Spanning voor inleiding

Hier een positief inleidverhaal!

Ik ben ingeleid met precies 37 weken vanwege langdurig gebroken vliezen. 's Ochtends om half 8 aan een infuus met weeenopwekkers. Het infuus werd elk uur wat hoger gezet totdat ik rond 12 uur de eerste wee voelde. Daarna ging het erg snel. De weeen kwamen snel, maar ik vond ze goed op te vangen. Alleen de laatste twee cm. waren heftig, maar dat schijnt heel normaal te zijn. Ook zonder inleiding. Gelukkig duurde dit maar 15 minuten, want met dank aan het inleiden had ik een snelle bevalling. Om half 4 volledige ontsluiting en na 20 minuten een prachtige dochter op mijn buik.

Ik kijk met een heel goed gevoel op mijn bevalling terug. Ik vond de snelheid prettig, want was daardoor niet compleet uitgeput, hoefde geen nacht door te trekken met veel pijn en de weeen waren goed weg te puffen. Concentratie was hier het toverwoord. Ik hoop dat ik deze keer weer zo goede bevalling heb, want ik vond het een geweldige en overdonderende ervaring.

Het is echt prachtig als je je kindje op je buik hebt liggen.Serieus het mooiste moment uit mijn leven en je voelt je zo sterk na een bevalling! Vol met adrenaline en liefde. Ik beval tien keer liever dan dat ik één keer zwanger ben. Daar ben ik veel beter in .

Alvast heel veel succes!

 

Meid, ik ben ook ingeleid en het is het niet waard om je zo druk te maken! Natuurlijk is het 'mooier' wanneer je lichaam hetzelf doet, maar inleiden is vaak ook en weloverwogen keuze van de arts.
Probeer nog even lekker te ontspannen, nog even tijd voor jezelf. Aangezien je met inleiden de gehele bevalling in het ziekenhuis bent, staat ook alle hulp voor je klaar, dus eventuele pijnstilling ook.
Snap goed dat het spannend is hoor, maar hoe dan ook, het is het allemaal waard! Hoop dat het inleiden je net zo mee zal vallen als dat het mij is meegevallen!

Succes!

 

Hier ook positief. Ik werd ingeleid met 0,0 ontsluiting en balloncatether. 12 uur later was onze zoon er. De ontsluiting ging moeilijk maar dat kwam omdat hij een sterrekijker was en had niks met inleiden te maken. Ik vond het wel heel spannend met name omdat je weet dat het gaat gebeuren. Maak daar juist gebruik van en neem nu je rust enz. Succes gaat helemaal goed komen.

 

Hier ook wel positief hoor. Ik werd bij 42 weken ingeleid. De dag voor inleiding hebben wij schoongemaakt in huis tot 3uur in de nacht. Toen naar bed en om 5 uur lag ik te klokken in bed. De weeën waren al begonnen.
Aangekomen in het zkh nog steeds geen ontsluiting. Dus de eerste gel ingebracht. nou meer vertel ik nu niet tegen je want we willen het positief houden. Na 72 uur is jolisa eindelijk geboren.

Ik had ook de zenuwen maar wanneer je aankomt in het zkh verdwijnt dat wel hoor. Gelukkig kan je lekker rond wandelen xxxxxx

 

Er zijn meer positieve verhalen over inleiding dan je denkt.

Ik ben ingeleid met 41+2 en had een verweekte bmm + 2 cm ontlsuiting.
Om 8:10 's morgens werden mijn vliezen gebroken en kwam ik aan het infuus.
15 minuten laten kreeg ik de eerste wee & om 14:30 had ik volledige ontsluiting.
De weeen waren goed te doen alleen ik kreeg een weeenstormpje en ging van 6 naar 10 cm binnen 5 minuten.
Dat was wel even heftig maar veder heb ik een top bevalling gehad.
Uiteindelijk is mijn meisje pas om 15:16 geboren maar dat is mijn eigenschuld omdat ik het persen een ramp vond.
Dus als ik beter mn best had gedaan was ze er eerder geweest haha!

Ik doe mijn bevalling zo weer over.
Het was een floep en een zucht!
Ik teken ervoor om bij eventueel een tweede weer zo'n bevalling te hebben!

 

hier nog een positief verhaal met een inleiding
ik werd met 37 weken ingeleid ivm hoge bloeddruk. s ochtends vroeg moesten we ons melden en ik kreeg toen eerst een CTG en daarna gel ingebracht, was geen fijn gevoel maar ook niet echt pijnlijk. Daarna mochten we door he ziekenhuis gaan wandelen. Ik kreeg toen wel harde buiken maar dat had ik eigenlijk al weken met wandelen. Toen we rond 12 uur een spelletje zaten te doen had ik wel het gevoel dat de buiken wat heftiger werden, kreeg ook een kleurtje volgens mijn man. Daarna nog gewoon geluncht,allemaal nog prima te doen. Na het eten heeft de verloskundige de vliezen kunnen breken en gingen we naar de verloskamers. Een spannend moment want toen kwam het ineens wel heel dichtbij voor mijn gevoel. Na het breken van de vliezen zouden ze twee uur wachten met een infuus aansluiten. Ik kreeg een inwendige elektrode en bloeddruk meter en mocht alleen nog maar op bed liggen. De verloskundige adviseerde mij om me zo goed mogelijk te ontspannen tussen de harde buiken, alsof je bijna in slaap valt. We hebben dus de gordijnen dicht gedaan en mijn man heeft twee uur lekker mijn voeten gemasseerd. Langzaam werden de harde buiken wel sterker en moest ik mijn ademhaling aanpassen, dicht ging allemaal vanzelf. Na twee uur bleek ik drie centimeter ontsluiting te hebben en kreeg ik het infuus op de laagste stand. Na een halfuurtje het infuus kon ik een paar weeen mijn ademhaling moeilijker onder controle krijgen. Mijn buik begon uit zichzelf te persen. De verpleegkundige die erbij was heeft toen de gyn gepiept. En ik bleek vollegdige ontsluiting te hebben, toen mocht ik gaan persen en in drie keer persen is onze zoon geboren.

Ik was achteraf helemaal verbaasd dat het zo makkelijk ging, je hoort altijd van die verhalen dat inleiden zo pijnlijk en heftig is. Maar zo heb ik het niet ervaren, vond de weeen eigenlijk niet pijnlijk, alleen de druk in je buik is zo groot dat je er iets mee moet, bij mij ging dat gelukkig vanzelf.

Heel veel succes met je inleiding en probeer zo veel mogelijk te ontspannen tijdens en vooral tussen de weeen door!