Hoi hoi Ik zoek even wat tips om het voor onze dochter wat makkelijker te maken allemaal. Ze is nu 6,5 en zeer perfectionistisch, alles moet goed zijn/kloppen. Als dat niet zo is gaat ze uit dr dak. Het gaat echt om van alles, sokken/schoenen die niet goed zitten, dr vlecht die anders moest maar ook op school. De juf heeft al haar proberen uit te leggen dat ze best wat sneller mag werken, maar dat hielp niet. (Vind ik niet gek) Ze krijgt taken soms niet af hierdoor. Nu zit ze in groep 2 maar ik vermoed dat groep 3 daar nog wat lastiger gaat worden voor haar.
Wat kleding en vlecht betreft zou ik haar de ruimte geven. Ordenen is fijn (ik was ook zo). Op punten waar het een belemmering gaat vormen, haar daarop wijzen en samen bespreken/alternatief voorstellen voor zo'n moment. Dl kan meestal wel de 'hoofdzaak' eruit halen en dan 'mag' de rest wel even wat minder of anders.
Heel eerlijk...ik denk dat je er niet zoveel aan kan doen. Ik was/ben zo'n kind Als kind heeft het mij veel moeilijke momenten gegeven, wat ook leerzame momenten waren trouwens. Maar het heeft mij ook verder gebracht dan iemand had kunnen denken. Het is dus niet per se verkeerd. Als volwassene vind ik het eigenlijk heerlijk. Tuurlijk zijn er momenten waarop je wat makkelijker voor jezelf zou willen zijn maar ik hou er wel van om een beetje onder druk te staan. Ik presteer beter dan. Ik weet dat mijn ouders zich er ook echt zorgen over hebben gemaakt, maar het is allemaal goed gekomen het is alleen nooit over gegaan. Integendeel.
Heel herkenbaar ivm mijn dochter. Ik heb het er weleens over gehad met een bevriend pedagoge. Zij gaf me de tip om zelf duidelijke fouten te maken als we dingen samen deden, en dan ook expliciet te benoemen dat ik een fout gemaakt had maar dat dat niet erg was want fouten maakt iedereen. Het heeft hier wel geholpen, denk ik. Zoals hierboven gezegd: het perfectionisme krijg ik er niet uit, maar de manier waarop ze er mee omgaat lijkt wel veranderd.
Klinkt als ik! Met als kanttekening dat ik het alleen niet meer zo heerlijk vindt. Ik leg veel te veel druk op alles: perfect in Mn werk, thuis, huis, kinderen, opvoeding ... maar ik kom vaak tijd te kort maar kan slecht zaken uit handen geven of delegeren. Dit geeft mij veel stress. En daarmee ook in periodes mijn gezin. Uiteraard heeft het me ook gebracht tot waar ik nu ben maar het gaat me steeds vaker tegenstaan.. Ik zie het namelijk ook al gebeuren bij mijn zoontje en die doet wat je dochter doet. Helaas komt dat natuurlijk ook deels door mij en mijn voorbeeld dus ik vind het best lastig. Maar of je het eruit krijgt? Ik denk echt dat het een kwestie is van bewust van zijn en mee leren omgaan.
Dit ging ik ook zeggen. Wat leef je zelf voor? Ik weet dat mijn kinderen ook heel bang zijn om fouten te maken, die willen alles ook graag in 1x perfect. En dat hebben ze helaas echt van mij... Ik vind het helemáál niet erg als anderen fouten maken, maar kan er bij mezelf niet goed tegen. En dát is dan natuurlijk juist wat ze overnemen..
Haha nou ik ben zelf eigenlijk behoorlijk makkelijk. @tuc wel fijn om te lezen dat je het niet als belemmering ervaart. De juf gaf idd als tip om zelf ook fouten te maken, en daar over te hebben. Nou was ik vorige week taart aan t bakken en ik vergat iets dus uitgebreid benoemd dat ik iets fout had gedaan Zal daar sowieso even op gaan letten. Mijn dochter lijkt als 2 druppels water op mijn moeder, die was precies zo Met haar kleding ed laten we haar zo veel mogelijk zelf bepalen wat ze doet/ wil. Maar gisteren wilde ze bv een vlecht. Nou ja dat kan. Maar vlak voor dat we weggingen zag ze in de spiegel dat het niet zat zoals zij bedoelde. Woest! Echt zo boos, tranen van frustratie... En daar kan ik dan weinig mee op dat moment. Plus op school ben ik er niet bij, ik zou het fijn vinden als ze daar zichzelf kan zijn zonder dat ze dan in de ‘ problemen’ komt. (Omdat dr taken niet af zijn bv)
Precies. Ik ben ook erg perfectionistisch, mijn dochter heeft het dus van geen vreemden. Maar ik heb er bijzonder veel last van. Leg mezelf te veel druk op, blijf doorgaan zelfs als het mij bijna nekt... Ik wil mijn dochter koste wat kost daarvoor behoeden.
Precies hetzelfde hier. Ik word er steeds meer mee geconfronteerd en begin er zelf last van te krijgen. En bij mijn oudste dochter begin ik het ook steeds meer te herkennen. Dit laatste heeft me (na vele jaren) doen beseffen en besluiten om er iets mee te doen. Enige mate van perfectionisme lijkt me goed, misschien zelfs wenselijk. Maar het schuurt nu tegen het neurotische aan... en mijn man is haast net zo (koekkoek, haha). Voor mij de reden om in augustus te starten met een mindfulnesstraining. Om meer inzicht in mezelf te krijgen, dingen leren los te laten, maar ook te accepteren en beter om leren gaan met stress. En dit deels mee te kunnen geven aan mijn kinderen. En ik ga ook weer beginnen met yoga . Heerlijk om eindelijk aan mezelf te kunnen werken!
Beetje off topic maar ik ben erg benieuwd naar de mindfulnesstraining. Ik denk daar ook steeds over na maar dan houdt het me weer tegen dat ik nóg meer moet doen haha. Is het een meerdaagse/cursus?
Het is een 8-weekse training, en er staat bij dat je elk dag 1 uur 'moet' oefenen. Tussen aanhalingstekens want niets 'moet'. Dat is juist de bedoeling. Geen druk. Daarnaast is er 1 stiltedag, waarbij je eigenlijk de hele dag in meditatie bent . Ik heb er onwijs veel zin in!
Ik heb zelf ook zitten kijken naar mindfullnes maar dat is op een dag dat ik geen oppas heb. Volgend jaar ga ik dat zeker doen! Hier ook 8 keer en dan gemiddeld 45 minuten thuis.
Ik herken wel wat van je verhaal in mn dochter. Zit jij je best te doen om te maken wat ze wil, is het nog niet naar haar zin. Heb hier ook al de nodige ruzies om gehad, omdat ik het gevoel had dat ik het toch nooit goed deed. En t grappige is dat ik dan eigenlijk teruggaf wat zij juist voelt. Het gevoel dat je het nooit goed doet. Of dat het altijd beter kan. Met school precies hetzelfde bij dochter. 1 foutje in een Schrift en ze gooit het liefst het hele Schrift weg. Heb niet echt tips voor je, maar lees graag mee