Ik ben gezegend met een spastische darm. Met vlagen heb ik enorm veel last van, ik noem het echt aanvallen. Het wordt veroorzaakt door spanning geloof ik. Eerst ben ik dagenlang heel erg moe, dan ontstaat er buikpijn die doorgaat in mijn rug, gepaard met misselijkheid, vermoeidheid en lusteloosheid. Het is mijn derde aanval, tweede sinds de diagnose. Ik vind de pijn erger dan weeen! Die zijn op te vangen, mensen weten dat dat pijn doet en je werkt ergens naartoe. Dit is niet op te vangen! Ik word er gek van! Het ergste is nog wel dat ik me ziek moet melden en nauwelijks voor Ties kan zorgen. Wie heeft er tips om de pijn te verminderen? Zijn er meer die het zo erg hebben? Hoe gaan jullie ermee om?
Ik heb ook last van een spastische dikke darm, maar dan alleen de buikpijn. Zover ik het destijds heb begrepen (meer dan 10 jaar terug diagnose gekregen) wordt het erger door vet eten, alcohol of cafeine drinken. Bij mij is de trigger helaas de alcohol, die drink ik dus al nauwelijks vanaf mijn vijftiende . Eén slokje en ik heb een kans van 50% dat ik de volgende dag ziek ben. Vezels eten helpt, die moet ik echt niet te weinig eten, anders vieren mijn darmen ook 'feest'.
ik ken het ik heb het ook ik zit dan uren op de wc de pijn is niks aan te doen het enige wat ik doe klinkt heel erg stom haha *bloos bloos* is met mn voeten op een emmer staan zodat je een betere houding hebt tijdens je behoefte haha en ik neem altijd een kopje thee (tussendoor)
Ik heb het ook, hoewel ik moet zeggen dat ik er de laatste jaren minder last van heb. Vroeger lag ik een paar keer per jaar een paar uur te kronkelen van de pijn op de badkamervloer. In de hoop dat er toch gauw iets uit zou komen zodat de pijn zou verminderen. En dan had ik tussendoor nog geregeld de 'gewone' pijn aanvallen en vaak eeopgeblazen gevoel. Ik heb er nu dus minder last van, maar dat betekent helaas niet dat ik je echt de gouden tip kan geven. Ik weet nu zelf gewoon beter waar ik gevoelig voor ben, denk ik. Ook heb ik geleerd beter met spanninge en emoties om te gaan, dat zal waarschijnlijk ook wel bijdragen. Voor mij is het in ieder geval belangrijk om een goed en regelmatig eetpatroon te hebben met voldoende vezels en veel vocht. Ik eet absoluut geen wit brood meer. Ook andere witte deegsoorten probeer ik te vermijden. Maar soms is een krentenbolletje gewoon lekker. Dat kan ook wel, maar ik heb nu wel beter geleerd wanneer ik het wel en niet kan doen. Ook ben ik me nu juist in drukke periodes heel bewust van mijn eten. Ook dan moet het gevarieerd en gezond blijven. Een keer friet of pizza kan best. Maar ik moet niet in één week èn friet èn pizza willen eten. Dan gaat het zeker mis. Ik had er trouwens ook meer last van vlak voor en tijdens de menstruatie. Het scheelt veel dat ik die nu al een hele tijd niet meer heb!
Ik heb pillen gekregen voor die pijn...Al zegt de dokter dat het vaak al niet meer helpt... Tis heel vervelend...
Ja, benen omhoog kan hier ook helpen bij "normale" pijn bij ontlasting. (niet bij die erge aanvallen hoor) Ik ben ook gestopt me er druk over te maken dat er weinig begrip voor is. Als ik naar de wc moet, dan ga ik gewoon. Ik blijf niet beleefd zitten wachten met het gevolg dat ik zit te zweten. Zware buikpijk heb en helemaal beroerd ben.
Ik heb geen diagnose maar herken je verhaal en pijnbeschrijving dat het erger dan weeen zijn. Na de bevalling van onze dochter heb ik de techniek gepikt en zit nu dus met regelmaat te puffen op de plee. Klinkt misschien stom maar voor mij werkt het. Die pijn is echt niet normaal. Precies wat je zegt: een wee komt in een golf en die heeft een piek er dan wordt het weer minder. De pijn in je darmen is er en je weet niet wanneer het stopt. Ik heb geen idee wat de trigger bij mij is. Ik heb het negen van de 10x na het eten bij "vreemden" (dus buitenshuis, ook bij fam). Misschien wel gewoon stress. Ohja en ijs... voor mij geen ijs als er geen wc in de buurt is.
Bij mij doet ontlasten geen pijn, dat gaat prima. Hebben jullie niet die vermoeidheid erbij en dat de pijn dagen duurt?
hier oo spatische darm, vermoeidheid heb ik altijd vanwege mijn schildklier, wel merkte ik in het begin als ik de medicatie voor schildklier verhoogde ik geen last meer had van mijn darmen alleen als ik een tijdje niet veranderde dan begon het weer, nu sta ik al een hele tijd op 1 dosis en laatste tijd weer vaak raak, maar het gebeurd bij mij alleen savonds, vaak rond 1 uur of rond half 3, dan kan ik echt gerust 3 tot 4 keer eruit, rennen naar benedenen verga dan van de pijn, ik heb altijd een dekentje in de wc liggen, anders ben ik helemaal verkelumd(geen verwarming) kruik(pittenzak) helpt erna om de pijn te verzachten maar op het moment zelf helpt niks
ik heb het ook, had ooit een aanval op werk ik zat daar gewoon te huilen van de pijn! ik heb toen zakjes gehad van metamucil en bij mij werkt dat wel! (is een poederdrankje ).
bij mij maakt het dus niet uit of ik vet eet of niet, ben daar op gaan letten, wanneer ik het kreeg en dan keek ik wat had ik gegeten. net als alchol drink bijna elke dag wel 1 glaasje, maar bij mij is er geen pijl op te trekken helaas (vezels zelfde)
Ik ben ook gezegend met een spastische darm. Dit zorgt bij mij ook voor pijnen die erger zijn dan weeën. Ik kreeg het advies om een eetdagboek bij te houden. Als ik dan last krijg, kan ik terugkijken wat ik gegeten heb. Nu, na 15 jaar, weet ik dat ik enorme krampen krijg van gekruid eten en groenvoer (spinazie, prei, andijvie etc.). Sinds ik dit mijd gaat het veel beter. Wat ook meespeelt is stress. Dan heb ik veel last van krampen, diarree of juist obstipatie. Ik neem zo min mogelijk medicatie maar soms moet het wel. Wat helpt is gezond eten, vezelrijk eten en goed drinken.
Ik heb het ook vooral als ik het te lang ophoudt en altijd bij stress en spanning! maar verder niet gelukkig.... heb geen gouden tip behalve gaan als je moet
Hier ook jaren last gehad van veel pijn en zeer onregelmatige toiletgang, variërend van 10 keer per dag tot 5 dagen geheel niet, met als resultaat dat ik ervan flauw viel. Slagader naar mijn darmen die afgekneld werd en dus operatie, maar klachten bleven. Nu had ik vorig jaar zoiets dat ik mijn overgewicht een beetje flink zat was en ben toen het dr frank dieet gaan doen. Dit had als resultaat dat ik lekker af was gevallen, maar wat me nog veel beter beviel was dat ik bijna geen last meer had en nog steeds heb van mijn darmen en dat terwijl ik niet meer op dieet ben (er nog wel een klein beetje op let maar bij lange na niet meer zoals tijdens het dieet). Wat voorheen voor mij echte triggers waren: macaroni, chocomelk, champignons. dit alles eet ik nu weer zonder last. Bij mij heeft het dus goed geholpen op mij koolhydraten te letten.
Ik heb ook geen diagnose, maar heb vanaf kleins af aan al problemen met mijn darmen. Als ik pijn heb ga ik in bed met een warme kruik...
Ik heb het ook, rond mn 3e gecontateerd (ben nu 24) Ik heb 24/7 buikpijn en een gevoellige buik met daarbij die aanvallen oe kan wel door de grond zakken van de pijn dan!!! Wat bij mij een beetje helpt is een je armen op je knieen laten rusten met daartussen een (hand)doekje waar je je hoofd in kan leggen, op deze mannier ontspan je meer en wordt de pijn sneller minder. (misschien een beetje vaag verhaal maar probeer maar is uit) moet zeggen dat de aanvallen tijdens mn zwangerschap niet meer heb gehad!!! ik hoop dat ze ook wegblijven erna maar ben bang dat ik ze gewoon weer terug krijg... suc6 meis
Een eetdagboek bijhouden is wel een goed idee. Ik lig al de hele nacht wakker van de rugpijn inmiddels, dus zit eraan te denken naar de ha te gaan morgen, hoewel dat ook wel niet veel zin zal hebben. Kan wel janken.. Morgen is Ties sowieso al bij de opvang, maar misschien moet ik hem vrijdag ookwegbrengen puur omdat ik niets kan zo
ERg balen hoor! Ik heb het sinds ik van mijn zoontje bevallen ben... Heb echt in paniek op de wc gezeten met het idee wat mij nu overkwam....Echt weeen doen zeer maar buikkrampen! Heb er ook wel psychische problemen door gekregen omdat ik niet zo goed meer weg durfde.. Nu ik weer zwanger ben is alles weer normaal met mijn buik maar ik ben erg bang wat er zal komen na de bevalling... Ik ga dadelijk ook meteen een eetdagboek bijhouden en eens goed opletten of het niet aan mijn ongi ligt....