Gisteren moest ik naar de verloskundige en wat bleek, onze kleine ligt in een stuit! Ik snap er niks van want hij lag al weken met zijn koppie naar beneden en was zelfs al wat ingedaald. Vrijdag moet ik dus naar het ziekenhuis voor een echo om dit echt zeker te weten en als dit zo is gaan ze, indien mogelijk, de kleine proberen te draaien. Maar dat zal wel niet zo makkelijk meer zijn. Want ben dan zo goed als 37 weken én ik heb een placenta aan de voorkant. Dan wordt het dus kiezen tussen een natuurlijke stuitbevalling of een keizersnee. En ik moet zeggen dat ik na alles een beetje gelezen te hebben op het internet ik toch neig naar een keizersnee. Maar ik heb er wel flink de kriebels van. Wie van jullie heeft dit ook gehad en kan me wat meer vertellen. Gewoon wat ervaringen zouden me goed doen. Groetjes, Chantal.
Hoi Chantal, Kan me voorstellen dat het schrikken voor je was om te horen te krijgen dat je kindje nu in stuit ligt terwijl je al zover in de zwangerschap bent. Mijn zoontje Ruben is met 36 weken en 5 dagen naar stuit gedraaid terwijl hij daarvoor al wat ingedaald lag. Er is bij mij geen draaipoging gedaan vanwege andere complicaties. Wel kreeg ik de keuze tussen een vaginale bevalling of een keizersnede. Dat was 1 van de meest moeilijke keuzes uit mijn leven! Ik wilde zo graag gewoon bevallen, maar heb uiteindelijk voor een keizersnede gekozen. Mijn gyn had het liefst een vaginale stuitbevalling gezien. Reden voor mij om te kiezen voor een keizersnede waren het feit dat je niet wordt ingeleid bij een stuitligging en omdat ik het een wel heel erg eng idee vond dat het kontje eerst komt en op het laatst pas het hoofd. Uiteindelijk heb ik nooit een echte keuze gehad en is het hier vanwege ernstige complicaties een spoedkeizersnede geworden (5 dagen voor de geplande keizersnede). De keizersnede zelf is mij op zich meegevallen. Van de ruggeprik heb ik helemaal niets gevoeld door de verdoving. Wel is het een hele rare gewaarwording dat je je benen niet meer kunt bewegen. Tijdens de keizersnede heb ik geen pijn gevoeld, maar wel het getrek en geduw om de baby eruit te krijgen. Het herstel van de keizersnede vond ik wel heel erg zwaar. Ik heb erg lang pijn aan mijn litteken gehad (tot een paar maanden geleden) en mijn darmen/blaas wilden eerst niet op gang komen. Gelukkig zijn er ook dames die redelijk snel herstellen van een keizersnede.
ps. misschien wel heel erg voorbarig, mocht je ooit voor een 2e kindje gaan, dan hoeft het niet meteen te betekenen dat deze ook in stuit ligt! Mijn 2e kindje is nu zo goed als volledig ingedaald met het hoofdje naar beneden. Je kans op een normale bevalling bij een 2e is wel wat kleiner na een keizersnede (gedaald van 95% naar 80%), maar dat vindt ik nog een hele grote kans. Na een vaginale stuitbevalling ligt volgens mij de kans op weer een vaginale bevalling gewoon op 95%.
Hoi Chantal, we zitten in hetzelfde schuitje.. Jij ligt overigens 1 dag op mij voor, wat een toeval zeg. In ieder geval, mijn kindje ligt al een tijd in een stuit en morgenochtend moet ik naar het ziekenhuis voor een echo en een draaipoging. Dan zit ik al tegen de 37 weken aan, later raden ze niet aan omdat het dan 'te krap' zou worden. Ik baal er wel van, ik had me al zo lang ingesteld op de bevalling en opeens moet ik ook nadenken over eventueel een stuitbevalling of een keizersnede. Als je wilt laat ik je morgen weten hoe het gegaan is. Misschien valt het allemaal erg mee en is kindje zo gedraaid (duim duim). Maar ik heb met mijn vriend wel besproken wat we zouden doen als dit niet lukt: onze voorkeur gaat uit naar een keizersnede. Ik vind het anders toch te eng en riskant. sterkte! Ik weet hoe je je voelt. Amber
Hier ook precies hetzelfde. Ons kleine meid ligt ook al een lange tijd in een (onvolkomen) stuit. A.s maandag gaan we voor een echo om te kijken of het nog steeds zo is. Zo ja dan gaan zie diezelfde week nog proberen te draaien. Mn VK wilde niet wachten tot 36/37 weken omdat ze al behoorlijk krap ligt. Ook wij hebben besloten om voor een keizersnede te kiezen daar wij de risico's van een stuitbevalling hoger vinden dan bij een keizersnede. Misschien heb je wat aan deze link? Staat veel info en ervaringen op over stuitekindjes.... http://www.stuitekindjes.nl/
Mijn zusje had dit ook, alleen had zij iets meer tijd om voor te bereiden want haar kindje heeft al die tijd hetzelfde gelegen! Zij wilde een natuurlijke bevallig. Zij is ook zo begonnen, 's nachts zijn de vliezen gebroken en tot half 5 's middags heeft ze weeen gehad en weeopwekkers omdat het laatste randje niet weg wilde. Toen hebben ze toch besloten om een keizernee te doen. Ze was nl een uur bezig het laatste randje weg te krijgen. AChteraf zegt zij dat ze liever meteen een keizernee had gehad. Ze was nl zo moe van de hele dag weeen hebben, de medicijnen en weet ik het wat, dat ze bijna niet mee heeft gekregen dat ze haar dochter zag. Het kon haar toen gewoon niet meer schelen. Dat vind ze nu wel heel jammer, toch een gemis. Ik ben nu zwanger, en hou haar verhaal echt in mijn achterhoofd, mocht het bij mij ook op die keuze aankomen. Ik ben als de dood voor die ruggenprik maar het eerste moment met mijn kindje wil ik ook niet missen! Heel veel sterkte met het maken van je keuze!
Dank jullie wel voor de reacties, het was best wel even schrikken. Ik had het gewoon helemaal niet meer verwacht. Gisteren kwam de Vk nog even bij mij thuis omdat ze me nog wat van meer informatie wilde voorzien. Ze was nogal gehaast bij mijn afspraak die ik van de week had, dus kon ze me toen niet alles vertellen. Ik vroeg of ze misschien nog even wilde voelen of hij nog steeds in stuit lag. Ik had nl. het idee dat hij weer anders was gaan liggen. Dus ze ging voelen en ze heeft nu het idee dat hij weer met zijn koppie naar beneden is gaan liggen. . Het is wel een grapjas. Maar ze durfde het niet voor 100% zeker te zeggen, dus ik krijg morgen toch een echo. Maar je zou toch zeggen dat met dit termijn een baby niet meer zo makkelijk draait..., het is wel mijn tweede dus misschien heeft het daarmee te maken. Ik ga morgen gewoon afwachten en daarna zie ik wel weer verder. Ik wens jullie i.i.g. een goede bevalling toe met als resultaat een gezond kindje. Daar gaat het toch om. Groetjes, Chantal.
Onze dochter is in stuit geboren vorig jaar op 6 juli. Er is tijdens de zwangerschap steeds gezegd dat ze al met het hoofd naar beneden lag, maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Ikzelf heb ook nooit voeten en gestamp boven in de buik gevoeld, dus ik denk dat ze het gewoon steeds verkeerd voelden (er was vaak een stagiaire (laatstejaars!) die het niet goed kon voelen, dan voelde de VK ff snel en zei dat het hoofd beneden lag). Toen ik met de stuit in het ziekenhuis kwam, werd daar ook bevestigd dat het ontzettend moeilijk te voelen was, en dat ze er zonder echo ook echt geen stuit van gemaakt zouden hebben. Ik heb in het ziekenhuis gelegen vanwege pre-eclampsie van de 34.1 weken tot aan de geboorte ( 36.4 weken). In die tijd ben ik van de nodige info voorzien over vaginale bevalling versus keizersnede. In eerste instantie riep ik: ik wil een keizersnee! Maar gelukkig was het ziekenhuis waar ik lag erg pro-stuitbevalling en door alle info en goede gesprekken heb ik uiteindelijk besloten om het zelf te proberen. Nadeel daarvan was dat ik in elk geval niet eerder ingeleid zou worden (doen ze nl niet bij een stuit). Dus als het kindje het niet meer goed zou hebben in de buik, dan zou het automatisch een spoed-keizersnee zijn geworden. Twee dagen voor de geboorte zei de gyn, dat als ze nu goed had gelegen, ze zouden gaan inleiden. Op de echo was nl te zien dat de placenta niet meer goed werkte en ze werd ook wat rustiger in de buik. Gelukkig braken 2 dagen later spontaan de vliezen, en 3,5 uur later was ze er al! Ik ben niet ingeknipt (zoals bij een stuit normaal is), en ze is geboren na 4 minuten persen! Het ging zo supervlot, en wat was ik blij dat ik deze keuze had gemaakt! Ik kan me voorstellen dat wanneer de bevalling niet wil vlotten, en het alsnog een keizersnee wordt, dan je dan achteraf zegt dat je liever direct een keizersnee had gehad. Maar er staat tegenover dat het ook wel heel erg goed kan gaan, dat zie je wel aan mijn verhaal! Bij een stuitbevalling gaan ze voor een snelle bevalling. Als ze zien dat het niet vordert, dan grijpen ze in. De minimale snelheid is 1 cm ontsluiting per uur, dus langer als 10 uur kan het niet duren. dat klinkt misschien lang, maar ik ken genoeg vrouwen die langer hebben gedaan over een gewone (niet-stuit)bevalling. Ik ken er ook een boel waarvan de gewone (niet-stuit) bevalling ook eindigde in een keizersnee. Dat is nu eenmaal het onvoorspelbare van een bevalling... Ikzelf had de weeen, en de oerkracht van het lichaam echt niet willen missen. Wat een bijzondere ervaring is dat! Daarnaast heb ik begrepen dat het voor de baby ook beter is om weeen meegemaakt te hebben. Want zodoende 'weet' hij/zij dat er wat aan zit te komen. Verder was het in mijn geval een geschenk dat ik geen keizersnede heb gehad. Mijn dochter bleek namelijk dysmatuur (te klein voor de zwangerschapsduur) en heeft na de geboorte nog bijna 3 weken in het ziekenhuis gelegen. Ik woon op zo'n 10 km afstand van het ziekenhuis, en als ik dus een keizersnede had gehad, had ik geen auto mogen rijden... Nu kon ik op elk gewenst moment gewoon naar haar toe (ik heb na de geboorte nog 1 week in het ziekenhuis gelegen, maar dat was het maximum). En laten we even reeel wezen: het kan iedereen overkomen dat het kindje, om welke reden dan ook na de geboorte opgenomen wordt in het ziekenhuis. En uiteraard valt er dan wel een mouw aan te passen, wanneer je geen auto mag rijden na een keizersnee, maar je bent wel afhankelijker en beperkter in je keuze. (even ter verduidelijking: ik heb geen makkelijke bevalling gehad omdat mijn dochter te klein was voor de zwangerschapsduur. Haar hoofd was namelijk wel normaal van grootte (da's kenmerkend voor kindjes die dysmatuur zijn), en dat moet er toch als laatste uit. Ik ben nu weer zwanger en er is weer een stuit voorspeld. De gyn zei dat een 2e bevalling nog sneller zal gaan, al zou het kindje 1 of 2 kilo zwaarder zijn!)
Hier ook een dysmatuurtje (te klein voor de duur van de zwangerschap), maar het hoofdje lag juist voor op de duur.
Hee Chantal, goed dat je kindje (waarschijnlijk) gedraaid is! Hoop voor je dat je morgen op de echo te zien krijgt dat het inderdaad zo is. Ik heb vanochtend de versie/draaipoging gehad en het is gelukt! (voor mensen die nieuwgierig zijn naar details: geef een gil!) groetjes, Amber
Dat is fijn om te horen Amber, dus voor jou nu ook een normale bevalling. Als je zin hebt, ik ben wel nieuwsgierig naar de details. Dusse...kom maar op!
he amber ik moet maandag naar de gyn voor een draaipoging en ben wel benieuwd hoe en wat dat in zijn werk gaat. loop nu toch wel een beetje te stressen door alle info die ik lees en mee krijg.jij misschien wat posies voor mij?
Hallo chantal en Gipsy, Ik zal het niet mooier of slechter maken dan het was. Ik kreeg eerst een ctg-scan, dat is niet eng. Je hoort het hartje van je kindje en het wordt ook bijgehouden op een monitor. Zolang de intensiteit tussen 2 bepaalde rode lijnen bleef, was het goed. En het was ook goed. Op dezelfde monitor zie je ook in hoeverre je een 'harde buik' hebt. Na een half uur scan kwam de arts die een echo deed. Daarop zagen we inderdaad het hoofdje helemaal bovenin. Benen waren opgetrokken en volgens mij zat er een voetje ergens vast in mijn bekken. Het was in ieder geval een half volkomen stuit. Verder wordt er gekeken naar ligging placenta en hoeveelheid water. Dat was bij mij allemaal gunstig. Daarna volgde de versie. Dat was het minst prettig. Het was intens en heftig. Twee vrouwen die zowel duwen als trekken aan je buik. Het duurde niet lang, ik schat tussen de 2 a 3 minuten en toen was het ook gebeurd. Het deed wel pijn, maar het duurde gelukkig niet lang. Een aantal dingen zijn heel belangrijk: blijf doorademen, niet stoppen en je tegen de pijn verzetten. (ik ben hardop gaan ademen, dat ging vanzelf). Kijk niet naar je buik maar kijk naar een plek op het plafond of zo. Mijn hoofd lag eerst op een kussen maar dat haalden ze tijdens de versie weg en toen kreeg ik meer lucht. Probeer zoveel mogelijk te ontspannen, je buik moet zacht zijn. Daar krijg je trouwens ook een prikje voor. En heb vertrouwen. Ik wist dat ik geholpen zou worden door iemand die grootschaals onderzoek doet op dit gebied en die als een zeer ervaren persoon wordt omschreven. Dat hielp wel. Tip: als je het idee hebt dat je kindje zich verzet en blijft verzetten: zeg dan stop! Dat had ik me heilig voorgenomen. Ik riep geen stop bij de pijn, maar als ik het idee had gehad dat mijn kindje echt niet 'wilde', dan had ik dat aangevoeld en aangegeven. Ik denk eerlijk gezegd dat je dat -als moeder- heel goed aanvoelt. Vertrouw daar maar op en trek je niets aan van wat anderen zeggen. Na de versie moest ik eventjes bijkomen, kreeg ik een kopje thee en moest ik weer een half uur aan de scan. Ook dat zag er goed uit, kindje had er niks aan 'overgehouden'. Over een week mag ik terugkomen voor een nieuwe echo, hopelijk ligt het dan nog steeds goed. Kortom, het was geen feestje, maar het is wel snel voorbij en dan ben je heel blij dat je het gedaan hebt. Ik kan me nu gaan voorbereiden op een natuurlijke bevalling en zet het dilemma stuitbevalling-of-keizersnede nu van me af. Gipsy, niet stressen hoor, ze gaan zorgvuldig met je om en alles wordt in de gaten gehouden. Heel veel succes maandag en hoop dat ik je niet heb afgeschrikt met mijn verhaal. groetjes, Amber
Nou, hij ligt gewoon met zijn hoofd naar beneden! Niks aan de hand dus. We konden nog een keer zijn geslacht zien, dus ik weet nu echt 100% zeker dat we een kereltje krijgen. Toch ook wel fijn. Vruchtwater was ruimschoots aanwezig. Ik ben wel opgelucht dat ik een natuurlijke bevalling mag gaan doen. Helemaal happy!
Hoi, Onze dochter was ook gedraaid toen ik 37 weken was. Ze hebben haar nog succesvol kunnen draaien. Uiteindelijk is ze nog met de keizersnee geboren (ze was 54 cm en 4265 gram). Gr, Danielle
Hoi Daniëlle, gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje! Mag ik vragen waarom er toch een keizersnede werd gedaan nadat ze goed was gedraaid? (Ik hou nu voortdurend mijn buik in de gaten om ten zien of het wel goed blijft liggen...) groetjes, Amber
nou hier ligt de beeb nog steeds in stuit hoor vrijdagavond dachten we dat de boel op gang kwam harde buiken veel pijn dus toch maar even gebeld,ik mocht langskomen voor een ctg in het z'huis ik lag aan het apparaat en alles ging goed totdat alles wegviel en dat toestel begon te loeien! maar gelukkig was er niets bijzonders aan de hand pfffffffffffff de gyn heeft nog even naar de ligging gekeken maar ze lag nog steeds in stuit dus morgen alsnog een draaipoging!
Hoi Amber, Ze was niet meer terug gedraaid hoor! Ze paste alleen niet door mijn bekken heen. Persen en de vacuüm mochten niet baten dus toen hebben ze besloten om een keizersnee te doen. Gr, Danielle