Jullie lezen hier alleen wat je lezen willen...als jullie namelijk verder lezen heb ik het over mensen die het bewust doen...niet over mensen die het NIET KUNNEN...
Voel je allemaal toch niet zo snel aangevallen! Lovely bedoelt denk ik dat als je WEL in de mogelijkheid bent om te sparen maar het bewust niet doet.
En ben het met haar eens trouwens. Vind niet dat een kind een studieschuld van hier tot tokio hoeft op te bouwen als het niet nodig is.
Daar ben ik het ook helemaal mee eens. Je wilt je kind toch een goede start geven in het leven? En daar hoort een studieschuld wmb niet bij. Zeker niet als het niet hoeft. Een studieschuld is meer voor de mensen waarbij de ouders het geld niet hadden, ouders die al die 18 jaren niet (genoeg) hebben kunnen sparen. Dat je dan toch kunt studeren als kind, is een mooie regeling voor als je ouders het niet zo breed hadden.
Ik spaar voor beide kinderen 10 euro per maand. Ook stoppen wij kleingeld in de spaarpotten en opa en oma + tante gooit al hun kleingeld in een potje. Ze krijgen elk jaar met hun verjaardag 100 euro van opa en oma. Ze hebben bij hun geboorte ook al een flink bedragje mee gekregen zowel van ons als opa en oma en superoma. Ze hebben hierdoor beide al een mooi potje. Deze spaarrekening kunnen hun pas bij als ze 18 zijn en zijn ze dan verantwoordelijk net zoals ik was op de leeftijd mogen ze hem zelf beheren. Zijn ze op het verkeerde pad op dat moment, krijgen ze dat geld niet en houd ik het onder beheer tot ze wel volwassen genoeg zijn.
Binnen de normale perken ben ik het hier ook mee eens, maar waarom zou ik dan op het kinds naam sparen? Als wij het kunnen betalen (want wat wil het kind doen en hoe is de economie dan) zullen wij zeker voor een groot deel de school (mbo/hbo/uni(met mate alleen school zelf))betalen. maar of we dat dan van onze spaarrekening doen of het kind zelf van de rekening die wij voor hun gespaard zou den hebben maakt dan geen dril uit toch en aangezien ik het gewoon weg niet nodig vind om zo even duizenden euro's in de schoot van een 16-18-20 jarige te gooien, past dit beter bij ons. ze komen niets te kort, maar ik was niet van plan om hun de rekening te geven en alsnog later voor een opleiding te betalen omdat het geld op is. betaal ik liever gelijk en geef ik gewoon zakgeld.
Mimi komt toch op hetzelfde neer in principe. Op wat voor een spaarrekening je het ook gooit, het doel blijft hetzelfde. Bij ons staat het wel op naam van de kinderen maar ze kunnen er niet aankomen.
Het leven zal steeds duurder worden en ik vind het heel goed om te sparen voor je kinderen. Dat zullen ze misschien wel heel hard nodig hebben in de toekomst. Natuurlijk is dit heel erg afhankelijk van je inkomen, want als je niets kunt missen is dat nou eenmaal niet anders. Wij sparen de kinderbijslag en de opa's en oma's geven af en toe ook wat voor op de spaarrekening. Overigens staat de spaarrekening op onze naam, omdat wij het ook niet nodig vinden dat ons kind(eren) vanaf het 18e jaar bij dat geld kunnen om het 'op te brassen'. Wij willen ze dit meegeven als ze gaan studeren/een huis gaan kopen/een auto willen aanschaffen etc. etc. Ik denk dat onze zoon ons erg dankbaar is als hij een paar duizend euro krijgt wanneer hij bijvoorbeeld met zijn vriendinnetje een nieuwe inboedel moet kopen voor hun eerste huisje.
dat klopt.. alleen is het bij ons dus wel zo dat als blijkt dat wij het nodig hebben, wij het ook gebruiken. en sommige zullen dat dan dus anders vinden als het op de naam van de kinderen staat.
Het gespaarde geld gaat naar een studie plus rijbewijs voor de kinderen. Het geld dat overblijf houden WIJ achter de hand voor noodgevallen. Het komt dus niet vrij op hun 18de dat ze zelf mogen bepalen wat ze ermee doen. Wij werken er hard voor dus wordt alleen uitgegeven aan nuttige dingen waar ze iets aan hebben in de toekomst
Hier sparen we 75 euro per kind per maand en met hun verjaardag ook ieder nog 75 euro. Is er geld over, zoals vakantiegeld, belastinggeld of kinderbijslag dat wordt er nog extra op hun rekeningen gestort. Verder krijgen ze van mijn ouders ook nog ieder jaar een bedrag gestort, dus onze meiden komen straks niks te kort lijkt me. Ben blij dat ik dit voor ze kan doen, want die plannen van het kabinet van nu is niet veel....
Hier gaat een deel van het verjaardagsgeld op de spaarrekening, het geld wat in haar spaarpotje terecht komt, de fooitjes met oud en nieuw, vakantie etc. En een deel vd kinderbijslag.En we sparen per maand een variabel bedrag. Dat kan de ene keer 25 euro zijn en de andere keer 100 euro. Ligt een beetje aan wat we die maand uitgeven. Ze heeft in ieder geval al een prima spaarrekening.
Wij sparen op het moment niet specifiek voor onze zoon van bijna 2. Heb die behoefte tot op heden niet gevoeld om een aparte spaarrekening te openen. We sparen wel in het algemeen. Bijvoorbeeld om ons koophuis af te lossen. Ook een zekerheid oa in het belang van ons kind. We hopen als kind 18 is voldoende spaargeld te hebben om studie of andere belangrijke zaken mee te kunnen financieren, waarbij studie op 1 staat. Rijbewijs kunnen ze zelf voor sparen en inboedel ook. Eigen verantwoordelijkheid daarin aanspreken lijkt me geen slechte zaak. Maar ach, hij is nog geen 2..
Nou ik spaar 'bewust' niet..we zouden het wel kunnen idd. Het is helemaal niet waar dat vroeger alles beter was en je dus niet hoefde te sparen voor je kind. Het was helemaal niet beter en zeker niet in het gezin waar ik uit kwam. Maar we hebben het toch allemaal gered hoor. En ik denk dat een zoon/dochter blijer en trotser zal zijn op zelfgespaarde centjes en dus "nieuwe" (waarom???) meubels dan dat ie dat van pappie en mammie krijgt. Er zijn wel belangrijkere manieren om je kind een goede start mee te geven en die zit écht niet in geld.
Ok, maar wat betreft een studie? Wat als je nu nog ruim zit en dan niet meer (en dat kan, wij zijn door ziekte ineens ook heel erg teruggevallen). Ik wil zeker weten dat mijn kind kan studeren zonder een enorme studieschuld op te bouwen. Want of er dan nog wel stufi zal zijn is natuurlijk de grote vraag. Daarom sparen wij. Niet om "nieuwe" meubels te kopen. Natuurlijk is het leuk dat als de studie meevalt en er is nog wat over dat ze dat dan kan besteden aan een huis, rijbewijs of bruiloft oid maar dat is niet onze belangrijkste reden om te sparen. En wij zijn bang dat wij niet voor twee tegelijk studerende kinderen alle kosten zomaar kunnen ophoesten dan. Daarom sparen we dus. (Nu is het zo dat onze kinderen maar 1,5 jaar schelen dus de kans dat ze tegelijk studeren, en dus ook tegelijk een hoop kosten maken, is erg groot).
toen we 1 kind hadden kreeg zij 100 euro per maand + haar hele kinderbijslag maar nu we 2 kinderen hebben krijgen ze allebei 50 euro per maand + kinderbijslag
Nou wij proberen zwanger te worden... dus het kindje is er nog niet helaas maar momenteel sparen wij 150 euro per maand. en als wij zwanger zijn dan gebruiken we dit geld voor alles wat we moeten hebben voor de baby... als de baby er is wil ik ook nog verder sparen, maar ik weet niet of we dan nog zoveel kunnen missen