op Donderdag avond begon het allemaal wat serieuzer te rommelen na al een paar weken voorweeën gehad te hebben. Om 11 uur kwamen ze al om de ongeveer 15 min dus slapen zat er helaas niet meer in dus ben ik maar weer opgestaan. Om de tijd te doden ben ik op het forum gaan rondsnuffelen (waar het best rustig was) en achter de comp spelletjes gaan spelen. Rond 4 uur (geloof ik) kwamen ze eindelijk rond de 5- 10 min. Ik vond het erg lastig dat ze niet precies regelmatig kwamen want daardoor was ik heel bang dat het geen echte weeën waren. Om half 7 hebben we toch maar de verloskundige gebeld omdat ze toen echt al een tijdje om de 5 minuten kwamen. We vonden dat wel een redelijke tijd maar helaas voor haar lag ze er net een uurtje in dus ik belde haar weer wakker Ze kwam meteen lang en constateerde dat ik al 2 cm ontsluiting had, dat ging gemakkelijk! De weeën waren makkelijk op te vangen en de vk vond het er allemaal goed uitzien. Om 10 uur kwam ze weer terug want dan kon ze nog even gaan slapen. Om 10 uur had ik 4 cm ontsluiting en toen besloot ze me te gaan strippen om de weeën heftiger en vaker te laten komen. Om 1 uur zou ze er weer zijn. De weeën werden werden idd wat heftiger en kwamen vaker op elkaar dus ik was blij dat ze er om 1 uur weer was. Ik had toen bijna 6 cm ontsluiting en ze vroeg ik ik eerst de vliezen gebroken wilde hebben of dat ik eerst naar het ziekenhuis wilde en daar de vliezen wilde breken. Gelukkig koos ik ervoor om in het ziekenhuis mijn vliezen te laten breken. Om 3 uur braken ze mijn vliezen en meteen daarna begonnen de persweeën....... Wat een Hel! Helaas had ik pas 7 cm ontsluiting en had ik het idee dat het dus nog verschrikkelijk lang zou duren en werd ik dus behoorlijk wanhopig. Ik heb altijd gezed dat ik niet zou gaan schreeuwen want ik vond het altijd verschrikkelijk als vrouwen dat deden. Helaas waren die persweeën zo verschrikkelijk om weg te puffen dat ik werkelijk het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd heb. Ook heb ik steeds gesmeekt of ze me konden helpen en dat vond iedereen erger dan mijn geschreeuw.... Na iets meer dan een eeuw (een uur) mocht ik eindelijk mee gaan persen. Kan niet zeggen dat dat een heel prettig gevoel was (alsof je aan stukken wordt gescheurd) maar het was 10000 keer beter als ze weg moeten puffen. Na een half uurtje persen werd ze geboren... wat heerlijk..... Helaas kwamen haar schoudertjes niet vanzelf omdat ze zich in een erg vreemde positie gedraaid had dus moest ik nog hard persen en was mijn perswee weg..... Het lekkerst vond ik dat ze lekker meer dan een uur op mijn naakte huis heeft gelegen, heerlijk tevreden te drinken. Het was zo heerlijk om daar saampjes onder die verwarmde dekens te liggen, heel cliché maar het was het echt waard!
Een goede bevalling, n pracht van n meisje er voor terug gekregen.. Geniet nu maar lekker! En n prachtige foto zeg!
Han, nogmaals heel erg gefeliciteerd Ik herken je geschreeuw (en het niet van plan zijn). Zal zo mn verhaal ook ns plaatsen. Dikke knuffel voor jullie xx Sophie