ja dank je ik heb deze topic ook een beetje mijn gemaakt. mijn situatie is bijna gelijk aan die van marywoods , we lopen ook aardig synchroon. ik ben benieuwd hoe lang we het gaan volhouden spinnekop
Elke week is er 1 meiden. Ik had nooit voor kunnen stellen dat 3 weken langer zo'n verschil kon maken. Bij B moest ik alles oefenen oefenen en nog is oefenen.. bij W kijken we onze ogen uit wat hij allemaal doet. Zeiden het vanmiddag nog tegen elkaar.. dan denk je wat zijn 3 weken verschil maar je kindje is dan al zo anders. En euh ik gok beide 41 weken
ik gok spinnekop 38.3 en Mary 39.4. hahahah ja he moon die paar weken verschillen enorm.. af en toe kijk ik naar mijn meiden en dan vind ik het zo bijzonder.. ze hadden een spring wedstrijd op de creche gehouden en de leidsters waren helemaal verbaasd hoe goed ze dat konden.. ze springen ook rustig van de salon tafel op de bank.. dood eng vind ik dat
En wat denken jullie wanneer ik ga bevallen? Ben nou ook wel nieuwsgierig..8) Vannacht krampen gehad, vaak plassen en een 'rare' buik. Vriend lichtelijk in paniek omdat het bij de 1e zo begon, paar uur later braken m'n vliezen. Toch niks gebeurd en nu is het weer rustig.. Heb ook geen idee hoe voorweeën enzo voelen.
gokje: maja: 37.3 en spinnekop: 38.2 voor mezelf ga ik geen voorspelling doen morgenmiddag een voortgangs/evaluatiegesprek bij de logopedist van Thomas... Wel spannend, want hij loopt nog behoorlijk achter in zijn spraak... Ik hoop toch echt dat ik deze ontwikkelingsproblemen mn dochter kan besparen.. Voel me (nog steeds) soms schuldig naar mn zoontje toe...
Ik ben het eens met jullie voorspellingen Lijkt me geweldig! Ik denk Mary 37.5 en Spinnekop 39.1 (ja echt! hihi) Mary, waarom voel je je schuldig dan? Jij kan er toch niks aan doen?
@ maja: ingewikkelde materie, maar ik blijf me schuldig voelen. Heeft te maken met heleboel factoren: we waren toen erg druk met de verhuizing, de middag voordat mn vliezen braken 's nachts heb ik nog toiletvloer zitten boenen en hebben we nog een buurtborrel gegeven (omdat we er dus net woonden), en in het begin van die nacht nog gevreeen, waarop dus een paar uur later (uur of 4 's nachts) mn vliezen braken. Voel me daar allemaal erg schuldig over.. Zou me gewoon lullig voelen als ik die goede ontwikkeling wel aan mn dochter zou kunnen geven nu en niet aan hem. Ik gun hem ook een 'makkelijke' en vanzelfsprekende ontwikkeling, en dat is het gewoon niet bij hem. Alles moet 1000x geoefend worden, ook dingen die bij andere kinderen vanzelf gaan. Is gewoon oneerlijk voor hem. dubbel gevoel dus, want natuurlijk wil ik die ellende mn dochter allemaal besparen..
Niet schuldig voelen hoor! Als je dit allemaal van te voren had geweten dan had je voor je zoon toch ook rustig aan gedaan? Je wist dit gewoon niet van te voren en het was ook niet te verwachten! Ik heb ook veel stress gehad voor de vroeggeboorte van Ons Kleintje en achteraf ook signalen als rugpijn gehad en niet als weeën gezien. Je kunt jezelf niet iets verwijten als je het niet wist.
Ben het met Ons Kleintje eens! De enige vraag die je jezelf hoeft te stellen is: 'had ik dat allemaal gedaan als ik wist dat Thomas te vroeg geboren zou worden?' Het antwoord is duidelijk Dus theoretisch gezien heb je geen recht op een schuldgevoel Maar ik snap je wel hoor, verstand en gevoel spreken elkaar nog wel eens tegen..
Wat ik me nog afvroeg.. Hoe is de bv bij jullie gegaan? Als je tenminste bv gegegeven hebt of gekolfd.. Ik wou ontzettend graag bv geven maar doordat o.a. mijn dochter nog geen zuigreflex had en de begeleiding in het zh niet super was heb ik haar helaas nooit aan de borst gekregen. Wel een paar weken gekolfd. Is het bij jullie wel gelukt?
dank jullie voor het hart onder de riem meiden... Ik had die gevoelens sowieso nog wel een beetje, maar ik geloof dat het allemaal weer een beetje wordt aangewakkerd door de termijn en alle hormonen enzo.... wb borstvoeding: de begeleiding was wat dat betreft ook niet super in het Boven Ij zh (verder trouwens wel!!!). Thomas had nog geen zuigreflex dus heeft lang sonde gehad. Ik heb daarbij ook borstverkleining gehad in het verleden (je zou me nu moeten zien; zie je echt niks meer van.... , maar komt hopelijk na de zwangerschap weer goed) dus dat bemoeilijkte de zaak extra. Ik heb 5 weken gekolfd en toen was het letterlijk en figuurlijk op... Ik ga het nu weer proberen, maar dan aan de borst (er vanuit gaande dat mn meisje na de 37 met een zuigreflex wordt geboren), maar de kans is aanwezig dat dit weer niet lukt. Dat geeft niet, ik ben er op ingesteld. In dat geval kolf ik weer zo lang als ik het kan volhouden. Het is voor mij iig belangrijk dat het niet ten koste van alles perse moet. Lukt het dan is het mooi, lukt het niet, dan zijn we net zo gelukkig
@Maja, hoe is de bv gegaan: Moeilijk!! zwaar! Pijnlijk (spruw)! Frustrerend! en het heeft me veel geld en heel veel tijd en nachtrust gekost. Maar dit had ik ervoor over, ik wilde het allerbeste voor Ons Kleintje en ben er heilig van overtuigd dat dit hem heel goed heeft gedaan. Bij een kindje dat atherm geboren zou zijn zou ik eerder hebben gezegd: Ik stop. ik heb 5 maanden gekolfd, waarvan meer dan 4 maanden fulltime (7 tot 10 keer per etmaal) en daarna nog 1 maand afgebouwd. (elke week 2 keer minder per 24 uur) En elke voeding heb ik hem aangelegd tot een paar dagen na de uitgerekende datum (3 maanden lang dus elke voeding). Helaas zonder resultaat. Wat mij gezegd werd en waar ik op had gehoopt was, dat hij rond de uitgerekende datum zelfstandig uit de borst zou drinken. Met behulp van een tepelhoedje kreeg hij er elke keer 15 ml tot 30 ml uit. Op de dag dat ik weer ging werken ben ik volledig gestopt. wat een verademing!
BV, ik heb ook 5 mnd gekolfd. aan de borst leggen is mij nooit gelukt.. moet ook wel zeggen dat ik ook te bang was dat ze dan te weinig dronken.. met flesjes was ik al een uur bezig voordat de verplichte hoeveelheid op was. Na 5 mnd was mijn BV gewoon op.. 3 borstonstekingen gehad, voelde mij een koe, was constant aan het kolven, maar ben zo blij dat ik het heb gedaan.. nieuwe onderzoeken wijze weer uit dat vooral bij prematuren BV zo belangrijk is. Mary, ik heb het weekend voor mijn bevalling 2 uur in het bosgelopen, flink chinees gebunkerd, en 2 dgn voor de bevalling de hele dag gewinkeld en veel gelopen, gekookt voor vriendinnen.. dus ooooh wat voelde ik mij schuldig.. mijn gyn heeft mij meerdere malen op het hart gedrukt dat je als zwangere dubbele radslagen mag maken en dat je daar geen vroeggeboorte van krijgt. Wat ik heb gedaan is mijn goede dingen opgeteld.. ik wa snamelijk vreselijk braaf bij tijdens mijn zwangerschap.. kwam niet in de buurt van mensen die rookte, dronk zelfs geen cola. nam mijn vitamine, at mijn vette vis etc etc. en heb mijzelf wijsgemaakt dat mijn meide het overleefd hebben dankzij mijn braafheid tijdens het zwanger zijn... Dus wees er trots op dat je juist goed voor jezelf heb gezorgd tijdens je zwangerschap, anders had Thomas het misschien helemaal niet gered.. en je hebt hem alle liefde gegeven tijdens de couv periode, waardoor de hechting goed is gekomen en dat je nu een super lief mannetje hebt, die er echt wel komt.. Wat ik bij Maantje zie is dat zij minder in praten is, maar juist heel goed in puzzelen en in zingen, Keesh is heel goed in praten, maar die durft echt nog niet over de touwbrug, en maan weer wel.. Mary, Thomas is nog klein en hij heeft alle kans om zijn achterstanden nog in te halen.. (wat een pleidooi)