Wij sparen normaal wel, afgelopen maanden even niet omdat we het uitgaven aan verbouwen normaal sparen we genoeg, alles wat overblijft. Verder bouwt mijn man geen pensioen op, ons huis is ons pension. Dit huis is afbetaald als we beide 55 zijn, dus prima.
Mijn vriend is bakker Hij is leidinggevende bij het brood, dus niet veel gebakjes, haha. Hij werkt altijd 's nachts, dus doordeweeks zien we elkaar alleen op mijn vrije woensdag in de ochtend. Is best een zwaar beroep, daarom lossen wij veel hypotheek af, zodat ie op zn 58e drastisch minder kan gaan werken. Overigens neemt ie regelmatig wat lekkers mee. En in de decembermaad heeeerlijk veel oliebollen
Wij sparen, maar zonder concreet doel. T.z.t. wil ik wel gaan investeren in vastgoed, maar nu nog geen concrete plannen. Verbaas me trouwens dat er veel wordt gezegd dat mensen van 70 zo oud zijn. Ik ken juist heel veel vitale 60/70-ers, die nog prima wat uren (kunnen) werken. En dat je dan geen bouwvakker of verpleegkundige meer bent snap Ik, maar ik denk dat je tegen die tijd ook in een andere rol groeit.
Ik kan prima werken tot mijn pensioen maar man is 3 jaar ouder en willen wel tegelijk stoppen als ik 50 ben zijn we hypotheekvrij en die besparing sparen we dan op zodat we kunnen stoppen op 67 en 64 ofzo. Maar eerst maar eens zien hoe alles loopt duurt nog even en er kan zoveel gebeuren
Klopt. Verschilt natuurlijk per persoon, maar mijn vader van 70 is al 7 jaar met pensioen en is onlangs toch als vrijwilliger weer wat gaan doen. Geen probleem. Die zit echt niet de hele dag achter de geraniums oid.
Wij sparen wel maar niet echt voor later. Wel voor onze zoon, voor zn rijbewijs/studie oid. Als we genoeg geld zouden hebben zouden we misschien wel meer sparen dan nu maar we doen liever leuke dingen met elkaar dan alles maar opsparen voor een later. Ook hebben we het helaas al genoeg gezien dat er geen later is.
Ik vind het heel verschillend. Mijn moeder is met bijna 70 echt al een soort bejaarde. Haar lichaam is al behoorlijk op door de heftige atritis en atrose. Ze kan hooguit een paar 100 meter lopen met krukken en continue vreselijk moe. Mijn vader daarentegen reist met bijna 70 nog de hele wereld over en slaapt gerust maandenlange in een klein krakkemikkig tentje op een luchtbedje. Zo fit als een 20-jarige bij wijze van. Dit is voor mij ook de belangrijkste reden dat wij wel wat geregeld hebben. Mijn moeder is uiteindelijk vroegtijdig afgekeurd maar de jaren daarvoor waren heel zwaar qua werk en als alleenstaande ook weinig keus. Het had haar zoveel rust gegeven als ze op haar 50e had kunnen stoppen met werken.
We sparen door onze hypotheek (aflossingsvrije) af te lossen. Ik zou graag 70 willen worden maar in mijn omgeving gaan er mensen van mijn leeftijd dood en dat zet je net beide benen op de grond. Mijn opa's en oma's zijn alle vier niet ouder dan 72 geworden. (69,53,55 en 72)ze hebben blijkbaar dingen in het leven gedaan die ongezond waren (hun werk was ongezond)Ik vind het leuk om te besparen, maar ik moet ook niet alles willen opsparen maar ook genieten van nu. Uiteindelijk zullen we ook geld erven tzt van onze ouders die nog hopelijk heel lang leven. Maar als ik 70 ben dan zullen zij 97/110 zijn. Met deze gedachtes in mijn hoofd probeer ik met mijn uitgaves een balans te vinden in het leven.
Mijn man heeft een eigen bedrijf en dat wil hij rond zn pensioenleeftijd verkopen. Als hij op zn vader lijkt blijft hij nog wel even doorwerken; die is 80 en werkt nog steeds een paar dagen per week omdat hij absoluut niet thuis kan zitten. Rond die tijd zullen we ook ons huis verkopen om kleiner te gaan wonen. Dat zal dan ook hypotheekvrij zijn en met een behoorlijke overwaarde. Verder sparen we natuurlijk ook gewoon.
Hij heeft soms een bak verbod van mij haha. Hij neemt geen gebak van het werk mee naar huis maar bakt thuis veel.
Ons huis heeft nu al een flinke overwaarde (ongeveer 80.00/90.000 euro). Ik ga ervan uit dat dit alleen maar meer word. Wij sparen niet voor later.....we kunnen als het moet het huis verkopen en kleiner wonen.
Hier ben ik het volledig mee eens. Mijn mama gunde zichzelf nooit iets, genieten zou ze wel doen als wij het huis uit zouden zijn. Mijn broer en ik zijn wel nooit iets te kort gekomen en kregen alles wat we nodig hadden en nog meer. Maar voor zichzelf gaf ze amper geld uit en deed weinig dingen echt voor zichzelf, want ze was heel spaarzaam. Op haar 42ste hebben we haar begraven, wat vond ik het verschrikkelijk dat ze vooral hard gewerk heeft en weinig leuke dingen gedaan heeft.
Hier ook zo. Als de kinderen straks het huis uit zijn en de hypotheek is afbetaald, hebben we sowieso niet zo veel nodig. Het lijkt me, als we gezond mogen blijven, ook gewoon leuk om gedeeltelijk te blijven werken. Mijn vader is al een aantal jaren gepensioneerd vrachtwagenchauffeur en werkt nu parttime als drager voor een uitvaartondernemer. Hij vindt dat leuk (klinkt een beetje raar) om te doen en verdient dus nog een leuk centje bij.
Wij hebben ook al heel wat sterfgevallen en ernstige ziektes van dichtbij meegemaakt en leven nu ook veel meer met de dag. Je weet nooit wat er morgen gebeuren zal en dan kan alles anders zijn. Natuurlijk is het prima om aan je financiële toekomst te denken maar als ik hier verhalen lees van dames die het uitgestippeld hebben tot aan hun pensioen, frons ik toch even mijn wenkbrauwen.
Wij zijn daar ook wel wat mee bezig. Doen crowdfunding om op die manier in ieder geval wat 'passief inkomen' te hebben. Mogelijk later nog eens wat vastgoed oid. Verder hebben we onze hypotheek over max 20 jaar afgerond. We zitten in de luxe dat we best veel kunnen sparen. Dat gaat als het even kan naar de hypotheek. Uiteindelijk willen we over een jaar of wat een woonboerderijtje kopen, maar willen we er niet voor krom hoeven liggen. Op deze manier lijkt dat te kunnen . Tegen de tijd dat we met pensioen gaan, zijn we hypotheekvrij. Ps maar daarnaast leven we gewoon in het nu hoor. We gaan gewoon op vakantie, en doen genoeg leuke dingen!
Wij sparen wel, maar meer voor de korte termijndoelen (complete verbouwing zolder, een nieuwe (tweedehands) auto, vakanties etc.) Over mijn pensioen maak ik mij nog niet zo druk; het liefste blijf ik tot die tijd werken (al zou ik dan wel voor minder uren gaan dan nu). Is idd wel de luxe van een kantoorbaan. Mochten mijn man en ik op onze 60ste ontslagen worden en geen werk meer kunnen vinden, tja, dan hebben wij een probleem. Maar ik geloof niet dat ik dat kan ontwijken met louter veel spaargeld op de rekening. Beleggen durf ik niet aan - het blijft gokken en dat pakt voor mij meestal niet goed uit. Overigens; lang en breed voordat mijn pensioen in gaat, zal de hypotheek vervallen, dan is het huis geheel afbetaald wat echt een hoop woonlasten zal schelen. Dat geld kan dan weer appart of we kunnen minder werken. Waar ik mij overigens wel over verbaas is hoeveel mensen hier hebben geinvesteerd in vastgoed (in Nederland of in buitenland?). Een goede investering hoor, daar niet van, maar ook een waar waar flink wat geld in gaat. En zitten daar fiscaal ook geen haken en ogen aan vast? Zeker met de nieuwe plannen van het kabinet om de Wet Hillen af te schaffen? Sorry als ik te nieuwsgierig bent, maar dat is dan meteen waar ik aan denk.
Om even te reageen op je je laatste opmerking. Wet Hillen raakt o/g in het buitenland niet. Fiscaal moet je het wel opgeven als vermogen en is het voor de inkomstenbelasting vrijgesteld omdat de heffing verdragsrechtelijk toegewezen is aan het andere land, maar voor de toeslagen kan het wel invloed hebben. Binnenlands vermogen heeft dat natuurlijk ook.
Ik maak mij zelf niet zo druk om mijn pensioen, omdat ik het vanwege een progressieve ziekte de pensioenleeftijd vermoedelijk niet zal halen. Wel wil ik mijn kind zoveel mogelijk vermogen/ geld nalaten zodat zij onbezorgd kan studeren.
wij hebben meerdere spaarrekeningen (best veel als ik er over nadenk. - voor alle 2 de kinderen 1. Hier gaat elke maand een vast bedrag op. (maar wel op onze naam zodat ze het niet in 1x kunnen verbrassen als ze 18 zijn). - een spaarrekening voor later (man heeft eigen bedrijf en ik werk niet dus we bouwen geen pensioen op). Ook hier gaat elke maand een vast bedrag op. Gelukkig hebben we jong ons huis gekocht en zijn we als we 51 zijn hypotheekvrij dus tegen de tijd dat we met penisoen willen is het huis ook een stukje spaarpot. - een spaarreking voor korte termijn dingen maar eigenlijk maken we hier nooit gebruik van want als er iets stuk gaat doen we dat van het salaris net zoals de vakanties enz. Ook hier gaat elke maand een vast bedrag op en eens in de zoveel tijd stort ik extra als ik vind dat het bedrag op de betaalrekening te hoog word. We willen in het voorjaar een grote verbouwing aan het huis doen en ik denk dat we dan daar wat van gaan gebruiken. - Ook heb ik een spaarrekening waar een heel groot bedrag op staat (letselschade zaak die ik gewonnen heb) en ook daar kom ik niet aan dit wil ik bewaren voor als we ooit ons droomhuis vinden en willen verhuizen zodat we alsnog over 18 jaar hypotheek vrij zijn). van dit bedrag heb ik 2 jaar geleden een aantal bitcoins gekocht die nu al flink in waarde gestegen zijn en hopelijk blijven stijgen! en man heeft zakelijk nog 2 spaarrekeningen (1 voor belastingen) en 1 voor opbouw van vermogen. Op de eerste storten we een x bedrag van elke factuur die betaald word en op de 2e een vast bedrag per maand + extra als het bedrag op de betaalrekening te hoog word (dat is een dingetje van mij omdat ik bang ben voor skimmers).
Als ik nu extra zou sparen voor mn pensioen zou ik een groot gedeelte daarvan naar de belastingdienst brengen. Geen haar op mn hoofd. Beleggen zou een optie zijn maar liever lossen wij af in de hypotheek. We hebben nu net een nieuw huis waarin we veel eigen geld hebben zitten dus voorlopig eerst dit en daarna alles weer op orde brengen . Daarna sparen voor later