het om iets anders,wat ze op school mee maken. het klinkt ook dat ze soms moe is. leer haar ontspannen. Heeft ze een hobby? sport dans of zang?
Mja en als ze heel goed meekomt... Vind ze het misschien juist te makkelijk. Daar worden ze OOK heel geirriteerd van. Tijd voor een goed gesprek met kind en juf
Volgens mij echt een fase die bij deze leeftijd hoort. Iig wel herkenbaar hier... Dochter is 6,5 en zit ook in groep 3, sinds een aantal weken luistert ze voor geen meter, ze is opstandig, bazig naar haar broertje toe en gedraagt zich als een prinsesje. Het heeft hier ook wel wat met moe zijn te maken, dan is het gedrag duidelijk erger. Daarnaast kan ik me ook wel vinden in wat Belize zegt, ze zijn ouder geworden en toe aan meer/andere verantwoordelijkheden en uitdagingen? Voor ons even omschakelen dus
ja inderdaad, aan het begin van omschakelen lijkt het lastiger worden maar binnen 1-2 weken denken ze na en voelen trots en blij en gedragen ze beter. met 4,5 jaar ook mee gemaakt, en paar weken geleden was het ook hier heel lastig. nu gaat het echt veel beter. hij gedrag zich dus dan ook ouder op een positieve manier(anders gedragen ze op een negatieve manier ouder, omdat ze niet weten wat ze met zichzelf moeten doen) misschien is dat het?
Natuurlijk gedrag voor die leeftijd hoor. Geen zorgen! Ze wordt ouder, een andere leeftijdsfase. Hier moet je allebei even een weg in vinden. Ze begint de wereld beter te begrijpen, gaat van het kleuter zijn naar schoolkind. Ik las eens ergens de uitdrukking: scharnierleeftijd. Dat is 6-7 jaar. Waar m'n jongste dochter (5jaar) nog een kleutertje is met daarbij behorende goedgelovigheid, heeft m'n oudste dochter (8 jaar) de realiteit van het leven steeds meer door. Dat heeft ook te maken met het leren lezen: Er gaat een wereld voor ze open. Dus: Heel gewoon. Mee bewegen, duidelijk zijn en veel knuffelen .
Dat gesprek heb ik al gehad met mijn dochter. Ze zegt dat de opdrachten nu moeilijk genoeg zijn. Ze heeft inderdaad moeilijker werk.
Bedankt voor jullie reacties, Line en Deliana. 'Fijn' om te lezen dat meer kinderen dat hebben rond 7 jaar.
Dat het eten blijft hangen is ook herkenbaar en heel vervelend. Bij mijn zoon had dat te maken met allergie/astma, het kan ook met een door maagzuur geiirriteerde slokdarm te maken hebben.
Maar ze is 6... Hoe weet zij of het moeilijk genoeg is? Vind ze de opdrachten leuk? Moet ze nadenken? Maakt ze weleens fouten of doet ze alles goed? (Nooit fouten = te makkelijk... Ook al vind je dochter misschien van niet ) En juffen denk vaak "ze heeft al moeilijker werk.. Dus dan is het goed. Zonder te kijken of het wel echt aansluit op het niveau van een kind.
Heel herkenbaar hoor geen gedrag om je zorgen om te maken. Wel een vervelende fase. Bij ons hielp een smoelenboekje. "Ik voel me vandaag:" "omdat:"
Mijn dochter is perfectionistisch (ik weet van wie ze dat heeft ), maar ze gaat met veel plezier naar school. De juf ziet haar wel: letterlijk en figuurlijk. Ik heb zelf liever dat er een goede basis gelegd wordt i.p.v. versnellen. Ik wil graag dat de juf aandacht besteedt aan het durven van fouten maken. Dat is wel een ding bij dochter. Dat terwijl mijn man en ik het juist belangrijker vinden dat ze haar best doet i.p.v. dat het foutloos is. Omdat ik even heb getwijfeld of het gedrag daardoor komt, heb ik gevraagd of ze haar werkjes te makkelijk vindt. Ze zegt van niet dus. De insteek van het volgende oudergesprek wordt voor ons sowieso: wat kan er wel/niet aangeboden worden (met het oog op verdieping i.p.v. versnellen), hoe staat het er nu voor, hoe denkt school haar tot groep 8 te blijven boeien en is het huidige niveau blijvend of wordt ze straks eerder een gemiddelde leerling? Dit als antwoord op jouw vragen, maar we (man en ik) denken niet dat de oorsprong van haar gedrag daar ligt.
Bedankt voor je reactie en tip, Masa. Ze heeft van Sinterklaas het boekje 'Slaapklets' gehad. Dat heeft een linkje met jouw tip. Ik zal het vaker gaan gebruiken. Wie weet helpt het. Blij om te lezen dat het een fase is. Dat betekent dat het van voorbijgaande aard is.