Ik twijfel ook wel eens of we met onze zoon (ASS) toch op een SBO uit gaan komen. Hij zit nu in groep 3 van een fijne Jenaplan school, maar er moet bijna permanent iemand bij hem zijn om hem aan het werk te houden. Hij is zo ongeconcentreerd en opdrachten komen nauwelijks aan. Gelukkig lijkt hij ook wel enorm slim te zijn, AVI leesniveau is al M5 getoetst en rekenen gaat heel behoorlijk gezien het feit dat uitleg nauwelijks aankomt. Uit het samenwerkingsverband komt iemand hem begeleiden om schoolse vaardigheden te leren. Maar dat "pre-arrangement" heeft na diagnose al een half jaar geduurd voor het kon starten. En dit is nog niet het "echte" hulp arrangement, geen idee hoe lang het duurt om die bureaucratische molen aan te zwengelen.
Ja dat schrijf ik toch ook? dat het voor het kind het beste moet zijn? Alleen vaak is er zo'n stereotiep beeld van "druk jongetje wat vaak ruzie heeft" of "kind wat vaak uit zn plaat gaat" wat naar het SO gaat, terwijl het dus ook om hele rustige kinderen kan gaan die gewoon meer aandacht nodig hebben.
Inderdaad. Dat waren ook mijn vooroordelen. Ben heel blij dat dit juist totaal niet is. Bij zoon in de klas zijn de kinderen juist veel rustiger en heel behulpzaam. Vind dat zo mooi om te zien.
Ik heb niet perse ervaring met SBO/regulier, maar wel met kind dat niet op zijn plek zit (SO). Mijn zoon was lief, rustig en deed vreselijk zijn best, alle juffen/meesters waren dol op hem en vonden het geweldig om hem in de klas te hebben. In hun beleving ging het ook erg goed met hem op school. Niets was minder waar. Ze hadden veel te weinig kennis en kunde om goed bij hem aan te sluiten en hij was chronisch overprikkeld en overvraagd, met alle gevolgen van dien (overspannen/burn-out). Het heeft ons altijd veel moeite gekost om scholen te overtuigen dat er een probleem was en dat zij niet in staat waren om hem passend onderwijs te bieden... Ik heb zelfs (afschuwelijke, hartverscheurende) filmpjes van thuis moeten laten zien om tot hen door te dringen. Nu zit hij op een andere (V)SO weer op zijn plek. Hij hoeft geen dagelijks marathons meer te lopen en heeft energie over om leuke dingen te doen. Er is een groot verschil tussen kunnen en aankunnen. Je moet het ook op de lange termijn vol kunnen houden... Ik denk dat er nu vaak (te) laat doorverwezen wordt naar meer passend onderwijs, meestal zijn problemen dan al behoorlijk groot.